قهرمان ناكام يك ملت
كروات‌ها جوري از خط نيمه استارت زدند كه انگار صداي شليك آمده و فينال دوي صدمتر المپيك شروع شده است. انگار نه انگار كه 120دقيقه در جريان بازي دويده بودند. جواهر تيم آن سوي ميدان بود و تمام ايچ‌هاي ديگر مي‌خواستند به سوباشيچ برسند. اينگونه شد كه قهرمان‌هاي كرواسي شصت متر را در كمتر از پنج ثانيه دويدند تا فرشته نجات‌شان را در آغوش بگيرند. مردي كه سه بار مقابل پنالتي‌هاي حريف ايستادگي كرد، شصت درصد پنالتي‌ها را مهار كرد و تيمش را پس از سال‌ها به جمع هشت تيم برتر جهان فرستاد. كرواسي احتمالا به اين زودي‌ها به خانه نخواهد رفت. سوباشيچ برخلاف همتايش گلري نبود كه پدرش يك قهرمان باشد، پدرش يك دورگه صرب-كروات بود كه مردم چندان هم دوستش نداشتند. اگر كسپر اشمايكل در بيوگرافي توييترش نوشته: «پسر يك قهرمان»، سوباشيچ حالا مي‌تواند اينگونه بنويسد: «قهرمان يك ملت»؛ البته «قهرمان يك ملت» عنواني بود كه مدام بين كسپر اشمايكل و دنيل سوباشيچ جابه‌جا مي‌شد. هر يك تا آخرين نفس جنگيدند. كسپر، 50درصد پنالتي‌ها را گرفت. يعني سه تا از شش پنالتي. اولين‌بار در جريان بازي اين كار را كرد، مهم‌ترين ضربه بازي را از مودريچ گرفت. مدافع دانمارك در آن صحنه يك تاكتيك قديمي و جواب پس‌داده را امتحان كرد. جلوي گل حتمي را به هر شكل كه مي‌شد گرفت. با وجود قوانين جديد حتي مانند سوارز كه هشت سال قبل مقابل غنا اين كار را كرده بود از زمين اخراج نشد. همه‌چيز را به اتفاقات فوتبال سپرد و براي تيمش زمان خريد و اشمايكل غول‌پيكر جوري درون دروازه مي‌ايستاد كه انگار قرار نيست هيچ توپي از خط دروازه عبور كند. پيتر حتما به داشتن فرزندي مانند كسپر افتخار خواهد كرد. اما مساله اينجاست كه هر‌چقدر هم با افتخار، كسپر بخشي از يك تيم بازنده بود. مدتي در مورد عملكرد درخشانش صحبت مي‌شود، اما سوباشيچ اين فرصت را دارد تا نامش را در كتاب تاريخ فوتبال ثبت كند. مي‌تواند در كنار مودريچ بازيكني لقب بگيرد كه بعد از بيست سال كرواسي را به جمع بزرگان جهان بازگرداندند. سوباشيچ ديرتر از اشمايكل روسيه را ترك خواهد كرد و همين باعث مي‌شود بيشتر در مركز توجهات باشد. حضور در مرحله بعد باعث مي‌شود مردم زحماتش را فراموش نكنند. مودريچ با گل كردن پنالتي‌اش مقابل اشمايكل در شانس دومش، كاري كرد تا در ادامه جام فشار مضاعفي روي شانه‌هايش نباشد. به‌هرحال نبض كرواسي در دستان مودريچ است، او خوب باشد تيمش هم خوب است و اگر سرحال نباشد، شطرنجي‌پوشان روز خوبي نخواهند داشت. اجازه بدهيد باز هم از سوباشيچ تشكر كنيم. او مجموعه‌اي از بازيكنان جذاب را در جام نگه داشت. شايد او با اين كار استارت سرنوشتي بسيار خوش را براي تيمش زده باشد. كرواسي در جام مانده و تاريخ، مقابلش قرار دارد.