چه ما چه سلبريتي‌ها
نيوشا طبيبي
ناملايمات و مشكلات كه زياد مي‌شوند، به تبع آنها جماعت ناراضي هم شكل مي‌گيرند. نارضايتي‌ها مانند شعله‌اي كه به سرعت گسترش مي‌گيرد، همه عرصه‌هاي زندگي اجتماعي را درمي‌نوردد، حتي آن بخش‌هايي كه كار صحيح و اصولي و درست انجام مي‌دهند و دليلي براي نارضايتي از آنها نيست هم از اين شعله و آتش
در امان نمي‌مانند.
در همين اثنا و در هنگامه اين آتش‌سوزي، بازار كار ناصحين هم البته رونق مي‌گيرد. همه انتقاد مي‌كنند؛ همه اعم از دارا و نادار، برخوردار و غيربرخوردار. آنها كه از وضع موجود متنعم شده‌اند و آنها كه از پيشامدها، گرفتار سختي شده‌اند.
ناصحان اما كاري به اين كارها ندارند چنان حرف مي‌زنند كه گويي همه اين وقايع را پيشاپيش مي‌دانسته‌اند و به فلاني و فلاني پيش از اين گفته بودند كه اين ره به تركستان ختم مي‌شود. البته راه‌حل‌هاي بسيار ساده‌اي هم براي اين موضوعات پيچيده در جيب دارند و مي‌گويند: «اين خيلي راحت است اگر دولت فقط اين كار را بكند... موضوع حل مي‌شود.»
هنرمندان و روزنامه‌نويسان و از اين قبيل صنوف فرهنگي در اين ايام ستاره‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي در اين لشكر ناصحين خردمند سمت جلودار و فرمانده دارند. آنها از وضع موجود، از رفتار مردم، از فرهنگ عمومي و از همه چيز انتقاد و بلكه بدگويي مي‌كنند. گاهي پر جيب‌شان راه‌حلي هم دارند كه ساده مي‌شود به كار گرفت و مشكل و سختي و پيچيدگي امري از امور دولت و ملت را حل كرد.
بسيار خوب، بر وفق اصل آزادي بيان و انصاف و عدالت و قرارداد اجتماعي و از اين قبيل،
همه كس حق دارد اظهارنظر كند و حرفش را بزند، اما يك نكته: آيا عزيزان فعال در عرصه فرهنگ، آنها كه مانند ما مي‌نويسند و مردم را نصيحت مي‌كنند و شأن راهنمايي ديگران براي خود قائل هستند، آنها كه فيلم مي‌سازند و فيلم بازي مي‌كنند و خود را محق در اظهارنظر در امور سياسي و فرهنگي و اجتماعي مي‌دانند و راي صادر مي‌كنند و ديگراني از اين قبيل عزيزان در عرصه فرهنگ و هنر فعاليت مي‌كنند تا چه حد خودشان به قوانين و آيين‌هاي اجتماعي و ادب زندگي جمعي آراسته‌اند؟ چند نفر از ما روزنامه‌نگاران كه يقه براي محيط‌زيست مي‌درانيم خودمان به آداب زندگي منطبق با «زمين سبز» آراسته‌ايم؟ همبرگر نمي‌خوريم (ببينيد براي هر همبرگر چند هزار ليتر آب مصرف مي‌شود)، از ماشين شخصي مدام استفاده نمي‌كنيم، از مد و فشن پيروي نمي‌كنيم؟ چند نفر از سلبريتي‌هاي ما از توليدات داخلي و صنايع ملي حمايت مي‌كنند؟ چند نفر از آنها به جاي كفش گوچي و لويي ويتون، كفش تبريزي و تهراني و گيوه ملكي مي‌پوشند؟
اصلا كاري به جايگاه افراد و صنوف نداشته باشيم. البته كه آدم‌هايي كه دستي به رسانه دارند و چهره‌شان را مردم مي‌شناسند، وظيفه‌اي سنگن‌تر هم دارند، اما براي آنكه حال همه ما خوب شود نبايد انصاف و عدل و مهرباني و خوبي و نظم و ترتيب را فقط از دولت و كارمند و مدير انتظار داشته باشيم.
دولت و كارمند و كشور و پاكيزگي و تميزي و آلودگي و سبزي و خوبي و بدي خود ما هستيم. حضرت پيامبر اكرم (ص) فرمودند: «كلكم راع و كلكم مسوول.»