اميد ترامپ به درگيري...
جعفر گلابي
تمهيدات نظامي اخير امريكا در خليجفارس كه رنگ غليظ تحريككنندگي دارند، نشان ميدهد تيم جنگطلب كاخ سفيد نهايت تلاش خود را براي وارد كردن ايران به يك درگيري به كار بستهاند و اميدوارند كه با مجموعه فعاليتهاي خود و در صورت بروز اشتباهي از سوي ايران مناقشهاي دامنهدار را فراهم سازند. مناقشهاي با حداكثر تشنج كه امكان بازگشت دولت بعدي امريكا به برجام و فروكش كردن التهابها در منطقه را به حداقل برساند و اسراييل و عربستان را از اهداف خود دور نسازد. اوضاع از حساسيت ويژهاي برخوردار شده است و اين تصويري گويا از ذهنيات و رفتارها و خصلتهاي يك رييسجمهور است كه حد و مرزي نميشناسد و افزون بر استبداد، كينهتوزي كمسابقهاي را به نمايش ميگذارد. او آشكارا تحريمهايي عليه كشورمان وضع ميكند كه حتي اگر رييسجمهور بعدي بخواهد آنها را كنار بگذارد با مشكلات سختي روبهرو شود. چنين برخورد غيرانساني و غيرمتعارف فقط مربوط به ايران نيست...
او با تمام توان در داخل و خارج ايالاتمتحده مشغول چالشسازي و ايجاد ميدان مين براي دولت آينده امريكاست تا آنجا كه حتي امور معمول اداري انتقال قدرت به تيم آقاي بايدن را با حداكثر موانع روبهرو ساخته است. كاملا روشن است كه اگر رييس كنوني كاخ سفيد بتواند كاري ميكند كه امكان بازگشت امريكا به معاهده مهم زيست محيطي پاريس يا سازمان بهداشت جهاني هم با مانع جدي روبهرو شود. بسياري از موارد ياد شده كه البته بخشي از آنها به ما مربوط نيست ثابت ميكند برخلاف تبليغات يك جناح سياسي در كشورمان او واقعا دشمني متعارف همانند ديگر روساي جمهور امريكا نيست و اميدوار به برهم زدن بازي در دقيقه 90 است. متاسفانه برخي اقتدارگرايان همين جناح داخلي كه در مجموع حضور شخصي چون ترامپ در كاخ سفيد را براي چينش معادلات سياسي خود مفيد ارزيابي ميكنند نه تنها همه واقعيتهاي موجود را ناديده ميگيرند بلكه گاهي آمريت مستقيم آقاي ترامپ در ترور سردار ايراني را كمرنگ ميفرمايند تا تفاوتش با ديگر دشمنان ايران را انكار نمايند. گزارشگر صدا و سيما با رديف كردن تعداد تحريمهاي وضع شده عليه ايران در دوران اوباما آنها را بيشتر از تحريمهاي ترامپي ارزيابي ميكند و نميترسد كه از مجموع گزارشش نوعي تلطيف چهره ترامپ بيرون بيايد! شايد همين تمايل سياسي در داخل كشور باعث شده كه عمق كينهتوزي تاريخي و رذالتآميز دولت كنوني امريكا براي مردم به خوبي تبيين نشود و اقدامات بهشدت خطرناك او در خليجفارس و عراق كاملا عيان نگردد. وزير خارجه كشورمان در يك پيام كاملا هشدارآميز از توطئههايي در عراق خبر ميدهد تا بهانه به دست جنگطلبان امريكا بيفتد ولي مجموع دستگاه تبليغاتي كشور روي اين رفتارها تمركزي ندارد و افكار عمومي داخلي و خارجي را روي موضوعي تا به اين حد مهم و خطرناك حساس نميكند! معلوم نيست با كساني كه اتفاقا ادعاهاي زيادي دارند چگونه بايد به استدلال پرداخت و برايشان از يك ماشين مخرب و ويرانگر و عهدشكن بهنام ترامپ سخن گفت؟ درست است كه دشمن دشمن است ولي مگر معاويه و يزيد هر دو دشمن خاندان پيامبر نبودند؟ پس چرا امام حسن(ع) با معاويه قرارداد صلح ميبندد ولي امام حسين(ع) چنين امكاني را با يزيد منتفي ميكند؟ روشن است كه يزيد به هيچ اصلي پايبند نبود و ظواهر را هم رعايت نميكرد و حتي وصيت پدر خويش را كنار گذاشت و مست از قدرت، تسليم كامل و بدون قيد و شرط امام سوم شيعيان را ميخواست. اوباما واضع تحريمهاي ظالمانه زيادي عليه ايران بود ولي در قبال برخي محدوديتهاي هستهاي پولهاي زيادي از ايران را آزاد كرد و حتي آنجا كه قوانين امريكا اجازه نميداد با هواپيما پول نقد تحويل تهران داد كه البته حق ايران بود. اين نشان ميداد كه او تاحدودي بر عهد خود پايبند است، آقاي ترامپ بارها از اين عملكرد اوباما با چنان حسرتي ياد ميكند كه گويي ميخواهد جان از بدنش كنده شود! اگر ما بهدرستي و با سرعت فضاي پس از برجام را مديريت ميكرديم و اختلافات سياسي داخلي را تا مخدوش شدن منافع بلندمدت ملي پيش نميبرديم تا ورود ترامپ به كاخ سفيد چه بسا برجام تثبيت ميشد و سرمايهگذاريهاي خارجي در ايران امكان خروج از برجام براي امريكا را مشكل و حداقل زمانبر ميساخت. برجام ماشين تخريب ترامپ را بيش از يك سال متوقف كرد كه اگر نبود او از ابتداي كار با كينهاي متراكم و در دست داشتن قطعنامههاي ضدايراني شوراي امنيت سازمان ملل نهايت درندگي خود نسبت به اقتصاد و معيشت مردم ايران را عملي ميساخت. رفتار كريه و عهدشكني ترامپ و پيششرطهاي 12گانهاش به گونهاي بود كه هيچ كس و هيچ گروهي در ايران مذاكره با او را جايز نميدانست. اغلب ناظران سياسي معتقدند كه ترامپ در مدت كوتاه باقيمانده مشغول ارزيابي اقدامات شديد ضدايراني است و در اين راه به جز اميال شخصي و عقدهگشايي عجيب حتي براي منافع امريكا چندان ارزشي قائل نيست. چيزي كه ممكن است مانع ماجراجويي ديوانهوار او شود احتمالا سيستم امريكا و افكار عمومي آن كشور است؛ موانعي كه با يك اشتباه از طرف ما ممكن است از جلو يك رييسجمهور غيرمتعارف برداشته شوند. فراموش نكنيم كه قدرت پاسخگويي ايران براي امريكا بازدارنده است و نه براي مستبد نااميدي كه چيزي براي از دست دادن ندارد و بايد به زودي برود.