چگونگي راه يافتن فيلم «آشغال‌هاي دوستداشتني» به جشنواره فيلم فجر و ماجراي اكران آن اين روزها به سناريويي خواندني آن هم از نوع كمدي تبديل شده كه تمام و كمال قابليت تبديل به يك فيلم سينمايي را دارد. فيلمسازان سينما كه وقايع روز جامعه و اتفاقات آن را سوژه مي‌كنند شايد حدس نزنند كه روزي زندگي و پيشه‌اي كه دارند خود جذابيت تبديل به فيلم را داشته باشد.
محسن اميريوسفي سابقه طولاني در توقيف و عدم نمايش فيلم‌هايش دارد. «خواب تلخ» اولين فيلم سينمايي او ۱۲ سال توقيف شد، فيلم دوم او «آتشكار» 4 سال توقيف بود و فيلم سوم او «آشغال‌هاي دوستداشتني» بعد از 6 سال با وجود دريافت پروانه نمايش همچنان در محاق است.
اين كارگردان در 15 سال گذشته با 3 فيلم مجموعا ۲۲ سال توقيف را تحمل كرده و تاكنون با 3 فيلم نزديك به ۱۵ بار تقاضاي حضور در جشنواره فيلم فجر را داده ولي هيچگاه اجازه حضور در رقابت جشنواره فجر به فيلم‌هايش داده نشد است. با اين حال او دو سيمرغ يكي براي آنونس «آتشكار» و يكي براي آنونس «خواب تلخ» از جشنواره فجر دريافت كرده است.
حقيقتا مرور فعاليت هنري اين كارگردان آيا نوعي كمدي آن هم از نوع سياه نيست؟ آيا حق اين فيلمساز نيست كه فيلمش حداقل براي هيات انتخاب جشنواره فجر نمايش داده شود؟
ماجراي روز گذشته اميريوسفي چيست؟
6 بار است كه فيلم «آشغال‌هاي دوستداشتني» فرم حضور در جشنواره فيلم فجر را پر مي‌كند و هر بار به دليلي از نمايش در اين رويداد باز مي‌ماند. به تعبيري فيلم به مرحله اول كه همان نمايش براي هيات انتخاب است هم نمي‌رسد چه برسد به نمايش در جشنواره.
در سال‌هاي ابتدايي عدم دريافت مجوز نمايش دليلي بود كه فيلم براي هيات انتخاب نمايش داده نمي‌شد اما بعد از شهريور 96 كه «آشغال‌هاي دوستداشتني» رسما پروانه نمايش دريافت كرد با قول اكران عمومي به كارگردان، اين فيلم براي هيات انتخاب نمايش داده نشد و از حضور در جشنواره فجر انصراف داد.
امسال اميريوسفي براي آسان‌تر شدن مسير اكران يا نمايش در فجر تن به اصلاحات و مميزي فيلم داده با اين حال گويا «آشغال‌هاي دوستداشتني» نتوانسته مرحله نمايش براي هيات انتخاب را طي كند.
حالا كار به جايي رسيده كه اين كارگردان اقدام به تهديد مسوولان سينمايي كرده و به صراحت گفته كه به هيچ‌وجه از شركت در جشنواره فيلم فجر انصراف نمي‌دهم و اگر فيلم به هيات انتخاب نشان داده نشود از سازمان بازرسي شكايت مي‌كنم:«سال قبل هم كه انصراف دادم به اين علت بود كه تعهد كتبي اكران عمومي به امضاي آقاي رضاداد و دكتر داروغه‌زاده و يكي ديگر از مديران محترم به من دادند ولي بعد از يك سال خبري از اكران نشد.»
چرا قضيه را بزرگ مي‌كنيد؟
روز گذشته اميريوسفي در گفت‌وگويي كوتاه به «اعتماد» گفت:«واقعا خسته شدم، نمي‌دانم مسوولان جشنواره با اين فيلم چرا اينگونه برخورد مي‌كنند و چرا موضوع را تا اين اندازه بزرگ جلوه مي‌دهند؟ حق فيلم «آشغال‌هاي دوستداشتني» است كه بعد از 6 سال رنگ پرده را ببيند.»
به گزارش تابناك اميريوسفي شركت در جشنواره فيلم فجر را حق عوامل سازنده فيلم «آشغال‌هاي دوستداشتني» مي‌داند كه 6 سال است منتظر ديدن نتيجه كار و زحمات‌شان هستند. به گفته او در اين مدت هم اين فيلم به جشنواره‌هاي خارجي داده نشد تا اولين نمايشش در ايران باشد:«آقاي داروغه‌زاده هم مدير متعهدي هستند كه تلاش دارند، مشكل حل شود و اميدوارم امسال فريب مشاوره‌هاي غلط را نخورند و فيلم را به هيات انتخاب نشان دهند. در غير اين صورت مجبورم به سازمان بازرسي شكايت كنم.»
سال گذشته روابط عمومي جشنواره اعلام‌كرد، فيلم محسن اميريوسفي در سال ۹۵ توسط هيات انتخاب رد شده اما بعد از آن نرگس آبيار و عماد افروغ و حسين‌نژاد كه از اعضاي هيات انتخاب بودند طي مصاحبه‌هايي اعلام كردند كه فيلم را ديدند ولي به علت مشكلات پروانه نمايش در مورد آن نتيجه‌گيري نكرده‌اند؛ كارگردان فيلم «آشغال‌هاي دوستداشتني» در ادامه صحبتش به مسوولان جشنواره فجر اشاره مي‌كند كه آقايان خودشان بهتر مي‌دانند كه هيچ هيات انتخابي تا حالا «آشغال‌هاي دوستداشتني» را رد نكرده است و درباره شكل‌گيري مشكلات «آشغال‌هاي دوستداشتني» توضيح مي‌دهد:«از جشنواره فجر سال ۹۲ مسائل اين فيلم شروع شد كه دبير جشنواره آقاي رضاداد كپي امانت فيلم را از داخل كيف‌شان درآوردند و به چند نفر از اهالي مطبوعات گفتند اين فيلم در كيف من مي‌ماند و به هيات انتخاب نشان داده نمي‌شود! فيلم من در اين 6 سال هنوز در كيف آقاي رضاداد مانده و قفل آن هر سال محكم‌تر هم مي‌شود! جشنواره‌هاي فيلم فجر دولت تدبير و اميد نشان داد كه تمام قوانين جشنواره شناورند! براي بعضي مهربان و براي بعضي خشن هستند. در اين 6 سال فيلم من توسط هيات انتخاب جشنواره رد نشده و هر بار ماجراي همان كيف آقاي رضاداد بوده و بس! تمام حرف من هم همين بوده كه بگذاريد يك بار هيات انتخاب «آشغال‌هاي دوستداشتني» را آزادانه ببينند و تصميم‌گيري كنند.»
به گفته اميريوسفي «آشغال‌هاي دوستداشتني» فيلمي در مورد وحدت ملي و دوري از فضاي دوقطبي است كه اميدوار است بعد از 6 سال از كيف توقيف جشنواره فيلم فجر بيرون بيايد و امسال در جشنواره مورد قضاوت مردم، منتقدان و همكاران سينمايي قرار بگيرد.
به همين منظور بر آن شديم تا با ابراهيم داروغه‌زاده، دبير سي‌وهفتمين دوره جشنواره فيلم فجر گفت‌وگو كنيم كه دبير جشنواره ترجيح داد در اين مورد سياست سكوت اتخاذ كند.
مورد عجيب و مشابه فيلم اميريوسفي سال گذشته براي فيلم «عصباني نيستم» هم اتفاق افتاد. با اين تفاوت كه فيلم رضا درميشيان در جشنواره فيلم فجر نمايش داده شد ولي براي اكران عمومي مسير پرسنگلاخي را طي كرد. حالا اميريوسفي بين مسير جشنواره و اكران عمومي در رفت‌وآمد است و نمي‌داند به حق خود مي‌رسد يا خير؟ انرژي مضاعفي كه فيلمساز به جاي خلق اثر جديد خود براي نمايش فيلمي كه پروانه نمايش دارد، صرف مي‌كند. امثال اميريوسفي مصداق عبارت سرمايه‌هايي هستند كه در سينما تلف مي‌شوند.