رييس‌جمهور با ما هم سخن بگو
13 آبان امسال برخلاف سال‌هاي گذشته ديگر تنها سالروز تسخيرلانه جاسوسي نيست، بلكه به واسطه روي كار آمدن ترامپ، خروج يك‌جانبه امريكا از برجام و آغاز فاز جديد تحريم‌هاي ظالمانه عليه مردم ايران مناسبت ديگري هم پيدا كرده و البته موضوع باز ايران است و امريكا. آغاز فاز جديد تحريم‌ها موجب تحرك دوچندان دستگاه ديپلماسي كشور شده است تا شايد بتوانند با رايزني‌هاي لازم از فشار تحريم‌ها بر زندگي مردم بكاهند. حسن روحاني نيز اين روزها بيش از گذشته به كمك دستگاه ديپلماسي دولت خود آمده است. روز گذشته مقاله‌اي از حسن روحاني در روزنامه فايننشال تايمز انگليس منتشر شد كه در اين مقاله روحاني برجام را پيروزي بزرگ ديپلماسي دوران معاصر عنوان كرد. در ادامه مقاله روحاني آمده است: «بعد از خروج امريكا از برجام، گفت‌وگوهاي خوب و سازنده‌اي با اعضاي باقيمانده در برجام از جمله كشورهاي اروپايي آن داشته‌ايم. مواضع اين كشورها در حمايت از برجام ارزشمند بوده است. اكنون ضروري است، سه كشور اروپايي به اضافه روسيه و چين (E۳+۲) قبل از اعمال تحريم‌هاي يك‌جانبه و فرامرزي جديد امريكا، بسته نهايي خود كه بايد تحريم‌هاي امريكا را جبران كند، ارايه و اجرايي كنند. تنها از طريق بهره‌مندي ملت ايران از دستاوردهاي برجام است كه اين توافق تاريخي تداوم خواهد داشت.» نگارش مقاله توسط روساي جمهور كشورهاي مختلف در رسانه‌هاي مطرح دنيا موضوع جديدي نيست اما اين كار يك سوال براي رسانه‌هاي داخلي ايجاد مي‌كند. چرا رييس‌جمهور براي رسانه‌هاي داخلي نمي‌نويسد يا با هيچ يك از آنها مصاحبه نمي‌كند؟ براساس يك قانون نانوشته كه رفته رفته در حال تبديل شدن به يك تابو است، روساي جمهور علاقه‌اي به نگارش مقاله يا مصاحبه اختصاصي با رسانه‌هاي داخلي ندارند اما در اكثر سفرهاي خارجي روساي جمهور مختلف، رييس دولت گفت‌وگوي اختصاصي با يكي از رسانه‌هاي كشور ميزبان انجام مي‌دهد. آيا خون رسانه‌هاي خارجي رنگين‌تر از رسانه‌هاي داخلي است؟ اهالي رسانه از شرايط ويژه حاكم بر مصاحبه با مسوولان داخلي آگاه هستند به نحوي كه بعضا بخش‌هايي از مصاحبه بنا بر هر دليلي حذف مي‌شود اما چه دليلي باعث مي‌شود روساي جمهور در برابر خبرنگاران خارجي حاضر شوند كه گاه مشخص نيست چه موضوعي قرار است، مورد پرسش قرار گيرد اما از مصاحبه اختصاصي با رسانه‌هاي داخلي گريزان هستند؟ شايد عنوان شود كه مقاله رييس‌جمهور در فايننشال تايمز به دليل فرارسيدن موعد آغاز تحريم‌هاي جديد امريكا باشد كه موضوعي درست است، اما سوال اصلي آن است چرا درباره موضوعات داخلي كه در چند وقت اخير كم هم نبوده رييس‌جمهور يادداشتي براي هيچ يك از رسانه‌هاي داخلي ننوشته است؟ آيا مشكلات داخلي اهميت كمتري در برابر موضوعات بين‌المللي دارد؟ چرا حسن روحاني تابوي گفت‌وگوي اختصاصي با يك رسانه داخلي جز صداوسيما را يك بار و براي هميشه نمي‌شكند؟ اگر كمبود وقت دليل اين اتفاق است، آيا رييس‌جمهور براي نگارش يك يادداشت 700كلمه‌اي (مشابه تعداد كلمات مقاله فايننشال تايمز) هم براي رسانه‌هاي داخلي وقت ندارد؟ رابطه دولت با رسانه‌ها اين روزها به دليل نبود سخنگو به حداقل رسيده است. حداقل حق رسانه‌هايي كه شبانه‌روز به فكر منافع ملي بوده و در اين راستا دست از حمايت از دولت نكشيده‌اند، داشتن يك مطلب اختصاصي از رييس‌جمهور است. اميد است حسن روحاني كه در سخنراني‌هاي خود بارها تابو‌هاي مختلفي را شكسته، در اين زمينه نيز تابوشكني كرده و بدعت‌گذاري كند.