صادق محصولي، دبيركل و مرتضي آقاتهراني رييس شوراي مركزي جبهه پايداري شدند
بهار يا خزان پايداري؟
پاييز 99، بهار پايداري است؛ البته اگر با «جبهه پايداري» كه چند هفتهاي است با عنوان «حزب پايداري» فعاليت ميكند، به عنوان يك تشكيلات سياسي متعارف مواجه شويم و بالعكس اگر قرار باشد پايداريها را آن طور كه در مرامنامهشان درباره خود ميگويند قضاوت كنيم، ميشود گفت كه خزان از راه رسيده و حتي بايد ايمان بياوريم به آغاز فصل سردِ پايداري! چه آنكه آنها صراحتا خود را تشكيلاتي «تشكلگريز» ميخواندند، حال آنكه پس از يك دهه فعاليت، بالاخره ناگزير به پذيرش قواعد كار حزبي در ايران شده و از ميانه مهرماه امسال، وقتي پس از چندين و چند نوبت تعيين ضربالاجل از سوي وزارت كشور، حاضر به برگزاري كنگره و انطباق اساسنامه خود با قانون جديد احزاب شده و 20 روز بعد در هفته نخست آبانماه، از وزارت كشور مجوز فعاليت گرفتند تا به عنوان يك «تشكيلات سياسي» متعارف فعاليت كنند. اين روند قانوني شدن فعاليتهاي پايداريها كه حالا پس از يك دهه فعاليت و تاثيرگذاري در سطوح بالاي سياسي كشور ادامه يافته، ديروز وارد مرحلهاي تازه شد تا از اين پس شاهد كنشگري و سياستورزي رسمي مرد پشتپرده اين جريان سياسي به عنوان نفر نخست پايداريها باشيم؛ صادق محصولي، دبيركل جبهه پايداري است. خبري كه ديروز به عنوان مهمترين تصميم اولين نشست شوراي مركزي جبهه پايداري روي خروجي خبرگزاريها رفت؛ آن هم با اين تكلمه مختصر كه «با توجه به اساسنامه مورد تاييد وزارت كشور، حجتالاسلام مرتضي آقاتهراني به عنوان «رييس شوراي مركزي» و مهندس صادق محصولي به عنوان «دبير كل» جبهه پايداري انتخاب شدند» و البته اين يك جمله كه «از طرف شوراي مركزي، مجيد متقيفر نيز به عنوان «سخنگو» ابقا شد.» محصولي كه تا پيش از اين همواره به عنوان قائممقام دبيركل جبهه پايداري شناخته ميشد، اگر چه مدتي به نسبت كوتاه در دولت احمدينژاد به عنوان وزير فعاليت كرده اما بازه زماني كه بهخصوص در سمت نخست و در وزارت كشور دولت نهم فعاليت كرد، منجر به آن شد كه حرف و حديث بسياري پيرامون فعاليتش مطرح شود. چه آنكه او سال پاياني دولت نهم و در آستانه انتخابات رياستجمهوري سال 88 به عنوان وزير كشور، مسوول برگزاري انتخاباتي بود كه بهخصوص در هفتهها و ماههاي بعد، بسيار بحثانگيز و پرحاشيه بود. جالبتر اما آنكه محصولي با پايان كار دولت نهم و برگزاري انتخابات رياستجمهوري دهم، وزارت كشور را ترك گفت و يكي، دو سالي را در وزارت رفاه و تامين اجتماعي دولت دهم سپري كرد تا درمجموع 3 سال از زندگي سياسياش را در 2 وزارتخانه كليدي دولت احمدينژاد سپري كرده باشد.