فيل در تاريكي
2- صبح يكشنبه، بخش اول همايش يك روزه «سي.ان.جي، فرصت توسعه پايدار» در پژوهشگاه علوم فناوري انرژي دانشگاه صنعتي شريف برگزار شد. اول يك سياستگذار صحبت كرد؛ بعد دو قانونگذار و سپس يك مجري دولتي. اغلب هم به وضع موجود ايراد گرفتند و رهنمودهاي كلي دادند. من مانده بودم كه وضع موجود مثلا در بخش هواي آلوده، مگر حاصل سياستگذاري، قانونگذاري و اجراي امثال همين عزيزان نيست؟! دقت كنيد كه در اينجا منظورم شخص خاصي نيست. منتقد بودن برخي از دست‌اندركاران نسبت به وضع موجود را اغلب درك نمي‌كنم. مردم عادي كه نه سياستگذاري كرده‌اند، نه قانونگذاري و نه اجرا!
3- راستش از يك نهاد پژوهشي وابسته به دانشگاه خوشنامي همچون دانشگاه صنعتي شريف، كيفيتي بيش از چنان همايشي انتظار مي‌رفت. همان روز به يكي از مسوولان پژوهشگاه علوم فناوري انرژي دانشگاه صنعتي شريف عرض كردم كه از آن دانشگاه نخبه‌پرور، همايشي علمي، محققانه و راهگشا انتظار مي‌رود نه صرفا سخنراني‌هايي كه در اغلب سمينارها مي‌توان شنيد. بگذريم؛ حالا شايد يك حركت استارت‌آپي و جوان‌محور با هدايت اساتيد با دانش و ماهر بتواند گنجايش تحمل هواي تهران را به‌صورت دانشگاهي و علمي مطالعه و مدل‌سازي كند. آن وقت ممكن است مشكل جدي آلودگي هواي تهران، ديگر چونان «فيل در اتاق تاريك» نباشد. آن وقت مي‌توان براي داشتن هوايي سالم، راه‌هايي چندجانبه و ريشه‌اي ارايه كرد.