خريد عليه خريد
رضا يوسف‌دوست/ يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي انسان نسل ما (نسل چهارم) مساله بغرنج و نفسگير خريد است. چه بخريم، از كجا بخريم و چگونه بخريم. همه اينها مي‌تواند (الكي مثلا) همه ما را دچار سرگيجه كند. حالا به اين مشكلات، عدم وجود پول كافي را اضافه كنيد. عيدي‌اي كه امسال دولت براي كاركنان خود در نظر گرفت 604 هزار تومان بود. براي يك خانواده معمولي كه چهار عضو دارد مي‌شود هر نفر 151 هزار تومان پول رايج مملكت كه شما بايد بتوانيد با اين پول احتمالاپوشاك بخريد. خب چند راهكار ممكن است به ذهن هر كسي برسد. نخستينش اين است كه: مگر با اين پول مي‌شود اصلا چيزي خريد؟ (راهكار بي‌خيال عطاي دولت شدن) خب فكر كنم با اين پول يه شلوار بتونم بخرم (راهكار حداقلي) اونقدرا هم كم نيست كه نشه باهاش كاري كرد (راهكار حداكثري) در اين نوشتار ما به اين راهكارها مي‌پردازيم و البته نيم‌نگاهي هم به شرايط خاص خواهيم داشت.
شرايط خاص (سفر به مكان‌هايي كه قيمت در آنجا به طرز چشمگيري پايين‌تر از تهران - مركز است)
كل كشور بايد هر سال قبل از عيد بروند و از جنوب كشور خريد كنند و برگردند. براي اين حرفم چند مدرك دست اول دارم. به‌طور اتفاقي امكاني براي سفر
به استان هرمزگان و جزيره قشم براي من پيش آمد كه باعث شد تفاوت بسيار زياد در قيمت اجناس مشابه در تهران و آنجا را از نزديك ببينم. به دليل سيستم اقتصادي بسيار كارآمد ما كه به نفع مصرف‌كنندگان و توليد‌كنندگان داخلي هميشه كار كرده است، قيمت تمامي كالاهاي مصرفي يك فرد در طول زندگي‌اش در تهران- مركز شهر با بندرعباس و قشم تفاوت فاحشي دارد. به‌طوري كه يك كالاي مشابه را مي‌توانيد پيدا كنيد كه قيمتش در تهران دوبرابر شده است كه اين اتفاق در مورد خوراك و پوشاك بيشتر ديده مي‌شود. در لوازم الكترونيك هم با نسبت ديگري به‌طور مثال در قيمت يك دوربين عكاسي خاص حدود 5/1 ميليون تومان تفاوت وجود داشت و الي آخر... با اين توضيحات شايد عجيب نباشد كه بتوان گفت با 151 هزار تومان مي‌توانيد پيراهن و شلوار و كفش بسيار قابل قبول با جنس خوبي را از جنوب كشور بخريد. قيمت پيراهن بين 25 تا 50 هزار تومان، شلوار از 30 تا 60 هزار تومان، كفش هم 40 تا 80 هزار تومان. شما با 151 هزار تومان در قشم يا بندر عباس مي‌توانيد سر تا پاي‌تان را نونوار كنيد ولي اين امكان را نمي‌شود براي كل كشور در نظر گرفت براي همين اين حالت خاص است. البته اگر هزينه يك بليت رفت وبرگشت با قطار را در نظر بگيريد كه حدود 125 هزار تومان مي‌شود شايد بتوانيد سالي يك بار به جنوب سفري داشته باشيد البته هزينه‌هاي ديگري هم خواهيد داشت كه با در نظر گرفتن همه اينها انتخاب كنيد كه آيا سفر ارزشش را دارد يا نه.
راهكار بي‌خيال عطاي دولت شدن
اگر شما مثل اكثريت جامعه ما هستيد اين راهكار را نخوانيد. اگر پدر شما منبع درآمد ديگري به جز حقوق دولتي دارد اين راهكار براي افرادي مانند شما كه در شهر تهران زندگي مي‌كنند بسيار مناسب است. اگر هم دست‌تان در جيب خودتان است كه اصلا همين راهكار براي شما ساخته شده است. طرزكار اين راهكار بسيار ساده است. شما بدون در نظر گرفتن آن 151 هزار تومان معروف، از جيب مبارك دست به خرج كردن مي‌زنيد و هيچ نگراني نسبت به سقف مالي خود نداريد. نام ديگر اين راهكار را مي‌توان (باباي پولدار) هم ناميد. مي‌توانيد به انتخاب خودتان به مغازه‌هايي كه لباس‌هاي برند را عرضه و به فروش مي‌رسانند خريد كنيد (بي‌خيال اورجينال يا فيك بودن كالاي خريداري‌شده‌تان البته). براي شما دوست من كفش از 300 هزار تومان به بالا موجود است پيراهن هم از 150 هزار تومان به بالا و چون شما ممكن است بخواهيد روي پيراهن‌تان كت هم بپوشيد مبلغي از 500 هزار تومان به بالا هم براي كت‌تان در نظر بگيريد. شلوار هم زير 200 هزار تومان اگر چيزي پيدا كرديد يقين بدانيد كه فيك است! (الكي مثلا بقيه اجناس اورجينال است) عينك وكلاه وبقيه متعلقات هم به هر قيمتي كه بخواهيد موجود است شما با حداقل يك ونيم ميليون تومان مي‌توانيد يك تيپ معمولي به هم بزنيد. البته يكي از ويژگي‌هاي اين فصل offهاي گوناگوني است كه شما مي‌توانيد روي فروشگاه‌هاي معروف تهران ببينيد كه اين هم از موهبت‌هاي خريد در اين فصل است.
راه كار حداقلي يا تمام بودجه را بر يك جنس متمركز كردن
خوشبختانه ديد و بازديد‌هاي ما در ايام نوروز نه براي نشان دادن رخت و لباس نو بلكه براي تجديد ديدار با دوستان و آشنايان است. همين دليل اصلا براي كسي مهم نيست كه لباس شما چندان نو نباشد يا اينكه جنس وكيفيت آن درجه يك نباشد و الي آخر... اين خريد‌هاي قبل از عيد هم كه كليه مردم به آن مشغول مي‌شوند، به نظر مي‌رسد صرفا براي اين است كه يكي از نيازهاي خود را كه همان پوشاك است برطرف سازند، چون برطرف كردن اين نياز در بقيه سال اصلا ممكن نيست. شما هم به پيروي از اين سنت پسنديده برويد و تمام بودجه‌تان را روي يك جنس سرمايه‌گذاري كنيد، ولي آن جنس بايد چيزي باشد كه به چشم بيايد يعني هرچه بزرگ‌تر باشد بهتر است. پول‌تان را اگر روي كفش بگذاريد ممكن است دچار ريسك شويد كه آيا به خانه آن فاميل يا آشنايي كه مي‌رويد بايد آن را دربياوريد يا نه براي همين بهتر است برويد و پول‌تان را خرج پيراهن و شلوار كنيد. شلوار لي، كتان، پارچه‌اي و... مناسبي را كه دوخت مناسبي هم داشته باشد مي‌توانيد به راحتي از حوالي بازار تهران خريداري كنيد. اگر هم مارك‌دار بودن يا نبودن براي‌تان مهم هست قيمت لباس‌هايي را كه به آنها تخفيف خورده است را اگر ببينيد با حدود 70درصد يا 50درصد در حراجي‌ها مي‌توانيد يك شلوار را به قيمت 150 هزار تومان بخريد. پيراهن هم همينطور، مي‌توانيد منتظر «off»ها شويد يا سري به بازار تهران بزنيد يا حتي به ميدان وليعصر تا چهارراه وليعصر.
راهكار حداكثري يا صورت
را با سيلي سرخ نگه داشتن
خب اين محبتي است كه بعد از يك سال كار كردن از طرف دولت به شما شده است و شما به عنوان يك شخصي كه قدردان اين محبت هستيد، مي‌خواهيد از اين پول حداكثر استفاده را بكنيد. يا به محوطه بازار و 15 خرداد برويد و در بين دستفروش‌ها دنبال كالاهايي كه فكر مي‌كنيد به دردتان مي‌خورد برويد يا اينكه به محله‌هايي برويد كه مردم كلا هزينه كمتري براي زندگي خود متقبل مي‌شوند مثل محله‌هاي جنوب شهر مانند شهر ري كه مي‌توانيد در بازار قديم و بازار جديد آن پيراهن و شلوار و كفش بسيار معمولي را با هزينه‌اي در حدود 150 هزار تومان بخريد. قيمت‌ها در اين بازار بسيار به قيمت‌هاي اصلي اجناس نزديك است ولي بازهم هنگام خريد دست از چانه زدن براي كمتر كردن مبلغ پرداختي خود برنداريد، چون ممكن است پول براي كل خريدتان كم بيايد. اگر از اين راهكار استفاده مي‌كنيد به هيچ‌وجه به دنبال رقابت در مورد پوشاك و... با بقيه آشنايان خود نباشيد و حتي‌الامكان از آمدن ميهمان به خانه خود جلوگيري كنيد چون شما مجبوريد كل آن هزينه اندكي را كه دولت از روي لطف به شما داده است، خرج لباس‌تان كنيد و شايد حدود50 تا 100 هزار تومان براي‌تان باقي بماند كه با آن هم تقريبا اگر بخواهيد فقط آجيل بخريد حدود 2تا3 كيلو مي‌توانيد از آجيل 30 تا50 هزار تومني بخريد. براي تهيه كفش‌تان هم اگر به بهارستان برويد و خوب بگرديد مي‌توانيد كفشي را پيدا كنيد كه قيمتش براي شما مناسب باشد احتمال زياد اين پول هم براي شما باقي نمي‌ماند.
يك امكان ديگر
نمايشگاه نوروزي كه هر ساله در مصلاي تهران در حال برگزاري است هم مي‌تواند يك مكان بسيار مناسب باشد براي افرادي از تمام گروه‌ها كه مي‌خواهند با هزينه كمتري كالاهاي مورد نياز خود را تامين كنند، البته اين نمايشگاه بيشتر براي خريد آجيل، ميوه و... مناسب است تا پيدا كردن لباس، لباس‌هاي ارايه شده در نمايشگاه حداقل تا دوره گذشته از كيفيت مناسبي برخوردار نبودند و مي‌توانم پيشنهاد كنم كه با مقايسه بين كيفيت و قيمت از بين آنها خريد كنيد.
از هر طبقه اجتماعي با هر درآمدي كه هستيد، ممكن است شرايط سخت در زندگي براي شما پيش بيايد. اينكه در زماني كه حال زندگي ما خوب است بقيه را فراموش كنيم در جامعه امروز ما همه جا ديده مي‌شود، هر طبقه يا قشري به جمله: ما خودمان هزار بدبختي داريم، چرا فكرمان را مشغول بدبختي‌هاي ديگران كنيم، اكتفا و فراموش مي‌كند كه اگر در بخشي از جامعه فسادي صورت بگيرد يا فقري وجود داشته باشد مانند سرطان به تمام بخش‌هاي آن سرايت پيدا خواهد كرد و اينكه ما چشم‌مان را به مشكلات مردم ببنديم آن مشكلات حل نخواهد شد.