سخنان شما نوري است براي پايان دادن به ماجراي تلخ 88

علي مطهري در نامه سرگشاده‌اي خطاب به آملي لاريجاني، رييس قوه قضاييه، سخنان اخير وي در همايش بزرگداشت هفته قوه قضاييه درباره حوادث بعد از انتخابات سال 88 را گشودن راهي براي پايان دادن به «ماجرايي تلخ» دانست. به گزارش ايسنا، در نامه علي مطهري خطاب به رييس قوه قضاييه آمده است: با اهداء سلام و آرزوي توفيق بيشتر براي جنابعالي و همكاران محترم‌تان، درنطق اخيرتان در همايش بزرگداشت هفته قوه قضاييه نقاط مثبت فراوان بود از جمله تاكيد بر اصالت فرهنگي انقلاب اسلامي و اقامه شريعت اسلام و احكام الهي در جامعه، اما آنچه توجه اينجانب را به خود جلب كرد تحليل منطقي‌تر جنابعالي درباره فتنه سال ۸۸ بود كه مي‌تواند
فتح بابي براي حل و فصل اين معضل اجتماعي باشد. فرموده‌ايد: «من نمي‌خواهم بگويم آنها كه اعتراض را شروع كردند قصد كودتا و براندازي داشتند اما بستري را فراهم كردند تا افراد ضد انقلاب كه عليه ولايت فقيه فرياد مي‌زدند بر اين بستر سوار شوند.» در جاي ديگر فرموده‌ايد: «من نمي‌خواهم اتهام كودتا را متوجه كساني كنم كه اعتراض كردند يا مردم را به اعتراض دعوت كردند. آنها شايد دنبال اعتراض صرف بودند، اما داشتند مي‌ديدند كه روي اين اعتراضات يك جريان فاسد كشور را به آشوب مي‌كشاند...» اگر اين سخنان جنابعالي را در كنار اظهارات برخي دوستان نادان انقلاب بگذاريم كه اساسا هيچ گونه اعتراضي را در جمهوري اسلامي به رسميت نمي‌شناسند و هر اعتراضي را مخالفت با اصل نظام جمهوري اسلامي تلقي مي‌كنند و مي‌گويند اعتراضات سال ۸۸ براي براندازي نظام بود و با امريكا و انگليس و اسراييل هماهنگ شده بود، مي‌بينيم سخنان شما نوري است در ظلمت بي‌انصافي‌ها و كينه‌جويي‌ها و گشودن راهي است براي پايان دادن به اين ماجراي تلخ كه كيان انقلاب اسلامي را تهديد مي‌كند. جنابعالي در واقع همسو با قانون اساسي حق اعتراض مدني را به رسميت شناخته‌ايد و سران معترضان را به قصور يا تقصير در بهره‌برداري كساني متهم كرده‌ايد كه اساسا اعتقادي به نظام جمهوري اسلامي ندارند و از هر فرصتي براي براندازي آن استفاده مي‌كنند. اين مطلبي است كه مورد اتفاق اكثريت قاطع سياسيون و ملت ايران است و مي‌تواند گام اول و پايه‌اي براي خاتمه دادن به اين پديده ناهنجار اجتماعي باشد. گام دوم و پايه ديگر حل و فصل اين موضوع اين است كه به مقدمات و علل قصور يا تقصير آن دو نفر بپردازيم. چه شد و چه رفتارهايي از طرف مقابل سر زد كه دو شخصيت باتجربه سياسي و علاقه‌مند به انقلاب و نظام و رهبري دچار آن قصور يا تقصير شدند؟ اگر سهم همه اطراف فتنه سال ۸۸ مشخص و عدالت بدون هرگونه مصانعه و ملاحظه‌كاري اجرا شود، شاهد خواهيد بود كه آن دو محصور نيز به خطاهاي خود در آن فضاي هيجاني اعتراف خواهند كرد و گام بلندي براي حل اين مشكل برداشته خواهد شد. اما اگر همه را مبرا از خطا بدانيم و خطاي افراد و نهادهايي را كه زمينه فتنه را فراهم كردند ناديده بگيريم و فقط آن دو نفر را مقصر بدانيم و بگوييم تنها راه‌حل اين است كه آنها توبه كنند، قطعا چنين اتفاقي نخواهد افتاد و فرضا اتفاق بيفتد وجدان جامعه را آرام نخواهد كرد؛ زيرا براساس عدالت نيست. آنچه روح و وجدان جامعه را قانع و آرام مي‌كند اجراي عدالت درباره همه طرف‌هاي آن ماجراست و البته جرم اين طرف‌ها متساوي نيست. از آن مقام محترم انتظار داريم كه اين گام دوم را نيز با صلابت بردارند و افتخار حل اين معضل كه نيروهاي اجتماع را به هدر داده و مي‌دهد به نام خود ثبت نمايند. از خداي متعال توفيق الهي براي جنابعالي مسئلت مي‌كنم.