بر لبه رويا بايست و مبارزه كن!*

توپ طلاي 2019 حالا در پذيرايي خانه ليونل مسي جا خوش كرده است؛ در كنار پنج توپ طلاي ديگر. در شبي كه فرانس‌فوتبال ميزبان بهترين‌هاي فوتبال جهان بود، مسي در كنار ديديه دروگبا به تماشاي بازي‌هاي درخشان خودش نشست و سپس توپ طلا را از دستان مودريچ دريافت كرد. مسي بار ديگر بهترينِ فوتبال جهان شد. اما دليل بهترين بودن او را تنها نبايد در نقش‌آفريني هنرمندانه او در زمين فوتبال جست. آمار و ارقام شگفت‌انگيزي كه او از خود بر جاي مي‌گذارد، تنها محصول يك نبوغ ذاتي نيست. تلاش‌هاي بي‌وقفه و تحمل فشارهاي رواني سنگين فاكتورهاي ديگري هستند كه اغلب در تجسم تصوير مسي برنده، ناديده گرفته مي‌شوند. در دنياي كوآنتومي (دنياي سيستم‌هاي ريز) هر ذره مستقل است؛ از اين جهت كه مي‌توان با ايجاد خلأ، ذره را به‌صورت جداگانه (فارغ از محيط) مورد بررسي قرار داد. در دنياي كلاسيك (دنياي سيستم‌هاي بزرگ) اما چنين نيست. نمي‌توان اجسام بزرگ را به‌طور مستقل مورد مطالعه قرار داد چراكه هميشه در حال برهم‌كنش با محيط اطراف و اجسام ديگر هستند. مسي مانند يك سيستم ‌كوآنتومي است؛ به‌طوري كه ارزيابي عملكرد او همواره در بستر مقايسه صورت مي‌گيرد. او هميشه در ترازويي سنجيده مي‌شود كه يك سمتش مارادونا يا رونالدو قرار داده مي‌شوند و اين فشار روحي سنگيني است كه هر كسي قادر به تحمل آن نيست. تا آنجا كه به‌نظر مي‌رسد مسي نه در ميدان يك «رقابت»، بلكه در صحنه يك «مبارزه» قرار دارد.در سالي كه گذشت، مسي همراه بارسلونا فاتح لاليگا شد اما در عين ناباوري قهرماني ليگ قهرمانان اروپا و جام حذفي اسپانيا را از دست داد. طبق روال چند سال اخير، در سال گذشته نيز او با آرژانتين سال خوبي را پشت سر نگذاشت (جايي كه از او انتظار دارند با يك تيم درب و داغان، با غيرآرژانتيني‌ترين آرژانتين تاريخ كه محصول فساد گسترده در فدراسيون اين كشور است، قهرمان شود) . اما آنچه نمايان‌تر از اين نتايج بود، بازي‌هاي چشم‌نوازي بود كه اغلب طرفداران رقيب را نيز به تحسين وا‌مي‌داشت.مسي طي 10 سال گذشته، براي ششمين بار بهترين بازيكن جهان شد اما مسلما زيباتر و خيره‌كننده‌تر از تصوير او درحالي‌كه توپ طلا را در دست دارد، بازي خارق‌العاده او در مستطيل سبز است. مسي، در عرصه ملي مارادونا نيست. در عرصه رقابت‌هاي باشگاهي هم رونالدو نيست. چنان‌كه مارادونا، مسي نيست و رونالدو نيز تنها رونالدو است. اين داستان مسي است. بگذاريم همان‌گونه كه مي‌تواند به پايانش برساند. آنها كه مسي را دوست دارند، بايد او را درك كنند؛ تنها بايد از او بخواهند بر لبه رويا بايستد و مبارزه كند. تنها همين...

*بخشي از شعر محمود درويش