ضعف كنترل و شرايط غير استريل، عامل اصلي انتقال عفونت بوده است
محمد شريفي مقدم٭/ تشكيل عفونت بيمارستاني و ابتلاي بيمار در محيط بيمارستان تابع اين چرخه است كه عفونت بيمارستاني و ميكروب‌ها و باكتري‌ها و ويروس‌هاي مقاوم معمولا در فضاي بيمارستان وجود دارد كه بسته به يك عامل واسط – انسان، تجهيزات، شرايط – به بيمار منتقل مي‌شود. به همين سبب تاكيد فراوان وجود دارد كه وسايل مورد استفاده، افراد و تكنيك‌هاي جراحي بايد هميشه در شرايط استريل باشد. در هر مرحله كه استريل بودن وسايل، افراد يا تكنيك‌ها رعايت نشود عفونت موجود در فضاي بيمارستان وارد بدن بيمار مي‌شود. علايم عفونت هم معمولا پس از گذشت 72 ساعت از ورود ميكروب و مستقر شدن در بدن بيمار خود را نشان مي‌دهد كه نخستين علامت‌ها، تب است و اگر در زمان مناسب،
كشت خون انجام شود مي‌توان علايم عفونت را هم شناسايي كرد. هرچند كه بروز تب در نوزادان ممكن است الزاما به ابتلا به عفونت بيمارستاني ربط داده نشود و تيم درمان و مراقبت از نوزادان دچار خطاي تشخيص بشوند. آسينتو باكتر از شايع‌ترين انواع عفونت‌هاي بيمارستاني است كه در محيط آلوده و غير استريل يا توسط تيم درمان غير استريل و تجهيزات غير استريل منتقل مي‌شود و وظيفه كميته كنترل عفونت هم اندازه‌گيري مستمر اين نوع عفونت بيمارستاني است كه در صورت شيوع اين نوع عفونت مي‌توان قصور را متوجه رعايت نشدن تكنيك‌هاي استريل توسط تيم درمان و انتقال عفونت در محل تولد نوزاد و سپس ضعف نظارت و كنترل ميزان عفونت در محل مراقبت نوزادان دانست. در عين حال بايد توجه داشت كه نوزادان مقاومت بسيار كمتري در مقايسه با افراد بزرگسال دارند و براي فرد بزرگسال كه از سيستم ايمني قوي‌تري برخوردار است، در صورت تشخيص زودهنگام مي‌توان ابتلا به آسينتوباكتر را با آنتي بيوتيك‌ها كنترل و درمان كرد اما براي نوزادان كه قدرت دفاعي هم ندارند هرگونه درمان پس از ابتلا بي‌فايده است.
٭ دبيركل خانه پرستار