اشتباهات بارزاني
اين هم نشانه ديگري است از اينكه بارزاني از خواسته سابق خود بر سر چگونگي تامين و صرف منابع نفتي كردستان كوتاه آمده است.
مسعود بارزاني در حالي قدم به بغداد گذاشت كه همچنان از دو موضوع كينه به دل دارد؛ يكي انتخاب برهم صالح به عنوان رييس‌جمهوري عراق و ديگري مقابله شديد ايران و تركيه بر سر استقلال كردستان.
سياستمداران عراقي معرفي فواد حسين به عنوان نامزد رياست‌جمهوري از سوي مسعود بارزاني را توهيني به خود قلمداد كرده بودند چراكه مي‌گفتند وي با اين كار مي‌خواهد بگويد كه شأن رياست‌جمهوري عراق براي او در تراز رياست دفتر اوست. اما وقتي كه عراقي‌ها به نامزد او راي ندادند، مسعود با صدور بيانيه‌اي اين اقدام را تقبيح كرد و نشان داد كه اين مخالفت را به دل مي‌گيرد تا در زمان مناسب تلافي كند. براي همين هم زماني را براي سفر به بغداد تنظيم كرد كه برهم صالح در بغداد نباشد تا مجبور نشود با او ديدار كند. حتي وقتي كه از نجف راهي امارات و عربستان شد، فواد حسين را با خود همراه كرد تا اين پيام را به بغداد برساند كه متصدي يكي از مهم‌ترين مناصب كشور، وزارت دارايي، همچنان گوش به فرمان اوست و هر جا كه صلاح بداند او را با خود همراه مي‌كند بدون اينكه نياز ببيند از بغداد اجازه بگيرد. او فراموش كرد كه اگر اين‌بار عراقي‌ها بر سر نامزد او براي سمت وزارت دارايي سنگ‌اندازي نكردند نه به خاطر شايستگي‌هاي فواد حسين كه هيچ سابقه اقتصادي ندارد، بلكه صرفا براي دلجويي از او بود.
موضوع دومي كه بارزاني همچنان در گوشه ذهن خود نگه داشته عدم حمايت ايران و تركيه از همه‌پرسي او براي استقلال كردستان است. او باوجود اينكه مي‌دانست به دلايل مختلف در طول تاريخ همواره ايران و تركيه با استقلال كردستان مخالفت قاطع كرده‌اند و اين‌بار هم قطعا با خواسته او همراهي نمي‌كنند اما بر اين اقدام اصرار كرد و حتي دسيسه چيد و به هشدار امريكايي‌ها اعتنا نكرد و تنها به حمايت اسراييل اكتفا كرد و در آخر هم همه‌پرسي او به شكل مفتضحانه‌اي شكست خورد. بارزاني همچنان از ايران و تركيه كينه به دل دارد و برخورد آنها
بر سر مساله همه‌پرسي را غيرقابل قبول مي‌پندارد. براي همين هم از نجف اشرف مستقيما به امارات متحده عربي و عربستان‌سعودي رفت تا به نوعي به ايران و تركيه دهن‌كجي و اعتراض خود را نشان دهد. غافل از اينكه او در اينجا هم اشتباه كرد، امارات و عربستان در وضعيت كنوني كه بحران خاشقجي و جنگ يمن آنها را در مخمصه قرار داده و جامعه جهاني به نوعي خود را از آنها دور مي‌كند، جاهاي مناسبي نيستند كه در برهه فعلي به آنها سفر كرد. در حال حاضر حمايت عربستان و امارات از طرف يا كشوري تنها مايه دردسر براي آن كشور است. در حالي كه او مدت‌هاي مديدي است سفر خود به تهران را به تعويق انداخته است.
بارزاني همانند رهبر مغروري است كه غرورش به او اجازه نمي‌دهد بپذيرد اشتباه كرده است. جبران اشتباه را هم هيچ‌گاه در دستور كار خود قرار نمي‌دهد. اگر هم مجبور به عقب‌نشيني مي‌شود
-مثل سفر به بغداد- براي جبران اشتباهات نيست بلكه براي دريافت امتيازهايي است كه گمان مي‌كند در زمان مناسب مي‌تواند از آنها براي رسيدن به اهداف خود استفاده كند؛ اهدافي كه در رسيدن به آنها ناكام مانده است. كما اينكه طرفدارانش بدون اشاره به دستاوردهاي اين سفر، رفتن او به بغداد و نجف را در راستاي حمايت او از دولت عادل عبدالمهدي تبليغ كرده‌اند. او اصل «يك گام به عقب دو گام به جلو» در استراتژي سياسي را ملاك عمل خود قرار داده است اما نمي‌داند از اين شيوه چه وقت و چگونه استفاده كند.