كردار نيك جناب وزير...
ابراهيم عمران
از جمله «خود محوري» ذاتي ما ايراني‌ها توجه نداشتن به خرد‌جمعي و بهره نبردن از دانسته‌هاي ارزشمند ديگراني است كه مدتي بر سر كار و منصبي سر كرد‌ه‌اند. و در اين زمان تجارب ارزشمندي در ذهن و روان‌شان نقش بسته كه اگر آيندگان همان راه «نيت» استفاده از آن را داشته باشند به سر منزل رسيدن بسياري از وامانده‌ها، دور از دسترس نيست. كردار نيك وزير محترم دادگستري در ملاقات و دعوت كردن از چند وزير پيشين، نشان از دور‌انديشي و نقش تاثيرگذار استفاده از تجربه ديگران دارد كه به‌درستي در سالي كه عنوان همدلي نام گرفته، انجام پذيرفته است. اين‌گونه رفتار كردن در كشورهاي مدرن امروز جايگاه والايي دارد و بزرگان امور در چنين سرزمين‌هايي، اگر دست به اين عمل نزنند، جاي تعجب دارد. چه كه آنان به‌درستي دريافتند بر اساس دريافت‌هاي ذهني مشترك است كه مي‌توان به مسيري درست رهنمون شوند و در اين ميان چه بهتر از افرادي كه قبل‌تر در پست و مقامي بودند، بهره درستي بگيرند... رفتاري كه كمتر در بين عموم و خصوص ما جاري است به سبب پاره‌اي منيت‌ها واينكه به همه امور تسلط داريم! از اين خوان تجربه، لقمه‌اي بر نمي‌داريم كه شرح و بسط آن نيازي نيست و بايد اين منش ستوده جناب وزير بيشتر ديده شود و انعكاس بهتري در رسانه‌ها داشته باشد كه بزرگي در منصب خاص دست به اين رفتار بهينه زده تا در سطوح پايين‌تر اجتماع و در گير و‌دار روزمره هم به تأسي از آن، عموم مردم فراموش نكنند كه پيشينيان گنجينه ارزشمندي از داشته‌هاي گرانبها هستند. اگر كمي انديشه كنيم كه همه مسائل در يد فكرما نيست، مي‌توان بارقه نگاه نويني در رفتارهايمان رخ نمايد كه به فرموده مولا علي: هر‌كس از وقايع گذشتگان عبرت گيرد «بينا» مي‌شود و كسي كه بصيرت و بينايي پيدا كرد «مي‌فهمد» و آن كس كه فهميد «عالم» مي‌شود...