نسبت مستقيم نارضايتي و مشاركت سياسي
حسن رسولي| شخصا در دهه‌هاي اخير به عنوان مدير مياني در حوزه سياست داخلي فعاليت داشته و به تبع آن در حوزه اجرايي انتخابات نيز حضور داشته‌ام و بر اساس تجربه اين سال‌ها بايد بگويم كه همواره هدف‌گذاري مجموعه حاكميت اعم از دولت و ساير قوا و نهادها، يك‌سال مانده به انتخابات، مراقبت از فضاي عمومي جامعه بوده است. دست‌كم يك‌سال مانده به انتخابات سراسري معمولا وزرا و مديران مسوول و همه دست‌اندركاران انتخابات با استفاده از اختيارات قانوني از فضاي عمومي جامعه مراقبت مي‌كردند و علاوه بر اين مراقبت از اجراي آن دست از تصميماتي كه ممكن است شرايط را براي نارضايتي عمومي فراهم آورد نيز جلوگيري مي‌كردند؛ چراكه همواره نسبت ضريب رضايت عمومي با شاخص شركت در انتخابات نسبت مستقيم داشته است. به اين معنا كه هر قدر ميزان رضايت‌مندي عمومي بالا مي‌رود، ميزان مشاركت عمومي در انتخابات نيز افزايش مي‌يابد. در طول اين سال‌ها در ستاد انتخابات كشور مسووليت داشتم، استاندار بوده‌ام و همواره شاهد اين بوده‌ام كه وزارتخانه‌هايي اعم از وزارت كشور، وزارت اطلاعات و ساير وزارتخانه‌ها و نهادهاي مسوول كه در حوزه سياست داخلي فعاليت دارند، اين هدف راهبردي را تعقيب مي‌كردند. متاسفانه اما امروز اين دغدغه و احساس مسووليت كمتر ديده مي‌شود. به‌طور مشخص در استان‌هايي كه مسووليت داشتم، شاهد اين بودم كه دست‌كم از يك‌سال پيش از رويدادي همچون انتخابات، نسبت به تامين مايحتاج عمومي و خدمت‌رساني بيشتر دستگاه‌ها به مردم حساسيت‌هايي وجود داشت. همچنين فضاي بازتري براي برگزاري نشست‌هاي عمومي با محوريت احزاب و نهادهاي مدني ايجاد مي‌شد. به خاطر دارم كه در آستانه انتخابات 84 در استان خراسان، بيش از 100 نشست عمومي برگزار شد. همچنين مجموعه اقدام‌ها و تمهيدهايي كه با توسعه گفت‌وگو، نه گفتمان يك‌طرفه روابط و مناسبات دولت با مردم از حيث درك متقابل و افزايش اعتماد عمومي بهبود پيدا مي‌كرد. اين راهبردي بود كه همواره دنبال مي‌شد اما تعجب مي‌كنم كه چرا در شرايط فعلي كه رهبري هم تاكيد داشتند در يك جنگ تمام‌عيار اقتصادي هستيم، شاهد پيوست‌هاي اجتماعي، سياسي و رسانه‌اي نيستيم؛ بلكه شاهد پراكنده‌گويي و برخلاف انتظار كنايه‌ها و زخم‌زبان‌هايي از سوي برخي متوليان سياست داخلي هستيم. به نظر مي‌رسد كه بايد نسبت به آرام نگهداشتن فضاي عمومي جامعه مراقبت جدي وجود داشته باشد، اما متاسفانه شاهد اين رويكرد نيستيم. چنانكه نه‌تنها در راستاي جلوگيري و پيشگيري از گسترش نارضايتي اقداماتي صورت نگرفته است؛ بلكه درست در آستانه آغاز برنامه زمان‌بندي انتخابات با حوادث تلخ هفته پاياني آبان‌ماه 98 مواجه شديم. به نظر من در صورتي كه اين وضعيت تداوم داشته باشد، قطعا آثار منفي آن را در ميزان مشاركت راي‌دهندگان حتي در حوزه‌هاي انتخابيه تك‌نماينده و كوچك شاهد خواهيم بود. در نتيجه براي كاهش آثار وقايع اخير و خروج سريع از شرايط امنيتي فعلي و ورود به فضاي آرام سياسي و اجتماعي، جامعه نيازمند شوكي جدي است. به‌طور مشخص منظور از شوك اين است كه متوليان مربوطه در قواي سه‌گانه در مواجهه با روان عمومي زخم‌ديده نسبت به اشتباه‌هاي رفتاري و تصميم‌گيري‌هاي غلط خود خاضعانه اعلام پوزش كنند و با ادبيات غير رسانه‌اي از رئوس حاكميت تا بخش‌هاي كوچك‌تر گفت‌وگويي صورت گيرد و متعاقب اين گفت‌وگوي ترميمي، اقدام‌هايي عملياتي نيز جهت التيام‌بخشي زخم‌هاي وارده به افكار عمومي انجام شود. تمام دست‌اندركاران و مسوولان بايد شرايطي را فراهم كنند تا يأس و دلمردگي فعلي كاهش پيدا كند و مسوولان اجرايي و نظارتي انتخابات نيز بستر مناسب‌تري از آنچه امروز شاهد آن هستيم را براي ورود جامعه سياسي كشور به عرصه انتخاباتي فراهم كنند. در چنين شرايطي است كه مي‌توان اميدوار بود به‌طور نسبي از گستره آثار سوء حوادث پيش آمده در مشاركت انتخابات كاسته شود.
رييس ستاد مركزي انتخابات
جبهه اصلاح‌طلبان ايران