روايت تاريخ سياسي
كار آساني نيست
مصطفي رزاق‌كريمي
من تاكنون فيلم سياسي نساختم و مضامين فيلم‌هاي من هم بيشتر حول موضوعات انساني روايت مي‌شود اما به نظرم مي‌رسد، ساخت فيلم‌هاي تاريخي- سياسي در ايران همواره با اما و اگرهاي زيادي مواجه است. اساسا ساخت فيلم‌هاي تاريخي- سياسي راحت نيست چه در ايران و چه در خارج از ايران نظير كشورهاي اروپايي مثل اتريش، ايتاليا و كشورهايي كه من در آنجا فيلم ساختم و همين مساله باعث مي‌شود دست فيلمساز در چگونگي روايت بعضي قسمت‌ها بسته باشد و در پرداخت قصه خود بر بستر تاريخ دچار مشكلات زيادي شود و شايد نتواند منظور و هدف خود را بيان كند. اما فيلم «بهارستان خانه ملت» به كارگرداني بابك بهداد تلاش خوبي است از فيلمساز جوان و اسناد خوبي به مخاطب خود ارايه مي‌دهد كه سنديت دارد. بابك بهداد كارگردان نسل جوان سينماي مستند ماست كه كارهايش با تحقيق و پژوهش مفصل انجام مي‌شود همچون فيلمساز مستند عزيزمان ارد عطارپور كه او هم در مسائل تحقيقي و مطالعاتي فيلمنامه تلاش و جهد زيادي مي‌كند.
در فيلم «بهارستان خانه ملت» ضمن ارايه اسناد دقيق، پرداخت بدون احساسي فيلمساز را هم شاهد هستيم. از اين جهت مي‌گويم كه اصولا فيلم‌هاي تاريخي- سياسي از زاويه ديد برخي فيلمسازان احساسي ديده مي‌شوند.
آنها يا خيلي بد به موقعيت مي‌پردازند و نگاه سياهي به قضيه دارند يا آن برهه از تاريخ را خوب روايت مي‌كنند و همه چيز را سفيد مي‌بينند اما مستند خوب آن مستندي است كه وقايع را به مخاطب تحميل نكند و اجازه بدهد مخاطب خود تصميم‌گيرنده باشد كه بهارستان خانه ملت از اين حيث احساسي وارد ماجرا نمي‌شود. همچنين بابك بهداد در اين فيلم نگرش خوبي به تاريخ دارد و منصفانه به تاريخ نگاه كرده است.
از نظر من ويژگي خوب ديگر اين فيلم اين است كه از موسيقي خوبي بهره برده. در واقع انتخاب آهنگ‌هاي فيلم تكميل‌كننده محتواي فيلم هست و مكمل موضوع قرار مي‌گيرد.