عبدالكريم حسينزاده مطرح كرد
عليه دوگانهسازي انقلابي- غيرانقلابي
كليدواژههاي «انقلابي» و «غيرانقلابي» در هر دوره انتخابات، چه رياستجمهوري باشد، چه مجلس شوراي اسلامي و چه انتخاباتي ديگر، به دفعات از سوي فعالان سياسي نزديك به جناح اصولگرا شنيده ميشود و از همينرو در ادبيات سياسي ايران معنا و مفهومي متفاوت يافته با آنچه بدوا در ذهن شكل ميگيرد. عبدالكريم حسينزاده، نايبرييس فراكسيون اميد مجلس شوراي اسلامي روز گذشته در جريان اظهاراتي به اين دوگانهسازي اعتراض و تاكيد كرده است: «بر اين باورم كسي حق ندارد بگويد فقط من انقلابي هستم و ديگران غيرانقلابياند. البته توليد اين گفتمان براي صاحبان آن منافعي دارد اما پرسش من اين است كه اين دوستان با تكيه بر انقلابيگري دقيقا قصد دارند به كدام نياز جامعه پاسخ بگويند؟ بايد شفاف توضيح دهند كه در عمل و اداره كشور انقلابيبودن آنها چطور تحقق پيدا ميكند؟ نكته بعد اينكه مگر آنها پيش از اين از محمود احمدينژاد به عنوان يك رييسجمهوري اصولگرا بهزعم خودشان انقلابي، حمايت نكردند؟ دولت احمدينژاد چه دستاوردي براي جامعه ايران و زندگي داشت؟ در عين حال اگر مراد از انقلابي، انقلابيبودن به معناي سال 57 است كه به نظر من هيچ گروه يا دسته سياسي خاصي به لحاظ اخلاقي حق ندارد آن را براي خودش به تنهايي مصادره كند.» او در بخش ديگري از اظهارات خود كه «اعتمادآنلاين» آن را منتشر كرد، با بيان اينكه «امروز دوگانه اصلاحطلب و اصولگرا در دوران افول خودش قرار دارد و فضاي سياسي كشور نياز به صورتبندي و آرايش جديدي درباره نيروهاي سياسي دارد»، اظهار كرد: «واقعيت اين است كه جامعه ايران براي برونرفت از وضع فعلي خودش نياز به كانديداهاي برنامهمحور و خلاق دارد. احتمال هم دارد مردم ديگر به برنامه جريانهاي سياسي براي رايدادن نگاه نكنند و به دنبال افرادي با كارنامه اجرايي قوي باشند. راه موفقيت جريانهاي سياسي در انتخابات اين است كه دريچههاي گفتوگو با مردم را باز كنند. اين گفتوگو نبايد از سر توجيه باشد يا از سر ارايه راهكار و تبيين اقداماتي كه انجام دادهاند يا ميخواهند انجام دهند و راهكارهايي كه براي انجام اين برنامهها در آينده باشد.» حسينزاده همچنين در واكنش به برخي مطالب مطرحشده از سوي فعالان سياسي اصولگرا بيان كرد: «عباراتي مثل «ميخواهيم فيتيله دولت را پايين بكشيم» حرفهايي با هدف رايآوري است و ميدان عمل با حرف متفاوت است.»