عليه داخل، به نفع حريف

اواسط دي ماه سال گذشته يادداشتي نوشتم با عنوان «جعبه پرنده همچون ميدان نبرد» درباره فيلم‌ سينمايي «جعبه پرنده» كه همان روزها از سوي شبكه نت فليكس روانه بازار سرگرمي شد و به سرعت انواع ركوردها را جابه‌جا كرد. بر اساس اطلاعات موجود، يك هفته بعد، نت فليكس از آماري پرده برداشت كه بد نيست، مديران مهم‌ترين رسانه‌ ديداري و شنيداري مملكت درباره‌اش تامل كنند. 45,037,125 مشترك فقط در هفته اول انتشار اينترنتي «جعبه پرنده» از روز 21 دسامبر به صورت آنلاين به تماشاي فيلم نشستند؛ آماري كه تا آن زمان يك ركورد محسوب مي‌شد. چيزي معادل نيمي از جمعيت ايران فقط در 7 روز. سازندگان «جعبه پرنده»، شيطنت‌ها عليه جريان‌هاي مخالف ايالات متحده را در قالب روسيه، ايران و كره‌شمالي صورت‌بندي كردند و شيوع يك ويروس ناشناخته بين مردم امريكا هم به‌طور طبيعي گردن آزمايش‌هاي هسته‌اي و بيولوژيكي اين كشورها افتاد. آنجا تاكيدم بر اين بود كه حريف در جنگ بسيج افكار عمومي از ما پيش افتاده، حال آنكه صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران مشغول هدف گرفتن دروازه خودي است، مثل آنچه در برنامه «سلام صبح بخير» در مورد دور زدن تحريم‌ها توسط ايران رخ داد؛ پاس گل به حريف. حالا گويا مديران و برنامه‌سازان صداوسيما با سريال «گاندو» پاس گل جديد ارسال كرده‌اند‌، آن‌ هم عليه خط مقدم جنگ، يعني جريان ديپلماسي كشور. از آنجا كه بحث سريال‌سازي مطرح شد به نمونه‌‌اي از آمار مخاطبان سريال‌هاي بنگاه سرگرمي‌سازي ايالات متحده اشاره مي‌كنم، بلكه آقايان قدري تامل كنند. سريال «homeland» محصول شبكه show time در هفت فصل منتشر شد و چيزي حدود 15 تا 20 ميليون نفر مخاطب برخط داشت. اين سريال توسط مخاطبان تلويزيوني در 30 كشور جهان ديده شد كه به آمار بايد كشورهاي امريكاي لاتين - بدون تفكيك- را نيز اضافه كنيم. لازم است درباره سريال «House of Cards» هم به آمار خاصي اشاره كنم؟ شك ندارم سازندگان و سفارش‌دهندگان سريال «گاندو» حداقل اگر از طرفداران اين سريال نباشند، قطعا آن را دنبال كرده‌اند. پيش‌ از اين دو هم كه بيننده ايراني با سريال «prison break» با جريان‌هاي امنيتي – اطلاعاتي آشنا شد. فقط قسمت اول فصل پاياني سريال در نخستين ساعت پخش چيزي حدود 10 و نيم ميليون بيننده داشت، آماري كه شماي كلي از آنچه در طول پنج فصل رخ داده را پيش روي ما مي‌گذارد. جا دارد يادي كنم از سريال «لبه تاريكي» (Edge of Darkness) كه دهه 70 خانه‌‌ و قلب سريال‌بين‌هاي ايراني را درنورديد. سازندگان سريال «گاندو» در هيچ زمينه‌اي – بودجه، فيلمنامه، كارگرداني، بازي‌ها، تعداد بينندگان و غيره- به گرد پاي هيچ يك از اين سريال‌ها نمي‌رسد، اما در يك زمينه چرا. اگر حقيقت و جديت جنگ رسانه‌اي و تبليغاتي ايران و امريكا را بپذيريم كه قابل انكار نيست و اگر بپذيريم هر يك از سريال‌هاي جاسوسي، پليسي، اطلاعاتي امريكايي يك داده (data) غلط عليه ايران در ذهن ميليون‌ها مخاطب خود بارگذاري كرده‌اند كه چنين است؛ سازندگان «گاندو» دقيقا همسو با آنها پيش مي‌روند. آن‌ هم در دوره‌اي كه به قول بيژن زنگنه، اگر دوستان داخلي اجازه دهند، از پس دشمنان برمي‌آييم.