داستان تكراري يك تقابل
صادق ترابيان
بيش از يك سال است كه هر از چندگاهي، خبري در ارتباط با شركت هوآوي (huawei) و تحريمهاي ايالات متحده عليه آن در رسانهها منتشر ميشود. اينبار در يكي از جديدترين مصاحبههاي رن ژنگفي (بنيانگذار و مديرعامل هوآوي)، رقم تكاندهندهاي از افت فروش تلفنهاي همراه اين شركت در دنيا اعلام شد: 40درصد كاهش فروش تنها طي يك ماه. مديرعامل هوآوي سپس ادامه ميدهد كه با اين روند، انتظار دارد در سال جاري ميلادي بالغ بر 30 ميليارد دلار از درآمدهاي هوآوي كاهش پيدا كند. براي مقايسهاي بهتر، كافي است بدانيد با نرخ دلار 11 هزار توماني، درآمد ايران از فروش نفت در سال جاري معادل 13 ميليارد دلار است. اما بيشك، از دست رفتن چنين بازاري براي هوآوي، وجه ديگري نيز دارد: عدم فروش چيپها و ديگر محصولات شركتهاي امريكايي و كاهش درآمد آنها. بازي دو سر باختي كه براي تمامي شركتها نتيجهاي جز كوچك شدن ندارد. اما در اين بين مقصر كيست؟ رن ژنگفي ميگويد: هوآوي برنامهريزي كرده است تا در دو سال آينده بتواند از چيپهاي سختافزاري خود در كنار تكنولوژي چيني روي تلفنهاي همراه استفاده كند، اما در عين حال نميتواند علاقهاش را به استفاده از تكنولوژي شركتهاي امريكايي مخفي نگه دارد. از همينرو، او پيكان انتقادات خود را به سوي سياستمداران امريكايي نشانه گرفته و گناهي را بر گردن شركتهاي امريكايي و دره سيليكون نميداند.
به دليل نبردهاي تاريخي ميان بلوك شرق و غرب، انتظار آرامش و دستيابي به تعادل ميان اين دو بخش از كره زمين دور از ذهن است. همانطور كه بلوك غرب با تحريمهاي خود سعي بر جلوگيري از رشد اقتصادي بلوك شرق دارد، به همان صورت نيز كشورهاي قدرتمند شرق نظير چين، روسيه و ايران، فعاليت غولهاي تجاري غرب را در داخل مرزهاي خود محدود كرده يا به كل چنين اجازهاي را صادر نميكنند. پس در اين جنگ تجاري ميان قدرتهاي شرق و غرب، تكليف شركتهاي بزرگ و متوسط چه ميشود؟
تاريخ به درستي نشان داده است كه در هر نظام سياسي، «يا با ما باش، يا بر ما» تعيينكننده روابط كليدي ميان كشورها بوده است. بنابراين تا وقتي روابط بينالملل در سطح جهاني به يك يكپارچگي سياسي نرسد، وقوع اين نوع تنشها، تقابلها و جنگهاي تجاري امري بسيار بديهي خواهد بود. امري كه در نهايت، به سود سياستمداران و به ضرر مردم و بخش خصوصي است.