حاشيه‌نگاري سفر رييسي به خوزستان
رييسي هميشه بيا
قاسم منصور آل كثير| شنيده بود كه رييسي قرار است به اهواز سفر كند. خودش را به مركز ارتباطات مردم‌نهاد رياست‌جمهوري رساند. تلاش مي‌كرد وارد مركز شود اما به او اجازه ورود داده نشد. به او گفتند: «نياز به حضور نيست و مي‌تواني خواسته‌ات را به شماره تلفنِ ۱۱۱ اطلاع دهي.» بي‌مقدمه از او پرسيدم: «خواسته‌ات چيست؟» بدون اينكه بپرسد: «كي هستي؟» سريع جواب داد: »مي‌خوام به رييسي برسانيد كه هر ماه به اهواز بيايد. اصلا هميشه بيايد.» پرسيدم: «چرا؟» گفت: «از وقتي مسوولان شنيدند كه رييسي قرار است به اهواز سفر كند، همه‌شان به تكاپو افتادند و مشغول به كار شدند. اي كاش رييسي هميشه بيايد تا مسوولان هميشه اينچنين چابك مشغول كارشان شوند.» حرفش من را ياد توييتي انداخت كه خطاب به رييسي نوشته شده بود: «مديران به خواب رفته شهري، برخي از مسيرهاي مشخص را كه قرار است رييس‌جمهور در خوزستان از آنها عبور كند بزك دوزك كرده‌اند و با چنين اقداماتي باز هم مشكلات اين استان به ويژه اهواز پنهان باقي مي‌ماند. لذا ما از آقاي رييسي انتظار داريم به صورت ميداني از وضعيت بغرنج حاشيه شهر در اهواز، آبادان، ماهشهر و... بازديد كند.» رييسي در جايي گفته بود اگر لازم باشد ۷۰ بار از خوزستان بازديد مي‌كنم. با توجه به خواسته آن شهروند اهوازي، احتمالا ۷۰ سفر اگر بدون مصوبات هم باشد به علت تكاپوي مسوولان، بخش چشمگيري از مصائب خوزستان را حل كند!
قطار به جاي هليكوپتر
سفر رييسي به خوزستان، جنبه‌هاي غيررسمي جالب توجهي نيز داشت. مثلا رييسي از هليكوپتر كه اغلب مقامات براي بازديدهاي سطح استان از آن استفاده مي‌كردند، استفاده نكرد و از راه زميني به صورت خودرويي و ريلي جابه‌جا شد. براي نمونه، رييسي به صورت سرزده با كارگران شركت نيشكر هفت‌تپه ديدار كرد. او در مسير ريلي انديمشك به اهواز با ديدن مردم و كارگران شركت كشت و صنعت نيشكر هفت‌تپه در كنار ريل قطار، دستور توقف قطار را صادر كرد و با كارگران شركت كشت و صنعت نيشكر هفت‌تپه بدون برنامه قبلي ديدار كرد. كارگران عرب نيز با يزله (نوعي پايكوبي) به استقبال رييسي رفتند. اصولا مردم عرب در چند حالت يزله مي‌كنند. خصوصا اگر يزله براي شخص باشد. گاهي مردم اين ديار براي نشان دادنِ افتخار و به نتيجه رسيدن چيزي پايكوبي و جشن دسته‌جمعي برپا مي‌كنند. اين‌بار براي نشان دادن قدرت و شادماني يزله كردند و از رييسي خواستند هرچه سريع‌تر دستور دهد تا شركت نيشكر به طرح توسعه نيشكر الحاق شود.
ضرب‌الاجل يك‌ماهه
به غير از روبان پاره كردن‌ها و كلنگ‌زني‌ها، پرداختِ رييسي به مساله هورهاي خوزستان نيز جالب توجه بود. رييسي در سفرش از شادگان با تاكيد بر ضرورت طراحي راهبرد توسعه گردشگري و اقتصاد دريايي اين منطقه به مسوولان استاني براي تهيه سند توسعه تالاب شادگان با استفاده از ظرفيت نيروي انساني بومي اين منطقه فرصت يك‌ماهه داد و از مسوولان محيط زيست استان خواست با متخلفين و صيادان غيرمجاز ماهي در اين تالاب قاطعانه برخورد كنند.
سهمِ بوميان
در حاشيه سخنراني رييسي در مراسم افتتاحِ پالايشگاه گاز هويزه خليج فارس يكي از جوانان هويزه از جا برخاست و گفت: «چشمه وقتي بجوشد اول بايد اطرافش را سيراب كند. سهم ما از اين چشمه چيست؟ چرا بايد تعداد كاركنانِ غيربومي بر بوميان بچربند؟ هويزه هفت ميدان نفتي عظيم دارد. بوميان بيشترين راي را به اين دولت دادند.» در اغلب شهرهايي كه رييسي ديدار كرد، مردم مي‌گفتند: «سهم ما از ثروت و اين امكانات چيست؟» دركنار استخراج نفت بايد امكاناتي به جوامع پيرامون داده شود. مردم اغلب احساس مي‌كنند از اين نعمت بهرمند نشده‌اند و به نظر مي‌رسد وسعت درخواست و گله‌مندي آنها به مراتب بيشتر شده است.
هشتگي كه براي رييسي داغ شد
هشتگ «اهواز تشنه عمل» يكي از هشتگ‌هايي است كه همزمان با سفر رييسي به استان خوزستان در فضاي توييتر ايجاد و به محلي براي ابراز نظر كاربران درباره سفر رييس‌جمهور به اهواز و تاثير آن بر حل چالش‌هاي كهنه استان بدل شد. فراواني استفاده از اين هشتگ در شبكه‌هاي اجتماعي تلگرام، توييتر و اينستاگرام متفاوت است. كاربران توييتر رويكرد متفاوتي در برابر هشتگ #اهواز-تشنه-عمل داشتند؛ گروهي با طعنه و كنايه به مديران پروازي و حقوق‌بگيران نجومي، حل مشكلات استان را فقط با استقرار هيات دولت در استان دانسته و تبعيض اجتماعي و فرهنگي را ناشي از سوءمديريت مسوولان دانستند، برخي ديگر به بهبود شرايط اقتصادي و رفاهي مردم در دوره جديد سفرها اميدوار بودند. رييسي دو روز را در خوزستان گذراند. نا‌اميدي چشمگير است، اما بعضي‌ها هنوز براي حل مشكلات خوزستان اميد دارند. مي‌گويند اگر مشكلات با سفر رييسي درست مي‌شود، كاش هميشه به خوزستان بيايد.