ترامپ، آخرين رييس‌جمهور كنفدراسيون كشورهاي جنوبي

سقوط رياست‌جمهوري كنفدراسيون كشورهاي جنوبي امريكا بايد 155 سال پيش اتفاق مي‌افتاد؛ زماني كه رابرت ادوراد لي خود را به يوليسيزسايمن گرانت در اپوماتوكس تسليم كرد. اما شايد به واقع جنگ داخلي امريكا بالاخره رو به اتمام است و شايد اين دونالد ترامپ و نه جفرسون ديويس باشد كه به عنوان آخرين رييس‌جمهور كنفدراسيون كشورهاي جنوبي امريكا به قعر تاريخ سقوط خواهد كرد.
نمادهايي مانند پرچم و مجسمه مهم هستند چرا كه آنها نمايان‌كننده تصوير ما از خودمان به عنوان يك ملت است؛ قهرمانان، جنگ‌ها، جنبش‌ها، فداكاري‌ها و عقايدي كه به آن مفتخريم. بنابراين زماني كه مي‌بينيم جمعيتي از نژادهاي متعدد مجسمه سربازان و سياستمداران كنفدراسيون را واژگون مي‌كنند، يا زماني كه رهبران عاليرتبه ارتش بر سر اينكه مكاتبات ارتش ديگر نبايد دربرگيرنده نام فرماندهان كنفدراسيون كشورهاي جنوبي امريكا باشد، مجادله مي‌كنند يا زماني كه شاهد ممنوعيت اهتزاز پرچم كنفدراسيون در مسابقات توسط اتحاديه ملي مسابقات اتومبيلراني امريكا هستم، بنا بر تجربه اميد پيروزي را در خود پرورانده و به خود اجازه مي‌دهم كه تصور كنم كه اين حقيقتا زمان تحول است.
همانند جنگ داخلي امريكا، «جنبش از دست‌رفته» تنها نماد برتري نژاد سفيد است و ارتباطي با مفاهيمي مانند «ميراث»، «سنت» يا چرنديات موهومي از اين دست ندارد. جمعيت سرا پا مسلح «ميشيگاني‌هاي آزاده» كه به تحريك ترامپ به مجلس ايالتي در لنزينگ حمله كردند هيچ دليل تاريخي براي اهتزاز پرچم كنفدراسيون ندارند. اين پرچم نماينده زانويي است كه نه به مدت 8 دقيقه و 46 ثانيه (زماني كه درك چائووين براي از بين بردن جورج فلويد صرف كرد) بلكه به مدت 401 سال بر گلوي امريكايي‌هاي آفريقايي‌تبار فشار داده شد. تسليم شدن لي منجر به هيچ چيزي نشد چرا كه ملت حتي آغاز به مقابله با برتري نژاد سفيد نكردند. بازسازي در نطفه خفه شد و هرگز تلاشي جدي براي آشتي نژادها صورت نگرفت. درواقع مجسمه ديويس در ريچموند كه چهارشنبه شب گذشته توسط تظاهرات‌كنندگان به پايين كشيده شد، اولين بار در سال 1907 برپا شد. همانند بسيار از مجسمه‌هاي جنبش از دست رفته اين مجسمه نيز در دوران انتقام‌گرايي و در زماني ساخته شد كه سفيدپوستان جنوبي ازسرگيري سلطه خود بر امريكايي‌هاي آفريقايي تبار را تحت فرامين سركوب‌گرايانه جيم كرو و عمليات تروريستي كوكلاس‌كلان‌ها جشن مي‌گرفتند.
بسياري شايد زماني را به ياد بياورند كه در پي قتل‌عام 9 نيايش‌كننده سياهپوست توسط يك سفيدپوست برتري‌طلب در كليساي امانوئل در چارلستون، پرچم كنفدراسيون در مجلس ايالتي كاروليناي جنوبي در 2015 به پايين كشيده شد. عده كمي اما متوجه شدند كه اين پرچم نژادپرستي در مجلس ايالتي نه در سال 1861 بلكه يك قرن بعد و در سال 1961به اهتزاز درآمد. يعني در زماني كه سياهپوستان كاروليناي جنوبي همانند والدين من براي دستيابي به حق راي فعاليت مي‌كردند. كشته شدن فلويد فرصتي براي يك تسويه حساب ملي با خشونت پليس و برتري طلبي سفيدپوستان فراهم آورد. هر چند موضع‌گيري دولت ترامپ نفي وجود نژادپرستي سازمان‌يافته است و همه مشكلات ناشناخته و نامشخص نژادي را تنها «چند سيب خراب» در اينجا و آنجا توصيف مي‌كند.
احتمالا به سوداي دستيابي به يك فرصت سياسي و يا احتمالا آن طور كه از شواهد برمي‌آيد به دليل باور عميق ترامپ، وي از اين فرصت براي همدلي با جنبش از دست‌ رفته سفيدپوستان برتري‌ طلب استفاده كرده است. توييت وي كه با حروف بزرگ تايپ شده بود «نظم و قانون»، بيشتر شبيه جورج والاس در زماني است كه وي فرماندهي آلاباما را برعهده داشت. درخواست وي براي پاسخي نظامي به معترضان يادآور بول كانر رييس امنيت عمومي است كه به تظاهرات بدون خشونت قوانين مدني با شلنگ آب و سگ‌هاي وحشي حمله كرد.
زماني كه پيشنهاد تغيير نام پايگاه‌هاي مهم نظامي امريكا كه داراي اسامي مرتبط با ژنرال‌هاي ارتش كنفدراسيون هستند مانند پايگاه برگ، پايگاه بنينگ و پايگاه هود داده شد، ترامپ به‌ سرعت واكنش نشان داد. وي روز چهارشنبه در توييتي اعلام كرد حتي به تغيير نام اين پايگاه‌هاي باشكوه و معروف فكر هم نمي‌كند. ترامپ به طرز خنده‌آوري خاطرنشان كرد كه اين اسامي به نحوي بخشي از تاريخ پيروزي‌ها و آزادي ملت هستند. او ممكن است از لحاظ تاريخي به اندازه‌اي نادان باشد كه نداند ژنرال‌هاي مورد نظر خائناني بودند كه به خاطر نبردهايي كه به ازاي هر پيروزي‌شان، از دست دادند مشهور بودند و اينكه سرانجام پيروزي نهايي از آن اتحاديه بود و نه كنفدراسيون. و اينكه تمام هدف اين شورش انكار آزادي امريكايي‌هاي آفريقايي‌تبار بود. شايد هم ترامپ همه اينها را مي‌داند ولي فكر مي‌كند طرفداران سياسي‌اش نمي‌دانند.
به‌ هر‌ حال ساعاتي قبل اتحاديه ملي مسابقات اتومبيلراني امريكا استفاده از پرچم كنفدراسيون را ممنوع كرد. اگر تاكنون تنها يك مكان مسابقه وجود داشت كه ترامپ از حضور در آن احساس امنيت مي‌كرد، آن اتحاديه ملي مسابقات اتومبيلراني امريكا بود و شايد با خود مي‌انديشيد كه حتي پس از پايان پانداميك ممكن است به تماشاي يك مسابقه اتومبيلراني برود! اين موضوع احتمالا تعجب ترامپ را برانگيخته است چرا كه پيش از اين تمايل آشكار او به انگيزه‌هاي نژادپرستانه هميشه به‌كارش آمده‌اند ولي اين بار به نظر مي‌رسد كه شكست خورده است. اگر اين ‌بار جنبش از دست ‌رفته واقعا شكست بخورد متعاقب آن رييس‌جمهوري كه خود را قهرمان اين جنبش كرده است نيز شكست خواهد خورد.