حوزه علمیه مقتدرانه دربرابر داعش ایستاده است

کنگره جهانی جریان‌های تکفیری و افراطی از دیدگاه علمای اسلام اتفاق مبارکی است و اکنون به برکت قیام امام (ره) و خون‎های پاک شهدا و تلاش‎های رهبر معظم انقلاب و مراجع، بزرگ‎ترین همایش در قم برگزار می‎شود، شما عزیزان باید با اینها گفت‎وگو و مصاحبه داشته باشید تا با دست پر از این کشور بازگردند، از 83 کشور در قم حضور دارند، دعوت این افراد کار آسانی نبود، همه مراجع، حوزوی‎ها، دانشگاهی‎ها و تقریبی‎ها تلاش کردند تا اینها بیایند. شما حرف‎های عمیق توحیدی خودتان را به اینها بیان کنید، حضور در جلسه لازم بود شرکت کنید، ایراد و ارايه مقاله لازم است، اگر دیر بجنبید نظیر آنچه در حرمین شریفین اتفاق افتاده است برای ما اتفاق می‎افتد، آنها تقسیم‌‎ بندی بدی انجام دادند، مذهب و مسجد را به وهابی‎ها دادند و سلطنت را به سعودی‎ها دادند و مقبره ائمه (ع) را تخریب کردند، آن روز کسی نبود صداش دربیاد، اما امروز که داعش به وجود آمده حوزه علمیه مقتدر است. به برکت انقلاب اسلامی قم مرکز علم دین شده است. قبلا می‎گفتند علم را بیاموزید اگر چه در چین باشد اما امروز شرق و غرب می‎گوید علم را بیاموزید اگر چه در قم، اگرچه در ایران باشد، بیش از 70 ملیت در قم آمدند و دارند درس می‎خوانند، صدای شهدا، امام خمینی (ره)، انقلاب و اهل‎بیت (ع) به گوش همه رسیده است، اکنون فرصت بسیار مناسبی است که شما این کار را انجام دهید، بگذارید با دست پر برگردند و آن‎ها را رها نکنید، شبهات آنان را گوش دهید و پاسخ‎های آن را بیان کنید، قرآن کریم همه شبهات را جواب داده و همه معارف را در اختیار ما گذاشته است که نه سلفی بماند و نه خلفی از این سلف باقی بماند. قرآن کریم آیاتی دارد که درکش برای بسیاری از این خواص سخت است، اما همان آیات را به صورت رقیق درآورده، اگر چند کارفرمای ناسازگار بخواهند عالم را اداره کنند، برخی از حکمای ما هنوز برهان تمانع که در سوره انبیا است را نفهمیده‎اند، این با درس خواندن حل نمی‎شود، همان معنا را خداوند در آیه محل بحث به صورت شفاف و روشن بیان کرده است. آثار تربیتی و اخلاقی قرآن کریم این است که برخی همواره در راه راست استقامت می‎کنند، انسان اگر موحد محض بود استقامت در راه راحت است، اگر موحد محض نبود یا ملحد محض است یا یک شرک رقیقی هم دارد، اینکه در کنار خداوند یک ولی و اما وجود دارد شرک است، این است که اکثر مومنان یک نمونه شرک رقیقی دارند، این که می‎گویند اول خداوند و دوم فلان شخص این خود یک نوع شرک رقیق است.