چهل‌و يك سال مطبوعات
«امام آمد»؛ اين تيتر يك روزنامه اطلاعات يكي از زنده‌ترين منابع تصويري روزهاي پرخروش انقلاب اسلامي است. روزنامه‌ها آن روزها نبض اطلاعات كشور بودند و همراه با نوارهاي كاست و اعلاميه‌ها دست به دست مي‌گشتند و در روزگاري كه خبر از اينترنت و گوشي‌هاي هوشمند نبود، اخبار روزهاي پرالتهاب آن روز را به خانه‌ها مي‌بردند. همين نوار كاست‌هايي كه با كيفيت‌هاي پايين انقلابيون را به هم پيوند مي‌داد و با نظام رسمي ارتباطات حاكم بر آن دوران مقابله مي‌كرد. حدود 190 سال از اولين روزي مي‌گذرد كه ميرزا صالح شيرازي دست به انتشار كاغذاخبار زد و چرخ دستگاه انطباعات در ايران به چرخش درآمد. از آن زمان كه صنيع‌الدوله بر انتشارات دولتي و طبع روزنامه‌نگاري نظارت داشت تا حالا كه محمد خدادي، معاون مطبوعات در وزارت ارشاد اسلامي است، مدت‌ها گذشته است و روزنامه و روزنامه‌نگاري روزهاي عجيبي را از سر گذرانده است. محمد خدادي، مديرعامل سابق خبرگزاري ايرنا و معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد اسلامي پيش از اين نيز گفته بود كه در دوران بعد از انقلاب اسلامي بيشترين كارشناس و خبرنگار را پرورش داديم و امروز شاهد فعاليت 200 روزنامه، 100 خبرگزاري، پنج هزار سايت و شبكه‌هاي تلويزيوني هستيم اما در توليد اطلاعات مشكل اساسي داريم و الگوي رسانه‌اي كشور دهه 60 است، در حالي كه در دهه 90 زندگي مي‌كنيم. او در گفت‌وگو با «اعتماد» نيز همچنان به نحوه توليد محتوا در رسانه‌هاي كشور انتقاد دارد، سعي مي‌كند دغدغه‌ها و نگراني‌هاي خبرنگاران را بفهمد و مرز خطوط قرمز را چندان جابه‌جا نكند. اعتبار رسانه‌ها اين روزها بيش از پيش مورد مناقشه است، گرچه ظهور فضاي مجازي، آزادي چرخش اطلاعات و سرعت بالاي آنها، اين پلت‌فرم‌ها را در دهه اخير به عنوان رقيب جدي براي مطبوعات كاغذي بدل كرده است، معاون مطبوعاتي اما معتقد است طي سال‌هاي اخير مطبوعات خود با نوع توليد محتوا به اعتبار خود خدشه وارد كرده‌اند. ركن چهارم دموكراسي در حالي روزگار تنگدستي خود را مي‌گذراند كه تيراژ‌هاي بالا و بازخوردهاي خوبي از خوانندگانش را هم به خود ديده است، حالا به دوراني رسيده كه پيش از اين به نام دوران پدرسالاري رسانه‌اي نام برده‌اند؛ دوراني كه پدري تشخيص مي‌دهد نياز فرزندانش را خود به تنهايي مي‌داند و حالا به دوران تسليم رسانه‌اي رسيده‌ايم؛ گزاره‌اي كه صحت آن را نيز معاون مطبوعاتي تاييد مي‌كند.