مرثيه‌اي براي روابط
محسن نعيمي‌زاده
با توجه به استفاده روزافزون مردم از شبكه‌هاي اجتماعي همچنين بازتاب اتفاقات متفاوتي كه در جامعه به وقوع مي‌پيوندد، روابط افراد در شبكه‌هاي مجازي نيز به شدت تحت تاثير جو حاكم در جامعه قرار گرفته است. نياز روزافزون عموم مردم به استفاده از شبكه‌هاي مجازي همچنين ارتباطات مجازي و نه واقعي منجر به ايجاد رفتارهاي عجيب و غريبي شده است. براي نمونه مي‌توان به ايجاد نوعي ادبيات مجازي و پرهيز از روابط واقعي با ديگران اشاره كرد. اين گونه به نظر مي‌رسد كه افراد بيشتر تمايل به آشكار كردن «خود آرماني» دارند تا «خود واقعي» بدين معنا كه آنچه را دوست دارند، باشند (به معناي كامل) در شبكه‌ها و فضاهاي مجازي عيان مي‌كنند بي‌آنكه حتي به «خود واقعي» بينديشند. غافل از اين موضوع كه فاصله بين «خود آرماني» و «خود واقعي» در نهايت منجر به اضطراب خواهد شد. يكي از اثرات مخرب وجود اضطراب، پديد آمدن پرخاشگري است كه اين روزها نمود بيروني و عيني آن را به وفور در فضاهاي مجازي شاهديم. البته ذكر اين نكته ضروري است كه پرخاشگري صرفا به درگيري‌هاي فيزيكي اطلاق نمي‌شود بلكه توهين به عقايد يكديگر، به سخره گرفتن تفكرات ديگران و متهم كردن افراد به بي‌سوادي يا ناداني نمونه‌اي از اين پرخاشگري‌هاست كه در زمره پرخاشگري‌هاي كلامي قرار مي‌گيرد. نشانه ديگر به وجود آمدن اين گونه روابط معيوب در شبكه‌هاي مجازي، مي‌تواند كم شدن و پايين آمدن آستانه تحمل افراد باشد، اتفاقي كه به شدت متاثر از شرايط اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي است. تقريبا تمام افرادي كه در اين دور باطل قرار گرفته‌اند، اسير يك بازي رواني شده‌اند كه خروج از آن خيلي سخت است چراكه افراد براي اثبات چهره و هيبت خود دست به هر كاري خواهند زد از جمله نيش و كنايه، گذاشتن كامنت‌هاي به شدت انتقادي و در نهايت هم توهين و ناسزا. نهايت اينكه بايد مرثيه روابط را در دنياي واقعي خواند.