تيغ تهديد روي گردن اروپا
همواره بر اين نكته تاكيد مي‌كند كه امريكا تامين‌كننده امنيت اروپاست و اروپا هيچ‌گاه بهاي اين امنيت را نپرداخته است. ترامپ مدعي است كه اروپايي‌ها چه در قالب سازمان پيمان اطلس شمالي (ناتو) و چه در قالب روابط تجاري دوجانبه و چندجانبه امريكا با كشورهاي اروپايي بايد هزينه و دستمزد امريكا براي حمايت از امنيت اروپا را پرداخت كنند. امريكايي‌ها تلاش مي‌كنند كه از طريق چنين اقداماتي به كشورهاي اروپايي اين پيام را برسانند كه اگر بهاي لازم را براي تامين امنيت خود نپردازند، امريكا مي‌تواند دست به اقدامات اينچنيني بزند و آنها را در برابر روسيه تنها بگذارد. نكته دومي كه دولت واشنگتن را در اجراي چنين تصميم بيشتر تحريك مي‌كند، اعلام تشكيل ارتش مستقل اروپايي است. پيشنهاد دولت فرانسه براي تشكيل يك نيروي نظامي مستقل اروپايي با مشاركت كشورهاي عضو اتحاديه اروپا و پيوستن آلمان و برخي ديگر كشورهاي اروپايي به اين طرح، باعث شده كه امريكايي‌ها نسبت به اقدامات امنيتي و نظامي اروپا بيش از پيش حساس شوند. دونالد ترامپ از ابتدا نسبت به اين طرح موضعي مخالف و تند نشان داد. خروج امريكا از پيمان مربوط به توسعه موشك‌هاي ميان‌برد و كوتاه‌برد با روسيه، كه مي‌تواند اروپا را در تيررس تسليحات هسته‌اي روسيه قرار دهد، پيامي واضح در پاسخ به طرح ارتش اروپايي است. باز گذاشتن دست روسيه در توسعه تسليحات كوتاه و ميان‌برد هسته‌اي، اروپا را در معرض تهديدي قرار مي‌دهد كه با تكيه به يك ارتش صرفا اروپايي و بدون مشاركت امريكا، توان بازدارندگي و دفاعي كافي در مقابل روسيه نداشته باشد. اروپا كاملا نسبت به تهديد احتمالي از سوي روسيه حساس و مضطرب است. زماني كه در بحران اوكراين، مسكو تصميم خود به ضميمه كردن شبه جزيره كريمه به خاك روسيه عملي كرد، انديشكده چتم‌هاوس بريتانيا با انتشار پژوهشي ارزيابي كرد اگر روس‌ها تصميم به جنگ با اروپا بگيرند، در عرض يك هفته توان تصرف تمامي كشورهاي اروپايي را خواهند داشت. اين برآوردها از سطح آسيب‌پذيري و عقب‌ماندگي نظامي و دفاعي اروپا در برابر تهديد قدرت‌هاي جهاني ديگر نشان دارد. در نتيجه اروپايي‌ها به‌شدت محتاج امريكا و ساختارهايي مشابه ناتو هستند كه امريكا در آن مشاركت دارد. افزايش تهديد نظامي از سوي روسيه و كاهش محدوديت‌هاي نظامي براي مسكو مي‌تواند اين وابستگي اروپا را چندبرابر كند. اروپا در قبال تصميم‌هاي يكجانبه امريكا در قبال عقب‌نشيني از معاهدات كنترل تسليحات و دامن زدن به رقابت‌هاي نظامي، بر سر يك دوراهي قرار گرفته‌اند كه به لحاظ هزينه اقتصادي براي كشورهاي اروپايي يك بازي دو سر باخت محسوب مي‌شود. اگر اروپايي‌ها دنبال ايده ارتش مستقل اروپايي بروند، بايد هزينه‌هاي زيادي براي ايجاد يك نظام امنيتي و تسليحاتي قابل رقابت در جهان انجام دهند. در برابر اگر اروپا تصميم بگيرد به شيوه سنتي هنوز در پناه چتر امنيتي امريكا قرار بگيرد، باز هم با توجه به تحولات اخير، هزينه بسيار سنگين‌تري بر آنها تحميل خواهد شد. دولت ترامپ در واشنگتن به وضوح از قصد خود براي «تجاري‌سازي امنيت» و دريافت هزينه به‌ازاي ارايه حمايت نظامي و امنيتي، پرده برداشته است، در چنين شرايطي اروپايي‌ها براي استمرار دريافت حمايت‌هاي نظامي، تسليحاتي و امنيتي امريكا، روز به روز بايد هزينه‌هاي سنگين‌تر و بيشتري پرداخت كنند. نهايتا اروپايي‌ها در اين بازي سخت، مجبور به انتخاب ميان استمرار وابستگي به امريكا يا استقلال نظامي هستند، انتخابي كه در هر حالت هزينه‌هاي سنگيني بر دوش كشورهاي اروپايي مي‌گذارد.