لوپتگي اولين جام را تقديم سيمونه كرد
شب بد رئال در غياب زيدان و رونالدو
بهرام سرگوسرايي
اولين بازي رسمي رئال مادريد بدون حضور زينالدين زيدان روي نيمكت و كريستيانو رونالدو در ليست بازيكنان، چندان خوب پيش نرفت. ديهگو كاستا زماني كه هنوز گزارشگر تركيب دو تيم را اعلام نكرده بود گل زد تا لوپتگي خيلي زود تحت فشار قرار بگيرد. مربي اسپانيايي اما با حفظ خونسردي موفق شد تيمش را حاكم توپ و ميدان كند. گرت بيل در غياب رونالدو ارزشهاي خودش را نشان داد و در نيمه اول در حد يك سوپراستار ظاهر شد. او تقريبا به هر شكلي كه ميخواست بازيكنان اتلتيكو را از پيش رو برميداشت و در نهايت ارسال زيباي او بود كه زمينهساز گل اول رئال مادريد شد. غير از گرت بيل، كريم بنزما هم بازيكن متفاوتي نسبت به هميشه بود و با آرامش بيشتري نسبت به زمان رونالدو بازي ميكرد. او هم از تكموقعيتش به خوبي استفاده كرد و هم اينكه موفق شد در كار تيمي نقش پررنگي داشته باشد. ديگر بازيكن هجومي رئال مادريد كه در اصل به جاي كريستيانو به تركيب اضافه شده بود، ماركو آسنسيو جوان بود. پسر طلايي مادريديها كه در مدت حضورش در زمين عملكرد قابل قبولي داشت و اگر از فرصت گل مناسبي كه با پاس بيل نصيبش شده بود بگذريم، بازي كمنقصي ارايه داد. يك بار هم با يك خطاي فني مانع از ضد حمله اتلتيكوييها شد و با دريافت كارت زرد، راه تعويضش را باز كرد. رئال در خط هافبك تا زماني كه كاسميرو را در تركيب داشت تيم خوبي بود. اما با خروج او از زمين، دني سبايوس حتي در حد سايه او هم نبود و رئال در پست هافبك دفاعي دچار مشكل شد. پستي كه سالهاست جانشين مناسبي براي كاسميرو نداشته و غيبت هافبك برزيلي، آسيبهاي زيادي به رئال وارد كرده است. توني كروس همچنان با آن بازيكن خوب سالهاي گذشته فاصله دارد و عملكردش شبيه بازيهايي بود كه در جام جهاني براي آلمان انجام ميداد. ضعيفترين بازيكن در خط هافبك اين تيم اما ايسكو بود. بازيكني كه اصلا در پستي كه براي او تعريف شده بود كارايي نداشت و تقريبا ميتوان گفت اگر كسي تركيب ابتدايي بازي را نديده بود، تصور نميكرد او در زمين حاضر باشد. اما ضعيفترين خط لوسبلانكوس در اين مسابقه، خط دفاعي بود. جايي كه مارسلو، راموس و واران با مجموعهاي از اشتباهات شب تلخي براي ناواس ساختند. در صحنه گل اول اتلتيكو، ديهگو كاستا به راحتي با ضربه سر روي سر راموس براي خودش پاس انداخت و از زاويه بسته دروازه ناواس را باز كرد. در صحنه گل دوم، مارسلو از يك توپ ساده كه داشت به اوت ميرفت، يك بحران ساخت و زمينهساز گل دوم اتلتيكو شد. در صحنه گل سوم، رافا واران در حالي كه ميتوانست
به راحتي توپ را دور كند با تعللش توپ را به مهاجمان روخيبلانكوس سپرد تا چند ثانيه بعد زيباترين گل بازي زده شود.
اما آيا رئال واقعا در حد يك شكست چهارگله بد بود؟ اينطور به نظر نميرسد. نتيجه همان چيزي است كه ثبت شده و رئال مادريد با نتيجه 4 بر 2 مقابل اتلتيكو شكست خورده است. اما در ادامه فصل هم رئال با چنين چالشهايي روبهرو خواهد شد؟ اين اولين بازي رسمي فصل بود. ناهماهنگي در تيم مشهود بود. برخي بازيكنان در شرايط بازي نبودند. مارسلو مشخصا تمركز زيادي روي بازي نداشت و علاوه بر تقديم كردن گل دوم به سرخپوستها، در دقيقه پاياني بازي بهترين فرصت براي جبران اشتباهش را با يك حركت نمايشي از دست داد. اين اتفاقات احتمالا در ادامه فصل رخ نخواهد داد. رافا واران مدافع سطح بالايي است و همچنان در شرايط قهرماني جام جهاني باقي مانده و در اين بازي «خودش» نبود. بنزما و بيل كه به جام جهاني نرفته بودند، عملكرد متفاوتي نسبت به ديگر بازيكنان داشتند. لوپتگي اخيرا به رئال اضافه شده و بازيكنان اصلي تيمش خيلي دير به تمرينات برگشتند. احتمالا پس از مدتي، او ميتواند تيم خوبي بسازد. لحظاتي از بازي كه رئال صاحب توپ و ميدان بود، ميشد يك تيم جذاب را ديد كه به دنبال قهرماني است. نبايد فراموش كرد كه اولين حريف رسمي رئال، تيمي بود كه در اين سالها تمام مربيهاي رئال را اذيت كرده و آنچلوتي، بنيتس و زيدان شكستهاي سختي مقابل رقيب همشهري متحمل شدند. تيم سيمئونه يكي از نفوذناپذيرترين تيمهاي اروپاست، اما رئال موفق شد بارها دروازه اوبلاك را تهديد كند. به هر حال اتلتيكو مادريد براي اولينبار در يك فينال اروپايي موفق شد از پس رئال مادريد برآيد؛ بردي كه اگرچه شيرين بود ولي در قياس با فينال ليگ قهرمانان اروپا آنقدر اهميت نداشت كه شكستهاي تلخ اتلتيكو در فينالهاي 2014 و 2016 چيمپونز ليگ را جبران كند.