در ديپلماسي رسمي ضعيف عمل شد
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه
اگر بخواهيم عملكرد دو ساله دولت در حوزه سياست خارجي را مورد ارزيابي قرار دهيم بايد دو حوزه را از هم جدا كنيم. ديپلماسي رسمي و ديپلماسي عمومي. دولت يازدهم در ديپلماسي عمومي كشور بسيار خوب كار كرده و سعي داشته با فضاي ايران‌هراسي مقابله كرده و نوع موضعگيري‌هاي غربي‌ها نسبت به ايران را تغيير دهد. تغييري كه يقينا براي جلوگيري از ايجاد هرگونه مشكل براي جمهوري اسلامي ايران شكل گرفت. اما در حوزه ديگر و در ديپلماسي رسمي اعتقاد بر اين است كه كشورمان در حوزه‌هاي منطقه‌اي و دوجانبه تحت‌الشعاع موضوع هسته‌اي قرار گرفته كه باعث شد تعللي در اين زمينه صورت بگيرد. اما اگر ايران بتواند در حوزه منطقه‌اي و دوجانبه هم پيشرفت‌هايي داشته و مسوولان وزارت خارجه در اين زمينه عملكردي مثبت همانند آنچه در دو سال گذشته و در ديپلماسي عمومي كشور روي داده است داشته باشند، قطعا تاثيرات آن در توان چانه‌زني هسته‌اي ايران با گروه 1+5 هم مشخص خواهد شد. اما مساله‌اي كه گهگاه انتقاداتي را بر دستگاه ديپلماسي وارد مي‌سازد يك سري موضعگيري‌هايي است كه حكايت از اعلام خوش‌بيني از روند مذاكرات هسته‌اي دارد كه همين امر باعث جري شدن طرف غربي‌ها شده است. دولت بايد اين حق را براي ما قايل شود كه در زمينه ديپلماسي رسمي كشور نيز تغييراتي را شكل دهد.
انتقادات، بدون توجه به حقايق انجام مي‌شود
مهدي مطهرنيا
عملكرد دولت يازدهم در ساحت سياست خارجي از دريچه نگرش واقع‌بينانه و به دور از مطلق‌گرايي داراي نقاط مثبت بسيار و در عين حال نقاط ضعفي است كه نمي‌توان از آن گذشت. اما در يك ارزيابي كلي بايد گفت كه سياست خارجي دولت يازدهم تلاش براي بازآفريني ادبيات مدبرانه، رفتارهاي معقولانه و كنش‌هاي اثرگذار در ساحت سياست خارجي بوده است. به بيان ديگر اگرچه در حوزه سياست خارجي اين نگرش وجود دارد اما آثارش در سياست داخلي آشكار است. هرچند نقدهايي در ساحت اين سياست است اما بايد دانست كه هيچ دولتي مطلقا خوب و هيچ دولتي مطلقا بد وجود ندارد. اما براساس تحليلي كه دولتمردان حاكم در وضعيت كنوني دارند و اين تحليل هم محصول سال‌ها پژوهش در مركز تحقيقات استراتژيك مجمع توسط آنان بوده آنچه اهميت كليدي مي‌يابد بحث پرونده هسته‌اي است، هرچند اين پرونده به تنهايي عامل مثبتي نيست اما عامل بسيار مهمي در لايه‌هاي مختلف سياست داخلي است. اهميتي كه ناشي از گذار از دولت‌هاي نهم و دهم است كه با شعار سياست خارجي فعال و گذر از انفعال مطرح شد اما آنچه خروجي آن بود تحريم‌هاي فشرده عليه جمهوري اسلامي است. دو سال از استقرار دولت يازدهم كه نقدهايي چون عدم توجه به مسائل منطقه‌اي و گره زدن حل مسائل داخلي به سياست خارجي را متوجه دولت كرد اما در مجموع آنچه حسن روحاني بيان و تيم هسته‌اي آن را دنبال مي‌كند بسيار مثبت و قابل تامل است. اگرهم اين اقدامات دستاويز بسياري از انتقادها شد بايد دانست كه بدون توجه به حقيقت موضوع بيان مي‌شود.
دو سالانه سياست‌هاي روحاني
علي خرم
ادامه از صفحه اول
از اين روي دكتر روحاني در اين دو سال با تيمي زيرنظر دكتر ظريف به خوبي توانسته ايراني را كه مورد تهديد بود با قدرت‌هاي بزرگ جهان دور يك ميز جمع كند و درباره پيچيده‌ترين موضوع جهان يعني هسته‌اي به گفت‌وگو و مذاكره بپردازد. اكنون هفت وزير خارجه در يك محيط احترام‌آميز با تيم ايراني مذاكره مي‌كنند و در لوزان همانطور كه ديديم روزهاي متوالي وقت خود را به مذاكره درباره اين پرونده اختصاص دادند و در نهايت هر هفت وزير خارجه پشت سر دكتر ظريف ايستادند تا وزير امور خارجه كشورمان بيانيه موافقتنامه لوزان را بخواند. پايان اين تلاش‌هاي دو ساله مذاكرات هسته‌اي اين است كه صنعت هسته‌اي را حفظ كرديم بدون اينكه حتي پيچ و مهره‌اي از آن باز شود. اما براي اعتمادسازي نياز به دوره‌اي با قبول محدوديت داريم تا همانند ساير كشورها، آژانس اعلام كند كه فعاليت‌هاي هسته‌اي ما هيچگونه تخطي به سوي تسليحاتي شدن ندارد. نكته قابل تامل در پرونده هسته‌اي اين است كه برخلاف آنچه پيش‌بيني مي‌شد كه مذاكره درباره اين قبيل پرونده‌ها چند سال به طول بينجامد، اما در دو سال به نقاط مثبتي در توافق رسيديم و اين دستاورد دولت دكتر روحاني بشمار مي‌رود. چنانچه مذاكرات در وقت قانوني خود به نتيجه برسد، انرژي و توان كشور آزاد شده، تحريم‌ها برداشته مي‌شوند، رونق اقتصاد، توليد و صنعت از سرگرفته مي‌شود، سرمايه‌گذاري خارجي و داخلي صورت مي‌گيرد و ايران به جايگاه خود، آن‌طور كه سند چشم‌انداز توصيه كرده، ان‌شاءالله خواهد رسيد.