سلامت و آموزش در سال تحصيلي متفاوت

امسال سال تحصيلي بوي مهر نمي‌دهد بلكه نسيم شهريور و ويروس كرونا با آن همراه شده است. شروع سال تحصيلي در نيمه شهريور يعني دو هفته مانده به آغاز مهر خود متفاوت بودن سال تحصيلي را بيش از هر چيزي نمايان مي‌سازد. تفاوتي كه ويروس كرونا آن را رقم زده و موجب شده است مدارس دو هفته زودتر از روال هر ساله شروع شوند اما پرسش اساسي اين است كه اين دو هفته قرار است چه چيزي را جبران كند ؟1 يا اين آغاز راه‌حل كدام مساله است؟ چالش اصلي سال تحصيلي جديد تضاد «سلامت و آموزش» است و دانش‌آموزان و والدين آنها مانده‌اند كه چگونه اين تضاد حل مي‌شود كه هم سلامت فرزندان آنها تامين شود و هم آموزش روال عادي خود را داشته باشد و در غير اين‌صورت طبيعي است كه در تضاد اين دو همه اولويت را به سلامت خواهند داد چرا كه عقب‌ماندگي آموزش را قابل جبران مي‌دانند اما تهديد سلامت داستانش فرق دارد و مرگ و زندگي است كه قابل جبران نيست اگر ترجيح آموزش منجر به مرگ دانش‌آموز يا معلم يا يكي از اعضاي خانواده آنها شود چگونه مي‌شود آن را جبران كرد؟! چالش سلامت و آموزش با يك دستورالعمل حل نمي‌شود آن‌هم دستورالعملي كه با واقعيت‌هاي مدارس فاصله داشته باشد بلكه نيازمند تدابير جدي‌تر و منطبق بر واقعيت است؛ تدابيري كه نخست تضمين‌كننده سلامت دانش‌آموزان و معلمان باشد و سپس پاسخگوي خدمات آموزشي.
ويروس كرونا نشان داده است كه نه تنها در كشور ما بلكه در خيلي از كشورها مسوولان و دست‌اندركاران را درمانده كرده است و آنقدر ناشناخته و خطرناك است كه راهكارهاي متعدد و متنوع نتوانسته آن را مهار كند حالا چگونه مي‌شود با دست خالي در بيش از صد هزار مدرسه سلامت بيش از 14 ميليون دانش‌آموز را تضمين كرد؟! شايد بشود با آموزش مجازي و غيرحضوري تا حدي خدمات آموزشي را به دانش‌آموزان ارايه داد اما به همين راحتي كه مي‌توان از جبران عقب‌ماندگي آموزشي سخن گفت نمي‌توان سلامت دانش‌آموزان را تضمين كرد لذا به نظر مي‌رسد ريسك تاكيد بر آموزش حضوري خيلي بالا است و مسوولان لازم است حساسيت بيشتري به خرج بدهند و براي سلامت اولويت قايل شوند.

بي‌‌ترديد در صورت توافق بر سر اولويت سلامت براي جبران عقب‌ماندگي‌هاي آموزشي مي‌توان به خلاقيت‌هاي مدارس و معلمان و همكاري‌هاي والدين اميدوار بود و با ارايه خدمات مجازي باكيفيت براي آموزش هم چاره‌اي انديشيد.كافي است تصميم‌گيرها عالمانه و عاقلانه باشد و صادقانه از والدين و معلمان خواسته شود تا همكاري كنند در غير اين صورت نمي‌توان اميدوار بود كه هم سلامت و هم آموزش تضمين شود و شايد در بحران تضادها و در ابهام‌ها و سردرگمي‌ها هم سلامت آسيب ببيند و هم آموزش.