من آمده‌ام...
سيد علي ميرفتاح
- نميشه. قابل چاپ نيست سيد جان. حذف.
- چي نميشه؟ من كه هنوز شروع نكردم. تازه تيترش رو گذاشتم.
- همين تيترش خطرناكه.
- همين «من آمده‌ام... »؟
- دقيقا.
- مگه من آمده‌ام كه چه كار كنم؟
- اوني كه تو بلدي ما هم بلديم سيدجان. شما به سيب‌زميني مي‌گفتي ديب‌ديميني ما اين ترانه‌هارو از طريق همسايه‌ها و اينترنت و تاكسي مي‌شنيديم.
- آهان. شما فكر مي‌كني من منظورم اينه كه من آمده‌ام كه ناز بنياد كنم...
- نگو آقا. ترويج فرهنگ غربي تحت هيچ شرايطي ممكن نيست. هم جدي‌اش بده، هم شوخي‌اش بدتره.
- غربي غربي هم نيست‌ها. مال خودمون بوده.
- مال غير خودمون بوده. مال وقتي بوده كه ما هنوز خويشتن خويشمون رو پيدا نكرده بوديم.
- حالا از كجا كه من مي‌خواستم ناز بنياد كنم؟ شما يه نگاهي به قيافه من بنداز. با اين ريش و پيه و پشم و حالت كرگدني مي‌شه ناز بنياد كرد؟
- گفت مگه روباه تخم مي‌ذاره؟ گفت از اين جونور هر چي بگي بر مي‌آد.
- ولي تحت هيچ شرايطي از بنده ناز و نوز و از اين قبيل بر نمي‌آد. گفت ما عشوه بلد نيُم، مي‌خواي برات تقليد صدا كنم؟
- بيست صفحه روزنامه يه طرف، اين ستون نحس تو هم يه طرف. به اندازه چهارتا صفحه يك روش انرژي بايد بذاريم آخرش هم...
- روش چي مي‌ذارين؟
- انرژي. نيرو. تلاش. كوشش.
- شما داريد محاكمه قبل از جنايت مي‌كنين. اگه فرصت مي‌دادين مي‌خواستم بنويسم من آمده‌ام كه جلوي بي‌بند و باري‌هاي فرهنگي را بگيرم و با هر نوع اپيلاسيوني مخالفت كنم...
- حذف. اپيلاسيون خط قرمز منه.
- خدا نكرده فمينيست كه نشدين؟ چون اونا هم تقريبا همين عقيده رو دارن.
- خود فمينيسم خط قرمزه.
- خيلي هم خوب كه خط قرمزهاتون رو به من مي‌گيد. بذاريد كلا فضامون رو عوض كنيم و به جاش حمله كنيم به اصلاح‌طلب‌ها، در واقع من آمده‌ام كه با اصلاح‌طلب‌ها مخالفت كنم.
- من رو با اين رفقاي اصلاح‌طلب در ننداز سيدجان. اينجا بحث شخصي هم هست. شخصا مايل نيستم توي روزنامه‌مون به اصلاح‌طلب‌ها حمله بشه.
- از اين روحيه و مرامتون خيلي خوشم مياد. دمتون گرم. تو دنيا چيزي بهتر از رفاقت نيست. پس تغيير استراتژي مي‌ديم و مي‌ريم سراغ برادران اصولگرا. مايليد همچي يه نمور، خيلي ملايم، همچي كه آب تو دل هيچكي تكون نخوره، يه كيسه نرمي به تن اصولگراها بكشم؟
- اومدي نسازيا. داريم زندگي مي‌كنيم سيدجان.
- دقيقا. موافقم. هيچ چيزي بهتر از زندگي نيست. پس با اجازه‌تون روي اين گزينه هم خط مي‌كشيم. مي‌خواييد تو كرگدن نامه بشينيم نقد فيلم بنويسيم و به سينما بپردازيم. معمولا حوزه سينما حوزه كم خطرتريه.
- چشم. اما عجالتا بياييد يه توافقي كنيم كه ستونمون تعطيل نشه و هر روز به مشكل نخوريم.
- مشكلي نداريم به شرطي كه مشكلي درست نكني سيدجان.
- كي؟ من؟ مشكل؟ من اصلا مي‌شم گوست رايتر، هر چي شما بگي همون رو مي‌نويسم.
- حرف زشت بود اينكه گفتي؟
- نه به خدا. يعني روح نويسنده. در واقع يعني نويسنده پنهان. يعني نويسنده اجاره‌اي. يعني نويسنده در اختيار. يعني روزي يه ساعت مي‌آم اينجا زانوي تلمذ مي‌زنم شما بگو چي بنويسم، چي ننويسم.
-يه چيزي بيار بذار زير زانوت كه اذيت نشي.
- چشم. چي بنويسم؟ بحث ازدواج سفيد داغه. بنويسم؟
- من مي‌گم نره، تو مي‌گي بدوش؟
- يعني از اين زاويه به موضوع بپردازيم؟
- خانوم هاتف، به تحريريه بگو امروز هم كرگدن نامه نداريم.