روايت يك‌سويه با كدام منابع مالي؟
احمد شيرزاد
سريال گاندو را مي‌توان شوخي گرفتن مسائل جدي تصور كرد. اينكه يك رويدادي را براي يك فيلمساز روايت كرد و با تامين منابع مالي به سمت ساخت، توليد و پخش آن پيش رفت تا واقعيت آن‌گونه كه باب طبع برخي است، نشان داده شود. مساله‌اي است كه هر كسي با داشتن قدرت مالي مي‌تواند به اين سمت و سو قدم بردارد. اما آنچه مهم است بحث منافع ملي است و مهم‌تر از همه اينكه چه كسي در پس پرده تامين منابع مالي چنين سريال‌هايي قرار دارد و قرار است با چه هدفي اين فيلم‌ها و سريال‌ها به نمايش در بيايند. شايد لازم است بار ديگر توجه صدا و سيما را به اين نكته جلب كرد كه يك سازمان نمي‌تواند و اساسا حق ندارد با هزينه بيت‌المال دست به روايت‌گري يك‌سويه بزند.
خيلي ساده است يك فيلم يا سريال در ژانر جاسوسي را به گونه‌اي تغيير و نشان داد كه در جريان آن يك نفر جاسوس معرفي شود و ديگري خائن اما فكر مي‌كنم اين موضوعات بايد پيگيري شود و دولت وظيفه دارد اين موضوعات را مصرانه دنبال كند تا معلوم شود با دستور چه كسي اين اتفاق در حال رخ دادن است. در اين ميان برخي عنوان مي‌كنند چنين فيلم‌هايي با سليقه اهالي سينما و... ساخته مي‌شود اما واقعيت آن است كه ما نمي‌توانيم بگوييم هنرمندان اين‌گونه تشخيص داده‌اند. زماني يك فيلم يا سريالي جنبه داستاني دارد و هيچ روايت تاريخي ندارد در چنين مواقعي مي‌توان خالق آن را يك هنرمند دانست اما وقتي چنين آثاري كه قرار است در افكار مردم تاثير بگذارد ديگر نمي‌توان آن را ناشي يك فكر هنري دانست بلكه برخي در پس اين فيلمنامه‌ها قرار دارند كه مي‌خواهند روايت خود را به مردم القا كنند. اين همان موضوعي است كه به نظرم هم قابل پيگيري و هم قابل شكايت است و دولت بايد با تمام قوا در برابر اين رويكرد‌ها بايستد؛ مساله‌اي كه متاسفانه از سوي دولت مشاهده نشده است.
نماينده مجلس ششم