رويارويي كيهاني ديروز و امروز

بعدازظهر ديروز حسين شريعتمداري همه را شگفت زده كرد. مدير مسوول كيهان در سرمقاله‌اي ديگر با عنوان «بار ديگر برخاسته از ارادت» از آيت‌الله سيستاني، مرجع تقليد شيعيان ساكن عراق عذرخواهي كرد. اين عذرخواهي آن‌چنان فوري و فوتي بود كه پيش از آنكه روزنامه روي پيشخوان روزنامه‌فروشي‌ها قرار بگيرد، حوالي بعدازظهر روز دوشنبه منتشر و در رسانه‌هاي برخط بازنشر شد.
حسين شريعتمداري در اين يادداشت كه تيتر آن ناظر بر تيتر يادداشت روز شنبه يعني «برخاسته از ارادت» بود، از محضر اين مرجع تقليد و مقامات عراقي عذرخواهي كرده و منتقدان داخلي را متهم به كج‌فهمي كرده‌بود. با اين حال اقدام به عذرخواهي رسانه‌اي از آن دست اتفاقاتي است كه براي حسين شريعتمداري شايد به اندازه انگشتان يك دست هم رخ نداده باشد. اين عذرخواهي اما باعث نشد كه واكنش‌ها به يادداشت اوليه متوقف شود.
مهدي نصيري كه روزگاري سردبير روزنامه كيهان بوده و در موضع‌گيري كم از شريعتمداري نداشته، اين روزها گفته‌ها و نوشته‌هايش حاكي از تغيير ۱۸۰ درجه‌اي است و در همين راستا نيز بر مديرمسوول فعلي كيهان تاخته و خطاب به او نوشته به نظرم شايد اشكال اساسي نوشته آقاي شريعتمداري اين باشد كه نمي‌توان نسخه ايران را براي شيعيان عراق و بحرين و نيجريه و يمن و افغانستان و... پيچيد و آنان را تشويق به ستيز و ايستادگي همه‌جانبه برابر غرب و امريكا و نهادهاي بين‌المللي كرد. حتي اگر چنين نسخه‌اي در ايران جواب كامل و ممتنعي داده باشد، دليل نمي‌شود براي ديگران نيز همين نسخه پيچيده شود.» اظهاراتي كه درست در نقد آن سياست خارجه‌اي است كه هم حسين شريعتمداري به عنوان شخصيت حقيقي به آن نقدهايي وارد مي‌داند و هم به عنوان شخصيت حقوقي و مديرمسوول روزنامه حكومتي كيهان با آن مخالف است. نصيري در اين يادداشت كه در كانال تلگرامي‌اش منتشر كرده، همچنين نوشت كه ‌اي كاش شريعتمداري از اين دست انتقادات را گاهي با برخي مقامات ولايي درجه ۲ و ۳ همسو با خود در ايران داشت.
مصطفي هاشمي‌طبا، عضو هيات موسس حزب كارگزاران سازندگي نيز به اين سرمقاله واكنش نشان داده و به پايگاه خبري امتداد گفته است كه «اين اقدام، هم ضدمنافع ملي و هم در تعارض با روحانيت و مرجعيت شيعه است كه در تاريخ، جايگاه مهمي داشته است.» او حتي به اصل انتقاد شريعتمداري هم ايراد گرفته و گفته «اگر در طول اين ۴۰ سال پس از انقلاب، نمايندگان سازمان ملل در ايران و انتخابات آن حضور داشتند، همه دنيا در جريان كم و كيف انتخابات در كشور قرار مي‌گرفت و امروز شاهد هيچ شبهه‌اي نبوديم.»