پديده و هشداري در اهواز!
موضوع توسط معاون وزارت راه و شهرسازي هم مورد اشاره قرار گرفته و ديگر صحت و وسعتش قابل انكار نيست لذا لازم است كه به موضوع توجه عميقي صورت گيرد. بدون اينكه بخواهيم نگاهي توطئه انديشانه به موضوع داشته باشيم لازم است مسوولان مربوطه با دقت به بررسي اين پديده بپردازند و علل و پيامدهايش را مورد كنكاش قرار دهند. از آنجا كه ممكن است بافت جمعيتي شهر از اين طريق دچار تغيير شود و موضوع ابعاد بزرگي به خود گيرد لزوم موشكافي آن توسط مردم‌شناسان، جامعه‌شناسان و جمعيت‌پژوهان كاملا خودنمايي مي‌كند و عبور از كنار آن مقرون عقلانيت و دورانديشي نخواهد بود. اهواز كلانشهري بسيار مهم و پايتخت نفتي ايران است كه فاصله زيادي با مرز و دريا ندارد، جمعيت ايراني‌هاي عرب زبان همچنين جمعيت لرها و دزفولي‌ها و شوشتري‌ها و اقليت اصفهاني در آن همواره داراي توازني زيستي بدون كوچك‌ترين اصطكاك بوده و آرامشي برادرانه با رنگ و جلوه خاص ايراني پايه‌هاي شهر را مستحكم نگاه داشته است. بارها در صفحات شخصي‌ام در شبكه‌هاي اجتماعي و مجازي نوشته‌ام كه ادعاهاي بيگانگان در وجود تبعيض‌هاي سيستماتيك نسبت به اقوام مختلف در اين شهر كه در آن زيسته‌ام كاملا بي‌اساس و نارواست و بهترين مثالش دفاع جانانه ايرانيان عرب زبان خوزستان در جنگ تحميلي است كه شهداي بزرگواري تقديم حفظ تماميت ارضي كشور كردند و سند درخشاني از ميهن‌دوستي خود را به ثبت رساندند. شخصا دوستان عرب زبان و با صفايي داشته و دارم كه لحظه‌اي ميان‌مان تباين قوميتي حتي به مرحله طرح هم نمي‌رسيد و اگر كسي غرض‌ورزانه مرزي خيالي ميان‌مان به تصوير مي‌كشد، ظلمي آشكار و دروغي بزرگ را مرتكب شده است. همين جا در ذهن و دلم ياد و خاطره دوستان شهيد عرب زبانم روح و روانم را صيقل داد و تازه كرد. اما موضوع خريد انبوه ملك مسكوني در اين شهر توسط غيرايرانيان واقعا محل تامل و توجه عميق مسوولان مختلف است كه آن را بررسي كنند و ريشه‌هايش را مورد شناسايي قرار دهند. چه بسا اگر موضوع با اشراف عالي و آگاهانه از جانب دولت و جامعه پيش رود و از تهديدهاي احتمالي سياسي و اجتماعي تهي شود خود يك فرصت اقتصادي و براي استان و كشور هم عوايد مثبت و سرمايه‌گذارانه باشد. هر جا دانش و آگاهي فراهم باشد و دورانديشي و بزرگ‌منشي توام در كارها شود، تهديد‌ها تبديل به فرصت مي‌شوند و هر جا غفلت و ندانم‌كاري و تنبلي و جهل درهم آميزند بايد از آينده ترسيد و به عقل و درايت رجوع كرد. نه تنها ما كه اغلب كشورها و جوامع خودآگاه نسبت به اين مسائل حساسند و همواره عواقبش را مورد رصد دقيق قرار مي‌دهند، نه تنها در كنار مرزها كه حتي اگر در مركز كشور هم تغييرات جمعيتي ناگهاني پيش آمد بايد مورد موشكافي و بررسي عالمانه قرار گيرند. ما مجاز نيستيم كه لحظه‌اي از منافع ملي و حال و آينده كشور در همه ابعاد ريز و درشتش غفلت كنيم.