يك عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام
از شعارهاي بيپشتوانه مجلس يازدهميها انتقاد كرد
پوپوليسم پارلماني
تضعيف نهاد پارلمان در ايران از جمله مسائلي بود كه نمايندگان دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي به واسطه اقدامات برخي نهادهاي انتصابي و اظهارات بعضي سياسيون به خوبي دركش كرده و بارها و بارها از آن انتقاد كردند. اصولگرايان اما در اين ميان نهتنها هرگز حاضر به پذيرش اين دست كاستيها نشدند، بلكه قصور را بر گردن نمايندگان انداخته و پيش از ورود به مجلس، از عزم جزمشان براي بازگرداندن پارلمان به جايگاه حقيقي خود در مناسبات پيدا و پنهان سياست ايران سخن گفتند. حدود 5 ماهي كه از آغاز به كار مجلس اصولگراي يازدهم گذشت اما آنها باوجود تصاحب اكثريت قريب به اتفاق كرسيها نهتنها توفيقي در اين ميان نداشتند، بلكه اقدامات و اظهارات خودشان نيز حالا سبب شده تا ناظران از بروز معضلي تازه در پارلمان ايراني بگويند و نسبت به خطرات آن هشدار دهند؛ «پوپوليسم پارلماني».
يكي از اين افراد، حسين مظفر، كنشگر سياسي اصولگرا، نماينده ادوار مجلس و يكي از اعضاي كنوني مجمع تشخيص مصلحت نظام است. او در جريان اظهاراتي، «رفتار پوپوليستي» را عامل ناكارآمدي در قواي مجريه و مقننه برشمرده و بر لزوم توجه نمايندگان به مقدورات نظام جمهوري اسلامي تاكيد كرده است. مظفر كه از معدود اصولگراياني است كه علاوه بر نزديكي و همكاري با احمدينژاد، قاليباف و لاريجاني، سابقه وزارت در دولت سيدمحمد خاتمي را نيز در كارنامه دارد، در بخش ديگري از گفتوگوي اخير با خبرآنلاين، با بيان اينكه «شعارها و رفتارهاي عوامفريبانه و پوپوليستي ميتواند اقشار مختلف و بهويژه قشر خاكستري را عليه يا له يك مجموعه بسيج كند»، گفت: «اين شرايط در شأن نظام جمهوري اسلامي و مسلماني ما نيست؛ بايد در فضاي انتخابات به نحوي عمل كنيم كه رسانهها، احزاب و نامزدهاي انتخاباتي بخش مهمي از زمان خود را براي فرآيند آگاهيبخشي و اطلاعرساني دقيق بگذارند تا امكان مقايسه براي مردم هم فراهم شود. همين عدم آگاهي و سوءاستفادهها موجب ميشود برخي نماينده مجلس يا مسوول اجرايي كشور شوند كه حداقل شرايط لازم را هم ندارند و به همين نحو قواي كشور را هم به سمت ناكارآمدي ميبرند كه دودش هم به چشم مردم ميرود.»
نمايندگان مجلس يازدهم طول 5 ماه گذشته بارها و بارها طرحهايي را مطرح كردند كه از ديد ناظران جز پرداختن به تفكرات پوپوليستي نتيجهاي درپي نداشت. مظفر اما حالا بدون نام بردن از اين طرحها، ميگويد كه پوپوليسم موجب تضعيف نهاد پارلمان خواهد شد. او همچنين درباره رفتارهاي پوپوليستي نمايندگان مجلس يازدهم گفته است: «متاسفانه بخش مهمي از فضاي پوپوليستي حاكم بر قوه مقننه براي منافع شخصي خودشان است. وظيفه يك نماينده فقط نبايد متكي به حرف و احساسات حاميان خود باشد؛ چون رايدهندگان عموما اطلاعات دقيقي از وظايف نمايندگي ندارند. نمايندگان مجلس عموما براي اينكه جاي خود را در منطقه خود باز كنند، شعارهايي فوق اختياراتشان ميدهند كه باعث ميشود امكانات و ظرفيتها در جاي خود صرف نشود يا گاهي به زور متوسل ميشوند و به وزارتخانهاي ميروند و وزيري را به استيضاح، سوال و تحقيق و تفحص تهديد ميكنند و متاسفانه برخي وزرا هم ميدان را خالي كرده و نهايتا برخي مسائل به مسوولان اجرايي و دولت تحميل ميشود كه در اولويت نيست. همه اين شرايط به اين دليل است كه منافع فردي به مسائل اجتماعي ميچربد و زمينه را فراهم ميكند تا مردم بدون آگاهي از نامزدهاي انتخاباتي قول و وعده و وعيد ميگيرند.»