رسالت شوميزدايي هنرمندان
سيد محمدعلي ابطحي
در شرايط تلخ جامعه هنرمنداني هستند كه ميخواهند شومي در جامعه نباشد. جغد را هم عاشقانه تحويل جامعه غمگين ميدهند. وقتي مثل شرايط اين روزها همهچيز آماده است كه آدمها غمگين باشند، دميدن بر رنجها و غمها هنر فرهيختگان نيست. خبرها پر است از مشكلات. زندگي اكثريت جامعه نگران كننده. اميد به آينده فرزندان و كوچكترها كم رنگ شده است. تكرار اينها مشكلي را از جامعه حل نميكند. هنر آوردن لبخند به لبها و يا توجه به شيريني زندگي براي مردمي كه قرار است يكبار زندگي كنند و از بد حادثه طبيعي كه دست آنها نبوده در مقطعي زندگي ميكنند، هنر است. اميد بخشي، آفريدن لذت براي جامعه بر عكس آنچه جمعي القا ميكنند به معناي حمايت يا كمك به حكومت نيست. اين كار به معناي حمايت و كمك به مردم است. اگر كسي بتواند در اين شرايط از زندگي، عشق، خنده، محبت، اميد حرف بزند نشانه آن است كه مشكل و كمبود جامعهاش را درك كرده است. راحتترين راه در شرايط فعلي رواج بد اخلاقي و تلخي و غم است. فرهيختگان و صاحبان تجربه و دلسوزان مردم، جداي از سياست در وقت غم و نگراني ميتوانند با خلق آثار شيرين و رواج مهرباني و لبخند نگذارند جواني آدمها به انتظار خوشيهاي موهوم به ميانسالي و پيري برسد. هر هنرمندي كه يك گام به اين سمت و سو بردارد، خدمت به مردم كرده است. استقبال از فيلمهاي طنز شايد يكي از نشانههاي اين نياز باشد. هفته گذشته در تهران در گالري آ يك اتفاق هنري افتاد. نمايشگاهي در مورد جغد بود. يك طبقه از نمايشگاه جغدهاي استاد مسلم كاريكاتور، كامبيز درمبخش بود. طبقه دومش جغديات نقاش جوان و واقعا هنرمند، سهيل حسيني بود. حواسم به فلسفه جغد نبود. بعد از چاق سلامتي با استاد درمبخش، اولين جملهاش اين بود كه ديدم در فرهنگ عامه جغد را حيوان شومي ميدانند، كمي كاريكاتور از جغد كشيدم و شيرين هم كشيدم تا به همين قدر بتوانم شومي را از جامعه دور كنم. مهرباني يك هنرمند پير و كاركشته و مردمدوست را ميشد در تكتك جملاتش ديد. او نميتواند بار مشكلات اقتصادي را كم كند. قيمت دلار را پايين بياورد. جلو خشونتهاي اجتماعي را بگيرد. بداخلاقيهاي سياسي را كم كند. هنرمند است. اما اينقدر دلش براي مردمش ميتپد كه با جغدي بدون شوم بودن ميخواهد كمي از شومي و دلشوره جامعهاش كم كند. سهيل حسيني شفافتر و صريحتر اين واقعيت را نقاشي كرده بود. چندين جغدي بر تابلو نشسته بودند كه به شكل قلب بود؛ پر از عشق. به وجود هنرمنداني كه ميخواهند غم را و شومي را و تلخي را از جامعه دور كنند بايد افتخار كرد.