فن‌دايك، مودريچِ دوم نشد

مثل هميشه بعد از اعلام برنده توپ طلا، موافقان و مخالفان نسبت به اين واقعه واكنش نشان دادند. فارغ از اينكه اين پديده غير قابل مهار و غير قابل حذف است يعني هركسي آزاد است نسبت به برنده نهايي نظر خاص خودش را داشته باشد و به‌ طور قطع هر انتخابي كه با راي‌گيري صورت مي‌پذيرد نيز خالي از انتقاد نيست، مي‌توان انتخاب مسي را از چند جهت بررسي كرد.

بسياري از منتقدان انتخاب مسي - كه اعتقاد دارند فن‌دايك بايد برنده توپ طلا مي‌شد - مي‌گويند لئو موفقيت تيمي درخور توجهي در سال قبل نداشته است. او با بارسلونا در ليگ قهرمانان مقابل ليورپول در آنفيلد تحقير شد و در نهايت به يك جام لاليگا دست يافت. در حالي كه رقيبش يعني فن‌دايك برنده دوئل رو در رو و فاتح ليگ قهرمانان شده بود. در عرصه ملي نيز مسي موفقيتي نداشت و در كوپا به همراه تيم ملي آرژانتين حذف شد. در آن تورنمنت مسي حتي موفقيت فردي مثل آقاي گلي ليگ قهرمانان را هم نداشت و اين بايد به عنوان يك فاكتور منفي براي او منظور مي‌شد. در طرف مقابل فن‌دايك با هلند نايب قهرمان ليگ ملت‌هاي اروپا شده بود و صعود موفقيت‌آميزي هم به رقابت‌هاي يورو 2020 داشت. يعني اگر ملاك مثل سال‌هايي كه رونالدو جايزه را مي‌برد، يوسي‌ال مي‌بود فن‌دايك بايد برنده مي‌شد و اگر تيم ملي را معيار قرار مي‌داديم باز هم فن‌دايك يا رونالدو بايد جايزه را مي‌بردند. رونالدويي كه در عرصه ملي فوق‌العاده بوده و در مرز رسيدن به 100 گل ملي قرار دارد.

اما موافقان مسي صرفا تمركزشان را روي عملكرد فردي مسي مي‌گذارند و به تعداد گل‌ها و پاس‌ گل‌هاي او اشاره مي‌كنند. طرفداران مسي معتقدند كه اين فوق ستاره كه براي ششمين بار برنده كفش طلاي اروپا شده است، نبايد چوب ندانم‌كاري‌هاي والورده سرمربي بارسلونا يا كم‌كاري بازيكنان هم‌تيمي‌اش را بخورد. او ثابت كرده تمام آنچه از دستش برمي‌آيد را براي تيمش به نحو احسن انجام داده و اگر سايرين نمي‌توانند همپاي او باشند، تقصير مسي نيست. يك بازيكن بيشتر از اينكه آنقدر براي تيمش گل بزند كه آقاي گل ليگ قهرمانان بشود، چه كار ديگري مي‌تواند انجام دهد؟ مسي به تنهايي و در مقايسه فرد به فرد از همه سرتر بوده و به حقش رسيده است.

هم استدلال‌هاي موافقان و هم مخالفان تا حد زيادي قابل قبول هستند و شايد به همين دليل هم باشد كه آراي اين دو نفر اينقدر به هم نزديك است. مسي با تنها 7 امتياز و سه دهم درصد آراي بيشتر نسبت به فن‌دايك موفق شد امسال برنده توپ طلا بشود. اما در كنار استدلال موافقان و مخالفان بايد به سياست‌هاي فرانس‌فوتبال هم نگاهي بيندازيم. فصل قبل مودريچ توانست به دوگانه مسي- رونالدو بعد از 10 سال پايان بدهد و نامش را وارد ليست معدود هافبك‌هايي كند كه توپ طلا را برده‌اند. همان موقع نقدهاي زيادي به انتخاب مودريچ وارد شد اما وقتي امسال اين بازيكن حتي در فهرست 30 نفر نهايي توپ طلا قرار نگرفت، انتقادات به تمسخر فرانس‌فوتبال تبديل شد. اين براي نخستين‌ بار بود كه برنده سال قبل حتي در فهرست نهايي هم قرار نگرفت و به همين دليل انتخاب سال گذشته فرانس‌فوتبال كاملا زير سوال رفت. در چنين شرايطي به نظر مي‌رسد هم كساني كه راي مي‌دهند و هم مديران فرانس‌فوتبال محافظه‌كارانه‌تر اقدام كنند تا سال بعد دوباره درگير چنين گرفتاري‌اي نشوند. انتخاب فن‌دايك با توجه به مدافع بودن او اين ريسك را به وجود مي‌آورد كه سال بعد او هم مثل مودريچ در ليست نهايي قرار نگيرد. اين واقعه يك دردسر بزرگ براي فرانس‌فوتبال و كارشناسانش به بار مي‌آورد. در حالي كه حضور مسي در ليست نهايي توپ طلاي سال بعد از همين الان تضمين شده است. ضمن اينكه كارشناسان احتمالا با بخشي از استدلال طرفداران مسي هم‌عقيده هستند كه نبايد نبوغ اين بازيكن را پاسوز اهمال ديگران كرد. اولين ‌باري كه مسي و بارسلونا در نيمه‌نهايي ليگ قهرمانان مقابل رم كامبك خوردند و حذف شدند، خيلي‌ها تقصير را گردن مسي انداختند اما وقتي اين اتفاق عينا سال بعد مقابل ليورپول تكرار شد، همه فهميدند كه مشكل از جاي ديگري است و مسي را نبايد مقصر دانست.

به هر حال تا سال آينده و حتي سال‌هاي بعد انتخاب مسي به عنوان مرد سال فوتبال جهان محل اظهارنظرهاي زيادي خواهد بود. همان طور كه هنوز در مورد انتخاب‌هاي سال‌هاي قبل از جمله 2001 كه اوون برنده شد، 2010 كه مسي اين عنوان را به دست آورد يا 2013 كه رونالدو جايزه را به خانه برد، خيلي صحبت مي‌شود. چيزي كه در اين ميان غيرقابل تغيير است عنوان مرد سال فوتبال جهان است كه به ليونل مسي تعلق گرفته است.