سد «گتوند»
عامل شوري رودخانه كارون
گروه اجتماعي| چرايي شور شدن رودخانه كارون يكي از مسائلي است كه همواره مورد پرسش فعالان محيط‌زيست و متخصصان اين حوزه بوده است. در تازه‌ترين اظهارنظر يك مقام مسوول در سازمان حفاظت محيط‌زيست وضعيت سد گتوند را عامل شور شدن كارون اعلام كرده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، اميد صديقي، كارشناس گروه آبزيان دفتر تنوع زيستي و حيات‌وحش درخصوص علت شور شدن رود كارون توضيحاتي داد. او افزود: «علت شور شدن رودخانه كارون سد گتوند است كه به‌دليل گنبد‌هاي نمكي و شوري شديد ذخيره سد مخزن شده و شوري كارون را طي چند سال اخير به‌شدت افزايش داده است.» به گفته صديقي امسال به دليل بارندگي‌هاي بسيار خوب و افزايش شديد دبي رود كارون وضعيت شوري آب خيلي بهبود پيدا كرده است اما «مشكل اصلي احداث سد گتوند است كه يكي از بزرگ‌ترين فجايع زيست‌محيطي نيز محسوب مي‌شود كه از آن به‌عنوان بزرگ‌ترين خطاي مهندسي و محيط‌زيستي كشور نام برده مي‌شود.» او در ادامه گفت: هزاران ميليارد تومان صرف احداث اين سد شد كه متاسفانه محل احداث سد اشتباه و روي گنبد‌هاي نمكي احداث شد كه همان زمان بسياري از كارشناسان محيط‌زيست فرياد زدند كه اين محل احداث سد اشتباه است، اما اين طرح بدون توجه به فرياد‌ها اشتباه اجرا شد. او افزود: «به گفته طراحان سد گتوند، براي حل مشكل سد يك لايه پوشش رسي روي گنبد‌ها و صفحات نمكي ايجاد و آبگيري مي‌كنيم همچنين اين پوشش رسي از حل شدن نمك گنبد‌هاي نمكي در آب مخزن سد جلوگيري خواهد كرد. سد ساخته و آبگيري شد و متاسفانه طي چند روز تمام لايه پوشش رسي را آب شست و با خود برد و نمك لايه‌هاي گنبد‌هاي نمكي در آب سد حل شد و چندين سال است (احتمالا از سال ۹۰) كه اين انحلال نمك و شور شدن شديد آب سد و رودخانه كارون ادامه دارد.» براي حل اين مشكل پيش از اين ستادي هم تشكيل شده بود و حتي دانشگاه تهران هم در اين زمينه مطالعاتي انجام داده است اما برخي راه‌حل‌هاي ارايه شده هم بسيار هزينه‌بر بوده‌اند. صديقي درباره راهكارهاي ارايه شده از سوي دانشگاه تهران گفت: «يكي از راهكارها تخريب سد بود كه به لحاظ مالي صد‌ها ميليارد و به روايتي هزار ميليارد هزينه داشت و از طرف ديگر با تخريب آن حجم عظيمي در حد چند ميليارد مترمكعب آب شديدا شور به رود كارون تخليه مي‌شد و اكوسيستم و زيست‌مندان رودخانه كارون را نابود مي‌كند.» اين كارشناس افزود: «انحراف رودخانه در بالادست و انتقال آب رودخانه به محل مناسب و به دور از گنبد نمكي و اتصال آن به كارون بود يا احداث سد جديد در محل مناسب بعد از انحراف رودخانه و به نوعي by pass كردن سد فعلي روي گنبد‌هاي نمكي از ديگر راهكارهاي دانشگاه تهران براي حل مشكل بود.» راه‌حل‌هايي كه هر يك به دليلي مسكوت مانده‌اند.