برد و باخت‌ها و درس‌هاي استيضاح
احمدرضا رحيم‌زاده ٭
شايد بعد از راي عدم اعتماد مجلس به دكتر نجفي معرفي دكتر فاني به عنوان نماينده تشكل‌هاي فرهنگيان جهت احراز سمت وزارت، بارقه روشني از اميد به مدد تدبير دولت و نيز تلاش تشكل‌هاي صنفي و سياسي فرهنگيان بر جامعه ماتم زده فرهنگيان بود.
با راي اعتماد مجلس و ارايه برنامه‌هاي پنجگانه وزير جديد اين اميد پررنگ‌تر شد اما ديري نپاييد كه جامعه فرهنگيان بنا به دلايل متعددي از جمله عدم پويايي و تحرك كافي وزارتخانه ونيز جذب ضعيف بودجه دچار ياسي ممتد شد كه تا امروز ادامه داشته و هرروز نيز عميق‌تر مي‌شود. اين يأس و نااميدي از جناب وزير با مشاهده توفيقات وزارت بهداشت و مقايسه دو وزارت با يكديگر تبديل به نقطه بازگشتي براي كنشگران صنفي شد كه راه خود را از اين وزير و سياست‌هايش جدا كرده و هر روز فاصله‌ها بيشتر و به همان نسبت تفاهم و تلاش براي درك مشتركي از فضا و شرايط كمتر شد. نامه و بيانيه‌ها و طومارهايي كه در اين برهه نوشته شدحكايت از اين افتراق و جدايي دارد كه ضعف روابط عمومي وزارتخانه و نيز تعامل ضعيف وزير با فعالان صنفي باعث شد كه ايشان نتواند آنچه توسط كنشگران صنفي بدنه فرهنگيان نام گرفت را متقاعد كرده و با خود همدل و همزبان و در نهايت همراه سازد.
اين فضا زمينه‌ساز اعتراضات و تجمعات و تحصن‌هايي در سراسر كشور شد كه از اسفند ماه سال گذشته شروع شد اما به موازات رويدادهاي فوق آنچه نبايد از نظرها مغفول بماند ناسازگاري و ناراستي اكثر نمايندگان مجلس در بحث بودجه و نيز دخالت‌هاي نابجا و اعمال فشارهايي در بحث انتصابات مديران آموزش و پرورش است كه از طرفي ضرباتي مضاعف بر بدنه فرهنگيان وارد كرد و از طرف ديگر به‌شدت وزير را در موضع ضعف و تزلزل قرار داد كه نتيجه آن تقابل بيشتر ميان بدنه و وزارت شد. تا آنجايي كه بعضي از نمايندگان تندرو از تجمع اسفندماه فرهنگيان در مقابل مجلس حمايت كرده و آن را نوعي پناه آوردن فرهنگيان به مجلس عنوان كردند كه با هوشياري تشكل‌هاي صنفي وسياسي فرهنگيان، تير نمايندگان مدعي برسنگ خورد و بر هدف مراد ننشست.
به هر روي در هفته گذشته وزير آموزش و پرورش استيضاح شد كه اين استيضاح از دو منظر مورد بررسي و پردازش است:
1- عايدي اين استيضاح براي فرهنگيان جز مطرح شدن دوباره مشكلات و مطالبات آنان تقريبا نا چيز بود.
2- تنها برنده اين پروژه غالب نمايندگان مجلس بودند كه به واسطه ضعف اعتماد به‌نفس وزير كه ناشي از پشت كردن و رويگرداني بدنه از او است در دو مرحله امتياز‌هاي قابل توجهي را از وزير دريافت كردند كه مرحله اول آن قبل از وصول استيضاح و مرحله دوم بعد از آن صورت گرفت. به طوري كه باعث شد نيمي از نمايندگان امضاي خود راپس بگيرند. آنچه در اين استيضاح كه اكثر موافقان آن نمايندگان اصولگراي مجلس هستند محرز است را به اين شرح مي‌توان مورد اشاره قرار داد:
1- اكثر نمايندگان موافق استيضاح مشكلاتي از جامعه فرهنگيان را بيان كردند كه ميراث دولت‌هاي قبل بوده ودر گذشته نيز وجود داشته اما هيچگاه در سنوات گذشته بابت اين مسائل وزيري به استيضاح كشانده نشد كه حتي اخطار هم دريافت نكرد بنابراين اينكه نمايندگان استيضاح‌كننده مجلس ادعا مي‌كنند هدف آنها براي استيضاح سياسي نيست و صرفا به خاطر نارضايتي فرهنگيان از شرايط است درست نيست.
2- ميان دو نماينده طرفدار دولت كه يكي از آنها درصد بالايي از مشكلات فرهنگيان را گوشزد كرده و به طور منطقي به تحليل درستي از شرايط پرداخت و هم دولت و هم مجلس و هم حاكميت را در اين وضعيت شريك دانست اما از فرهنگيان صنفي زنداني نامي به ميان نياورد كه شايد مهم‌ترين خواسته امروز جامعه فرهنگيان باشد. نماينده ديگر متاسفانه آمار و اعداد و ارقامي مي‌داد كه با هيچ منطقي جور در نمي‌آمد آيا به راستي فقط يك ششم بودجه آموزش و پرورش صرف حقوق معلمان مي‌شود؟ يا در خصوص 176هزار صفحه مطلبي كه هر روز وارد فضاي علمي مي‌شود آموزش و پرورش چه نقشي مي‌تواند داشته باشد.
3- يكي از نمايندگان اصولگراي موافق استيضاح بيان مي‌دارد همه تلاش ما اين بود كه استيضاح صورت نگيرد و مشكلات قبل از استيضاح حل شود حال سوال اينجاست اين چه مشكلي است كه اگر حل مي‌شد وزير استيضاح نمي‌شد. جواب اين سوال و نيت حقيقي استيضاح در ادامه سخنان اين نماينده بر ملا شده و انتصاب مديران به‌زعم ايشان ناكارآمد و بازنشسته و مشاوران سياسي اصلاح‌طلب و عدم توجه به جذب و نگهداري نيروهاي كارآمد را دليل استيضاح عنوان مي‌كند. با توجه به سابقه ايشان در دخالت‌هاي نا بجا در انتصاب مديران كل آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد در استان خودشان مبرهن است كه برخي نمايندگان اصولگراي تندرو مي‌خواهند براي دولت تعيين تكليف كرده و مدير اجرايي تعيين كنند حال آنكه وظيفه آنها قانون‌گذاري و نظارت بر آن است.
4- نماينده اصولگراي ديگري ضمن بر شمردن مشكلات ديرينه آموزش و پرورش در انتهاي نطق خود به جلسه‌اي كه در بجنورد با فرهنگيان تا پاسي از شب داشته اشاره مي‌كند و اذعان مي‌دارد بسيار نگران كننده بود كه فرهنگيان شجاعي كه در دفاع مقدس حضور داشتند امروز براي مطالبه حقوق‌شان گريه و زاري مي‌كنند. بنده به عنوان رييس شوراي پيگيري مطالبات فرهنگيان استان خراسان شمالي كه مديريت جلسه مذكور را به عهده داشتم اعلام مي‌دارم اين جلسه به درخواست اين شورا با آقاي بطحايي، معاون پشتيباني وزير برگزار شد و به مدت چهار ساعت طول كشيد و مشكلات و دغدغه‌هاي موجود به‌طور كاملا منطقي بيان شد هرچند معاون محترم وعده‌هاي خوبي دادند كه برگشت كسري مقرري ماه اول تنها وعده‌اي بود كه اندك اميدي به اجراي آن است اما اين نماينده محترم و نماينده‌اي ديگر كه عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس بودند به طور ناخوانده و بدون هماهنگي قبلي وارد اين جلسه شدند كه باعث مسائلي شد كه خود مجالي ديگر مي‌طلبد. در نهايت بنده ضمن تقدير از نمايندگان واقعي ملت كه مشكلات فرهنگيان را بيان و پيگيري مي‌كنند از ساير نمايندگان مي‌خواهم قشر فرهيخته فرهنگيان و مشكلات آنها را دستمايه اهداف و اغراض حزبي و سياسي خود و مطالبات حقيقي آنها را وجه‌المصالحه قرار ندهند چرا كه فرهنگيان بيدار، ضمن فرياد عدالت‌خواهي و رفع تبعيض بين كارمندان به عنوان گروهي مرجع و موثر در بزنگاه‌هاي سياسي مي‌توانند تاريخ‌ساز باشند. هرچند به زعم بنده و بسياري از همكاران اين استيضاح منفعت و سودي براي بدنه فرهنگيان ندارد اما مي‌تواند درس مهمي براي تمام فعالان صنفي و سياسي فرهنگيان باشد تا با شناخت شرايط و نيز اولويت‌ها سعي در اتحاد و همدلي تمام تشكل‌هاي فرهنگيان كرده و از نفي و انكار يكديگر پرهيز كرده و با تجميع قوا و تشريك مساعي در عرصه نظر و عمل مسيري واحد و روشن را انتخاب كنيم و تا حد امكان از تعامل به جاي تقابل جهت مطالبه و وصول حقوق فرهنگيان استفاده كنيم به اميد آنكه وزير محترم به عهدي كه بعد از جلسه استيضاح با خداي خود بست وفا كند.
٭دبير وفعا ل صنفي وسياسي
خراسان شمالي