پنج دليل شكست حزب كارگر
در انتخابات بريتانيا
ترجمه: رضا خواسته
حزب كارگر يكي از بدترين شكست‌هاي تاريخ خود را در انتخابات انگليس تجربه كرد. اين حزب كرسي‌هايي را به حزب محافظه‌كار واگذار كرد كه چندين دهه متعلق به چپ‌ها بود. صبح روز جمعه حزب كارگر بررسي چرايي اين اتفاق را آغاز مي‌كند و احتمالا نتايج اين جلسه بر استراتژي اين حزب در انتخابات آينده تاثير مي‌گذارد. در اينجا نگاهي مي‌اندازيم به پنج دليل شكست آنها.
دليل اول: جرمي كوربين، رهبر حزب
مقامات دولت در سايه، از جمله شخصيت‌هايي چون ريچارد برگن، شب انتخابات در مصاحبه‌هاي تلويزيوني خود به تمجيد از نجابت و امانتداري كوربين پرداختند، اما پس از مشخص شدن نتايج اوليه، بسياري از نامزدهايي كه شكست خورده بودند، عدم محبوبيت كوربين را عامل شكست خود اعلام كردند. كوربين هنگام ورود به انتخابات، ركورد كمترين ميزان رضايت عمومي از يك رهبر حزب رقيب را در اختيار داشت. از ابتداي دهه 1980 ميلادي تاكنون هيچ رهبري به اندازه كوربين منفور نبوده است. به گفته فعالان ستادهاي انتخاباتي حزب كارگر، راي‌دهندگان مسن به خاطر حمايت او از جنبش جمهوري‌خواهان ايرلندي از كوربين خوش‌شان نمي‌آيد. در لندن، آنچه يهودستيزي كوربين و عدم عذرخواهي او بابت اقداماتش خوانده مي‌شود، عامل كاهش محبوبيت وي بوده است. روث اسميث، يكي از منتقدان قديمي كوربين كه احتمالا كرسي خود در مجلس را از دست مي‌دهد، در مصاحبه با اسكاي‌نيوز كوربين را عامل شكست دانست و گفت: اقدامات شخصي او باعث شكست من و بسياري از هم‌حزبي‌هايم در حوزه‌هاي انتخابيه مختلف شده است. توبي پركينز نيز كه از حوزه چسترفيلد نامزد شده بود، مي‌گويد: انتخابات به دليل عدم محبوبيت تاريخي كوربين، بسيار براي او دشوار بود.
دليل دوم: وعده‌هاي انتخاباتي
حزب كارگر با شعار «وقت تغيير واقعي فرا رسيده است» وارد كارزار انتخابات 2019 شد. اين حزب با وعده ارايه خدمات درماني رايگان براي سالمندان، رايگان كردن دانشگاه، كاهش سن راي به 16 سال و جبران خسارتي كه به زنان به موجب قانون يكسان‌سازي سن بازنشستگي زنان و مردان وارد شده بود، تلاش كرد دل همه بخش‌هاي جامعه را به دست بياورد. برخي نامزدها مي‌گويند در جريان مبارزه انتخاباتي، آن قدر تعداد وعده‌هايي كه حزب به مردم داده، زياد بود كه وقتي از آنها در مورد ديگر حوزه‌ها - مثلا هزينه حمل و نقل عمومي - سوال مي‌شد، مجبور بودند از دادن پاسخ و وعده جديد طفره بروند، چراكه راي‌دهندگان با آن همه وعده و تعهد اشباع شده بودند. يكي از منابع نزديك به حزب مي‌گويد: اين طور نبود كه مردم از سياست‌ها و وعده‌ها بدشان بيايد، اما تعداد اين وعده‌ها بسيار زياد بود. وعده رايگان كردن اينترنت خانگي اصلا طرفداري نداشت. بنابراين مردم با خود مي‌گفتند اين وعده‌ها بسيار عجيب و هزينه آنها گزاف است؛ چرا بايد به ما چنين چيزهايي را بدهند؟ يكي ديگر از اعضاي ستاد كوربين نيز مي‌گويد شعارها و وعده‌هاي حزب بسيار مفصل و طولاني بودند. اين برنامه براي يك دوره 10 ساله بود، نه براي يك دولت.
دليل سوم: استراتژي آنها نسبت به برگزيت
حزب كارگر بلافاصله براي سياست داخلي راديكال خود، برگزيت را مقصر اعلام كرد، اما ديگر اعضاي دولت در سايه معتقد بودند كه رويكرد خودشان نسبت به اتحاديه اروپا به شدت نامشخص است. ارزيابي صريح يكي از اعضاي حزب كارگر نشان مي‌داد با وجود شكاف در كابينه دولت در سايه بر سر سياست‌هاي اين حزب درباره مذاكره دوباره توافق برگزيت با اتحاديه اروپا در سه ماه آينده و راي‌گيري عمومي در مورد آن در 6 ماه آينده، اين حزب بايد اكثريت آرا را به دست مي‌آورد. وي در گفت‌وگو با شبكه بي‌بي‌سي گفت: «چيزي كه ما در مناطق مركزي و حياتي حزب كارگر مشاهده مي‌كنيم، اين است كه مردم از موضعي كه حزب نسبت به برگزيت اتخاذ كرده است، ناراضي‌اند.» وي افزود: ناديده گرفتن تمايلات 17.4 ميليون راي‌دهنده «روش خوبي نبود.» او گفت: «صادقانه بگويم اگر دموكراسي را ناديده بگيريد، عواقب آن به دنبال‌تان خواهد آمد و گريبانگيرتان خواهد شد.» كارولين فلينت كه كرسي خود را در منطقه «دان ولي» از دست داده است، گفت: با توجه به تعداد كرسي‌هاي خواستار خروج از برگزيت، حزب كارگر رويكرد صحيحي اتخاذ نكرد.
دليل چهارم: فروپاشي «ديوار قرمز»
تفكر غالب در ميان احزاب مخالف دولت، به خصوص در ميان محافظه‌كاران و حزب برگزيت اين بود كه حزب كارگر در دوران انتخابات همواره از حمايت طبقه كارگر برخوردار است. حزب كوربين، به‌رغم وعده گرفتن ماليات از ميلياردرها براي تامين سرمايه‌گذاري در بخش خدمات عمومي كه به افراد كم‌درآمد كمك مي‌كرد، نتوانست حمايت راي‌دهندگان شهرهاي داراي منابع زغال‌سنگ، فولاد و توليدي را كسب كند. «ديوار قرمز» عنوان شده متشكل از كرسي‌هاي مناطقي چون بولسوور، رادر ولي، بليث ولي، دارلينگتون و ردكار كه به سمت محافظه‌كاران تغيير رويه داده‌اند، نشان‌دهنده جدايي از حزب كارگر است كه در برخي موارد صد سال به طول مي‌انجامد. اين انتقاد وجود داشته است كه كوربين به‌رغم سياست‌هاي خود شخصا به عنوان يك شهروند طبقه متوسط در شمال لندن به اندازه كافي براي طبقه كارگر جذاب نبوده و بسياري از همكاران او شامل اميلي ثورنبري وزيرخارجه، كر استارمر وزير برگزيت و دايان ابوت، وزير كشور دولت در سايه او از حوزه‌هاي انتخابيه مجاور انتخاب شدند.
دليل پنجم: استراتژي انتخاباتي
يكي از دلايلي كه باعث شكست حزب چپ‌گرا شد، استراتژي انتخاباتي آنها بود. حزب كارگر در نظر داشت اكثريت كرسي‌ها را به دست بياورد و شايد همين موضوع باعث شد كه گستره ماموريت‌شان بسيار وسيع شود. برخي فعالان نسبت به سازمان سياسي «مومنتوم» كه نيروي قدرتمندي در انتخابات 2017 محسوب مي‌شد، اعتراض داشتند و تلاش‌هاي اين سازمان را فقط موجب كسب كرسي‌هاي حاشيه‌اي مي‌دانستند.
منبع: گاردين