كابوس ونتورا
اگر از فوتبال‌دوستان ايتاليايي بپرسيم، بزرگ‌ترين كابوس چند‌ساله اخيرشان را تعريف كنند، بدون شك يك نام را بر زبان خواهند آورد: جامپيرو ونتورا! كسي كه در كمال خونسردي و با استفاده از خلاقيت توانست ايتاليا را از رسيدن به جام جهاني باز‌دارد. كسي كه توانست طوري آتزوري را نابود كند كه اين تيم در 180 دقيقه نتواند دروازه سوئد را باز كند و با جام جهاني وداع كند. خيلي‌ها گفتند ايتاليا دوران افولش را مي‌گذراند كه دست ونتورا افتاد. ستاره نداشت. همه اينها درست، اما اولا همين تيم در اختيار كونته بود و او توانست ايتاليا را تا يك‌چهارم يورو 2016 فرانسه ببرد و در پنالتي به آلمان سرحال آن سال باخت. ثانيا ونتورا مي‌توانست قبول مسووليت نكند. او كه بعد از قرعه‌كشي دور مقدماتي گفته بود: از همين الان به دور گروهي جام جهاني فكر مي‌كنم. يعني اين‌قدر مطمئن بود كه كارش را بلد است.
ونتورا بعد از ناكامي با تيم ملي ايتاليا مدتي از صحنه فوتبال ايتاليا دور بود. حق هم داشت و شايد مجبور بود، چرا كه تبديل به يكي از منفورترين چهره‌هاي چند سال اخير كشورش شده بود. كسي تصور نمي‌كرد كه او خيلي زود به سطح اول فوتبال برگردد. به همين دليل وقتي اعلام شد، ونتورا هدايت تيم كيه‌وو در سري‌آ را به عهده گرفته، چشمان همه گرد شد. خيلي‌ها به اين فكر مي‌كردند كه او با چه رويي به اين سرعت در قامت سرمربي به مستطيل سبز برگشته و خيلي‌ها هم به سرنوشت غم‌انگيز كيه‌وو فكر مي‌كردند. كيه‌وو خوب نتيجه نگرفته بود و تغيير سرمربي در اين تيم محتمل به نظر مي‌رسيد. اما ونتورا داستانش فرق مي‌كرد. ونتوراي 71 ساله جانشين لورنتزو دي‌آنا شد. او آمد تا كيه‌وو را از بحران خارج كند. احتمالا همان‌طور كه مي‌خواست ايتاليا را به جام جهاني برساند. اما ونتورا نه‌تنها كيه‌وو را از بحران خارج نكرد، بلكه بيشتر و بيشتر اين تيم را به قعر فرستاد. اولين تجربه كيه‌وو با ونتورا در زمين خودي با يكي از سنگين‌ترين شكست‌هاي چند سال اخير كيه‌وو همراه شد. باخت 5 بر 1 مقابل آتالانتا. حالا به نظر مي‌رسد، بعد از تيم ملي ايتاليا، نوبت كيه‌وو است كه به سرنوشتي شوم‌تر از قبل دچار شود.