پيانوي نوين ايراني مديون معروفي است
سامان احتشامي
استاد جواد معروفي موسيقي را نزد پدر خود موسي‌خان معروفي كه از اساتيد بنام تار در روزگار خود بود، فرا گرفت. كمي بعد ايشان شاگرد كلنل علينقي وزيري شد و نيز موسيقي را نزد برخي معلمان فرنگي آن زمان هم آموخت. آن زمان خط نت تازه وارد ايران شده بود و استاد معروفي به واسطه پدرش كه از اساتيد موسيقي بود و نشست و برخاستي كه با بزرگان موسيقي آن روزگار داشت و آموزش‌هاي جديد موسيقي غربي، ساز پيانو را برگزيد تا بتواند علم موسيقي روز را در ايران گسترش دهد.
در روزگار استاد معروفي، نوازندگاني مانند مرتضي خان محجوبي و مشير همايون خان شهردار بودند كه براساس آنچه در موسيقي سنتي و ملي ايران هنگام سنتور نوازي يا تار نوازي ديده بودند، همان حركات را روي ساز پيانو پياده مي‌كردند؛ يعني وقتي ساز محجوبي را گوش مي‌كنيم دقيقا احساس مي‌كنيم كه كسي با پيانو، سنتور مي‌نوازد؛ كاملا بكر و ايراني‌نواز.
استاد جواد معروفي با دانستن علم هارموني، علم كنترپوان و علم اركستراسيون توانست مطالبي را براي دست چپ در پيانو آماده كند كه همراه ملودي اصلي نواخته شود و پيانوي ايراني را متحول و نوين كند. در دهه 30 ساخت قطعاتي مثل «فانتزي ژيلا»، «كوكو»، «فانتزي روي تم ارمني» و ملودي جاودان «خواب‌هاي طلايي» توسط استاد معروفي از شاهكارهاي بي‌همتاي آن زمان بود. بدين معنا تا قبل از استاد معروفي هارموني در موسيقي ايراني وجود نداشت و اولين‌بار در چنين آثاري بود كه ما شاهد استفاده آكورد در قطعات ايراني هستيم.
استاد معروفي به واسطه داشتن سواد موسيقي توانست بسياري از قطعات جاودان موسيقي ايراني را براي اركستر بنويسد. ايشان رهبر اركستر گلها بود و در زمان خود آهنگ‌هايي مانند «من از روز ازل»، «كاروان» و «پري كجايي» را براي اركستر تنظيم كرد كه در برنامه‌هاي گلها اجرا شد.
بي‌ترديد شروع پيانوي نوين ايراني را مي‌توان با آفرينش‌هاي جواد معروفي دانست. در 16 آذر سال 1372 بود كه ما استاد جواد معروفي را از دست داديم اما آثار و خدمات جاودان ايشان در هنر موسيقي براي هميشه به يادگار مانده است.