پديده‌اي به نام پديده
علي ولي‌اللهي
از هفته‌هاي پاياني فصل گذشته كه رضا مهاجري با چهره‌اي غمگين در كنفرانس‌هاي خبري قبل و بعد از بازي حاضر مي‌شد و از انحلال احتمالي تيم پديده حرف مي‌زد، مدت زيادي نگذشته است. كمتر از سه ماه. آن روزهايي كه تيم مشهدي در بحران فرو رفته بود و از يك تيم مدعي در ابتداي فصل، تبديل شده بود به تيمي كه داشت براي بقا مي‌جنگيد. كسر 6 امتياز از اين تيم در ميانه فصل به دليل بدهي و عدم همكاري مديران كار را به جايي رساند كه تقريبا همه مطمئن بوديم بعد از سال‌ها خراسان در اين دوره ليگ برتر هيچ نماينده‌اي ندارد. مشكي‌پوشان كه سقوط كرده بودند و پديده هم به اين شكل. جمله كليشه‌اي «شايد خوش‌بين‌ترين هوادار فلان تيم هم فلان فكر را نمي‌كرد» دقيقا در مورد پديده و طرفدارانش صدق مي‌كند. نه تنها هواداران اين تيم، بلكه هيچ كدام از اهالي فوتبال نيز تصور نمي‌كردند تيمي كه بعد از آن همه داستان ماندنش در ليگ قطعي شد و سرمربي نسبتا موفقش رفت، بتواند در فصل جديد اينچنين چشم‌ها را به خود خيره كند. آنها فعلا صدرنشين ليگ برتر هستند با اختلافي 3 امتيازي. با آمار خيره كننده 80 درصد برد. پديده‌اي كه در بازي اول فصل مقابل قهرمان بلامنازع چند سال اخير فوتبال ايران با يك گل شكست خورد و چند موقعيت خيلي خوب را نيز از دست داد. پديده‌اي كه به حق بايد عنوان پديده ليگ جديد را به او داد، پديده‌اي كه در حضور تيم‌هاي پرمهره امسال نظير استقلال، تراكتور، سپاهان و پرسپوليس فعلا در رده اول جا خوش كرده و به نظر مي‌رسد چالش جديد تيم‌هاي مدعي به حساب مي‌آيد. يحيي گل‌محمدي سابق بر اين هم نشان داده بود كه مربي قابلي است. اما تيم جديد او انگار به يك بلوغ فكري و تاكتيكي رسيده است، بلوغي كه مشخصه اصلي آن نتيجه گرفتن است. تيم يحيي گل مي‌زند. تا آخرين دقايق بازي مي‌جنگد. عقب مي‌افتد و باز جبران مي‌كند. نمونه يك تيم سرحال. تيمي همراه با بازي جذاب و خلق موقعيت. شايد عده‌اي بر اين اعتقاد باشند كه پديده از لحاظ قرعه خوش‌شانس‌ترين تيم ليگ امسال است. تيمي كه تنها بازي سختش در 5 ديدار نخست با پرسپوليس بوده كه همان را هم باخته. چهار بازي همراه با برد اين تيم با تيم‌هاي استقلال خوزستان، صنعت نفت، سپيدرود بحران‌زده و پيكان بوده. تيم‌هايي كه غير از پيكان كه در رده متوسط‌ها جا مي‌گيرد، جزو تيم‌هايي به حساب مي‌آيند كه در باور همه تيم‌هاي پايين جدولي به حساب مي‌آيند. شايد اين ديدگاه در نگاه اول درست باشد، اما نگاهي به همين چند هفته ابتدايي ليگ و حتي فصول قبل هم نشان مي‌دهد كه چهار برد پياپي چيزي نيست كه زياد در ليگ كشورمان شاهد باشيم. زياد كه نه، حتي مي‌توان گفت به ندرت تيمي بتواند روي روند برد قرار بگيرد. ولو در رويارويي با تيم‌هاي به ظاهر ضعيف. از اين جهت مي‌گويم به ظاهر ضعيف كه مثلا استقلال خورستان و صنعت نفتي كه جلوي پديده شكست خوردند، توانسته‌اند قهرمان فصل قبل را متوقف كنند. پيكان هم تيمي است كه سايپاي علي دايي را با 3 گل شكست داده و از سپاهان پرمهره يك امتياز دشت كرده. شايد جدي‌ترين خطري كه در حال حاضر تيم يحيي را تهديد مي‌كند، خطر بحران‌هاي درون‌تيمي از اواسط فصل باشد. بارها و بارها شاهد بوده‌ايم كه تيم‌هاي شهرستاني فصل را بسيار خوب شروع كرده‌اند و حتي تا نيم فصل در رتبه‌هاي بالاي جدول قرار داشته‌اند، اما به يكباره روند نزولي در پيش گرفته‌اند. مشكل مالي، تغيير ساختار مديريتي باشگاه، مصدوميت‌ها و كلي اتفاق غير منتظره ديگر كه بيشتر در ليگ ايران رخ مي‌دهد، از عمده دلايلي است كه تيم‌ها را از مسير خوب‌شان باز داشته. پارس جنوبي‌جم فصل قبل را به ياد بياوريد. يا حتي ملوان چند سال پيش را. البته از آن طرف استقلال خوزستاني هم بوده كه در تمام طول فصل كارشناسان مي‌گفتند اين تيم نمي‌تواند صدرنشيني را ادامه دهد و از اين هفته ديگر كارشان تمام است. كارشناسان هر هفته گفتند و استقلالي‌ها و پرسپوليسي‌ها و ساير مدعيان منتظر بودند كه اين اتفاق رخ بدهد و البته كه رخ نداد و شاگردان عبدالله ويسي در نهايت جام را بالاي سر بردند. مي‌توان در اين شرايط هم به سرنوشت پارس جنوبي جم نگاه كرد، هم به سرنوشت استقلال خوزستان. اما فارغ از همه اين مثال‌ها، فارغ از اينكه درخشش پديده جرقه است يا حاصل يك كار سيستماتيك، به نظر مي‌رسد اين تيم تمام شرايط براي ادامه روند رو به رشدش را دارد. هرچند بازي هفته آينده اين تيم در اصفهان مقابل ذوب آهني كه جزو خوب‌هاي ليگ امسال است، عيار پديده را بيشتر از پيش مشخص خواهد كرد.