«مثل مار حيله‌گر و مثل يك بچه ساده» – شكست پرز

پرز مي‌گفت «عرفات هميشه يك شخص خيلي پيچيده بود با يك روانشناسي كه ما با آن آشنا نبوديم. از يك طرف او مثل يك مار زيرك بود و از طرف ديگر مثل يك بچه كوچك ساده. او مي‌خواست در يك زمان همه ‌چيز باشد، هم مرد صلح و هم مرد جنگ. از يك طرف او يك حافظه عجيب و غريبي داشت- او نام همه و تمام رويدادهاي تاريخي را به ياد داشت. از طرف ديگر حقايق و فاكت‌ها هيچ‌وقت مورد علاقه او نبود. ما كنار هم نشستيم و از دست او غذا خوردم- دستي كه اگزما داشت و انجام اين كار شجاعت مي‌طلبيد. من به او اطلاعاتي در خصوص تروريست‌هاي ارشد حماس در قلمروي او دادم. او خيلي خوب مي‌دانست كه اين اطلاعات دقيق هستند اما بدون هيچ مشكلي به من نگاه كرد و دروغ گفت. زماني او ترغيب شد كه ديگر خيلي دير بود. ترور مرا داغان كرده بود، تمامم كرده بود و از قدرت بركنار.» موج ترور در ماه‌هاي فوريه و مارس سال 1996 به صورت يك مطالعه موردي درآمد كه چگونه حملات انتحاري توانست مسير تاريخ را تغيير دهد. پرز در شروع ماه فوريه در نظرسنجي‌ها حدود 20 واحد بالاتر از رقيبش بنيامين نتانياهو يا «بي‌ بي» از بازان محافظه‌كار قرار داشت. نتانياهو تا اواسط مارس اين شكاف را پر كرد و پرز فقط 5 درصد واحد جلوتر بود. در 29 مارس نتانياهو با يك درصد راي بيشتر برنده شد. اينها تماما ناشي از حملات تروريستي بود كه پرز نتوانست به راحتي آن را متوقف كند. شاگردان يحيي عياش پيروزي جناح راست را تضمين كردند و به گفته ايزراييل حاسون، معاون رييس شين بت «روند صلح را از ريل خارج كردند.» هر چند كه به طور عجيب و غريبي بعد از انتخابات حملات براي يك سال متوقف شد. بعضي‌ها مي‌گفتند كه اين به خاطر هجوم عرفات عليه حماس و بازداشت اعضاي شاخه نظامي آن بوده است. ديگران معتقد بودند كه حماس ديگر دليلي براي انجام حملات انتحاري نداشت زيرا نتانياهو تقريبا به طور كامل روند صلح را متوقف كرده بود كه به هر حال جزو اهداف كوتاه‌مدت حملات به حساب مي‌آمد. نتانياهو توافق اسلو را لغو نكرد اما دولتش مشكلات بي‌شماري را بر سر اين روند تلنبار كرد و در دور اول نخست‌وزيري‌اش روند صلح تقريبا به طور كامل متوقف شد. از طرف ديگر نتانياهو هرگز عجله‌اي در استفاده از زور يا كنش‌هاي پرخاشگرانه نداشت. مشي او اين بود كاري نكن: هرگز براي جنگ يا صلح ابتكاري نكن. عرفات هم به سهم خودش از تاخير مداومي كه در عقب كشيدن اسراييل از قلمروهاي اشغالي رخ مي‌داد، عصباني بود و در يك مقابله به مثل تعدادي از فعالان حماس را كه بازداشت كرده بود، آزاد كرد. در 21 مارس 1997 يك بمبگذار انتحاري خودش را كنار يك كافه پياده‌رو كه فاصله چنداني از خانه ديويد بن گوريون نداشت، منفجر كرد. سازمان يك بار ديگر در قلب تل آويو ضربه زد. 3 زن كشته شدند و 48 نفر زخمي كه برخي از آنها جراحات شديدي برداشتند. در پي اين حمله نتانياهو دوباره خويشتن‌داري از خود نشان داد و با وجود پيشنهادات همكارانش كه در نواحي فلسطين عمليات نظامي كند از صدور دستور مبني بر استفاده از زور امتناع كرد.

توضيح: استفاده از واژه تروريست‌هاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه