ايران، برگ انتخاباتي ترامپ
تيم ترامپ ادعا مي‌كند كه اين تحريم‌ها را با استفاده از حق تعريف شده در قطعنامه‌هاي 2231 و برجام بازگردانده است. روايت و تعبيري كه نه بازماندگان در برجام(بريتانيا، فرانسه، آلمان، روسيه و چين) پذيرفتند و نه ساير اعضاي غيردايم سازمان ملل متحد. به نظر من، رفتارهاي اخير شخص رييس‌جمهور ايالات متحده و تيم او را بايد در زمين نزديك شدن به روز انتخابات رياست‌جمهوري در امريكا تفسير كرد. از آنجا كه تنها چند هفته تا روز سوم نوامبر زمان باقي مانده است، تيم رييس‌جمهور مستقر تلاش مي‌كند با راه‌اندازي موج‌هاي تبليغاتي پيرامون موضوع‌هاي مختلف، راي‌دهندگان امريكايي را تحت تاثير قرار بدهد. در اين مقطع زماني بهبود وضعيت دونالد ترامپ در نظرسنجي‌ها و جمع‌آوري راي بيشتر، اصلي‌ترين اولويت جمهوري‌خواهان است و به منظور تحقق اين هدف چند موضوع را در دستور كاري جدي قرار داده‌اند. يكي از اين موضوعات در حوزه سياست خارجي، نمايش مهار ايران است. دونالد ترامپ تلاش مي‌كند با حفظ فضاي سياست فشار حداكثري در سايه تشديد تحريم‌ها نشان بدهد كه راهبرد او در مقابل ايران در دوره نخست رياست‌جمهوري‌اش با موفقيت همراه بوده و توانسته همان طور كه وعده داده بود، توافق هسته‌اي با ايران را از خاصيت بيندازد. بر همين اساس بايد توجه داشت كه تمام اقدام‌هاي اخير تيم ترامپ يك جنگ رواني در بطن خود داشته و در حقيقت براي او كاربرد تبليغاتي دارد. البته نمي‌توان منكر اين قضيه شد كه ايالات متحده امريكا در 4 سال اخير به هيچ‌كدام از تعهدات بين‌المللي‌اش از عضويت در توافقنامه آب و هوايي پاريس گرفته تا همكاري با اعضاي ناتو يا برجام پايبند نبوده است. در مساله ايران نكته‌اي كه حائز اهميت است، تنهايي ايالات متحده در فعال سازي مكانيسم ماشه است. از آنجا كه دونالد ترامپ در ماه مه سال 2018 رسما از توافق هسته‌اي با ايران خارج و اين كناره‌گيري را اعلام كرد ديگر نمي‌تواند به عنوان عضوي از برجام يا قطعنامه 2231 از حق تعيين شده در توافق براي بازگرداندن قطعنامه‌هاي پيشين سازمان ملل متحد عليه ايران استفاده كند. با اين همه دونالد ترامپ به منظور استفاده از اين پروسه در زمين انتخابات پيش رو ادعا مي‌كند كه قطعنامه‌هاي پيشين سازمان ملل متحد عليه ايران بازگشته‌اند. به رغم اينكه اين ادعا هيچ مبناي حقوقي ندارد اما امريكايي‌ها به دنبال تشديد تحريم‌ها و تنبيه كمپاني‌ها و شركت‌هايي هستند كه با ايران قصد همكاري چه در حوزه تسليحات و چه ساير حوزه‌ها را دارند. علاوه بر اين دو موضوع كه به آن اشاره شد نكته مهم ديگري كه نبايد از آن غافل شد، بحث عادي‌سازي رابطه رژيم صهيونيستي با برخي كشورهاي عربي منطقه است كه شايد اصلا هدف اصلي از بازي‌هاي اخير دونالد ترامپ همين مساله باشد. شايد مهم‌ترين برگ برنده ترامپ در انتخابات در حوزه سياست خارجي اين مساله و جلب نظر لابي صهيونيست‌ها در آستانه انتخابات است. هر چند كه اين اقدام هم برخلاف منافع مردم فلسطين صورت گرفته اما سناريويي از پيش طراحي شده‌اي بود كه همزمان چند هدف را دنبال مي‌كند.