نتيجه انتخابات نشان مي‌دهد شي جين‌پينگ، رييس‌جمهور چين بايد رويكرد متعادل‌تر و عملگرايانه‌تري نسبت به تايوان اتخاذ كند. وب‌سايت خبري - تحليلي «بلومبرگ» نوشت: راي‌دهندگان تايواني خانم تساي اينگ-ون را به عنوان رييس‌جمهور خود براي چهار سال آينده انتخاب كردند. اكنون، چين بايد ياد بگيرد كه چطور با او كنار بيايد. پكن مي‌تواند دشمني خود را با تايوان بيشتر كند يا اقداماتي عملي انجام دهد كه دو كشور بتوانند زندگي مسالمت‌آميزي در كنار هم داشته باشند (جاي اينكه به مردم دو كشور فشار بياورد تا متحد شوند، موضوعي كه تايواني‌ها نخواهند پذيرفت) .
اين چهارمين پيروزي تساي در انتخابات رياست‌جمهوري و حزب پيشروي دموكرات اوست و نشان‌دهنده كاهش حمايت از كوُمينتانگ يا جبهه ملي چين است، اين حزب هنوز هم آرزوي بازگشت به چين و به قدرت رسيدن را دارد، چيزي كه در سال 1949 از دست داد. مجموع آراي او توانست ركورد سال 2008 جبهه ملي چين را بزند و اين پيام واضحي به پكن بود كه حمايت از تساي و سياست‌هاي او شانسي نبوده است.
نتيجه‌اي كه پكن مي‌خواست اين نبود، چرا كه مي‌داند جبهه ملي چين تنها حزب قابل اعتمادي است كه مي‌تواند تايوان را به ادغام با چين سوق دهد، خواسته‌اي كه طيف وسيعي از مردم تايوان با آن مخالفند. حزب كمونيست چين (كه سياست چماق و هويج و تنبيه و تشويق را به كار مي‌برد) سال‌هاپيش‌تر از چماق و گاهي از هويج استفاده كرده است تا بتواند فشار بيشتري به تايوان وارد كند. اما موضوعي درباره دموكراسي سركش تايپه (پايتخت تايوان) وجود دارد: اينكه انتخاب با چين نيست.
همه اينها متوجه شي جين‌پينگ، رييس‌جمهور چين مي‌شود- كسي كه از زمان به قدرت رسيدن در سال 2013 موضوع تايوان را پيچيده‌تر كرده - و فرصت شروع دوباره به تساي داده است. بايد دوباره به پكن يادآور شد كه رفتار محترمانه هميشه بهتر جواب مي‌دهد. پس از انتخاب «مااينگ جيو» از حزب ملي چين در سال 2008، اين كشور پيوندهاي تجاري، حمل و نقل و سرمايه‌گذاري خود را افزايش داد تا جايي كه موجب تقويت اقتصاد تايوان شد و به اين كشور كمك كرد تا از بحران مالي جهاني و تحريك احساسات مردم فرار كرده و خود را احيا كند. براي مدتي كوتاه، مردم زيادي در تايوان اين‌طور فكر مي‌كردند كه شايد چين آن ديو وحشتناكي كه گفته مي‌شد نبوده است.
اين رويكرد نشان‌دهنده معكوس كردن تاكتيك‌هاي قبلي است؛ تاكتيكي مانند پرتاب موشك به آن‌سوي ساحل از سوي چين در 25 سال پيش براي ترساندن راي‌دهندگاني كه در اولين انتخابات رياست‌جمهوري دموكرات تايوان شركت كرده بودند. اما پس از روي كار آمدن تساي، شي رويكردي بي‌رحمانه و سازش‌ناپذير اتخاذ كرد، او روابط تجاري و گردشگري خود را با اين كشور قطع كرد. با اين حال اقتصاد اين كشور ضربه چنداني نديد و شيوه حكومت جديد تساي نشان‌دهنده شكست اين تهديد است.
اگر شي واقعا خواهان به دست آوردن تايوان است، خصوصا پس از اعتراضات مفتضحانه هنگ‌كنگ، بايد رويكرد نرم‌تري اتخاذ كرده و پيشنهادات شيرين‌تري ارايه دهد. بازگشايي جريان گردشگري اولين گام ساده و مشخصي است كه مي‌تواند بدون واگذاري زمين به حكومت انجام شود. اگر او مي‌خواهد سخاوت به خرج دهد، اجازه به تايوان براي پيوستن به نهاد تصميم‌گيري سازمان بهداشت جهاني به عنوان ناظر مي‌تواند با حفظ اين موضع كه تنها يك كشور چين وجود دارد، انجام شود.
تساي در دستورالعمل جديد خود، همچنين مسووليت تلاش براي بهبود روابط را به اشتراك مي‌گذارد. او برخلاف چن شويي بيان، رييس‌جمهور سابق تايوان، در دوره اول خود براي چين خط و نشان نكشيد، اگرچه به كسي هم اجازه قلدري نسبت به كشورش را نداد. او در موارد زيادي چين را به سادگي ناديده گرفت و بر ايجاد روابط با كشورهاي ديگر تمركز كرد كه از اين ميان مي‌توان به تماس او با دونالد ترامپ، رييس‌جمهور امريكا به محض پيروزي خود در انتخابات اشاره كرد.
اما او نمي‌تواند به استفاده از اين ترفند ادامه دهد. در‌حالي كه شي ستيزه جو بوده و ممكن است در اين حالت باقي بماند، تساي مي‌تواند با ارايه پيشنهاد صلح در امور غير سياسي، از اين موضوع به نفع خود استفاده كند.
براي مثال، تايوان مي‌تواند در زمينه بهداشت و سلامت حرف زيادي براي گفتن داشته باشد. پيشنهاد تساي مي‌تواند راه‌اندازي سكويي براي تبادل اطلاعات باشد تا در جنگ چين عليه آنفلوآنزاي خوكي و ذات‌الريه به اين كشور كمك كند.
سياست داخلي او در مورد انرژي تجديدپذير زمينه مشتركي است كه پكن بايد به دليل نياز مفرط خود به برق خواهان همكاري در آن باشد. احتمالش خيلي زياد است كه با هركدام از پيشنهادات تساي مخالفت شود. مشكلي نيست. او با پيشنهادات اخلاقي مستمر خود به جهان نشان مي‌دهد چه كسي خواهان بازي جوانمردانه است و چه كسي روش قلدري را در پيش گرفته است.
چنين رويكردي بايد نگراني‌هاي امريكا را نيز كمتر كند. واشنگتن احساس كرد مي‌تواند با تحريك پكن در مورد مسائل مهمي مانند حاكميت، امريكا را درگير جنگ كند. بر اساس قانون ايالات متحده، اين كشور مستلزم دفاع از تايوان است، از فروش اسلحه گرفته تا احتمالا مداخله در درگيري نظامي. از سوي ديگر، «ما» تايوان را بيش از ميزاني كه واشنگتن مي‌خواست به چين نزديك كرده بود و از ادامه خريدسلاح‌هاي امريكايي استقبال نكرد. اعتراضات هنگ‌كنگ بايد به شي جين‌پينگ ياد داده باشد هنگامي كه مردم انتظار شنيده شدن دارند، سخت‌گيري نتيجه نمي‌دهد. اين انتخابات نشان داد كه صداي جمعيت 24 ميليوني تايوان رسا است.