براي درگذشت خسرو حسنزاده
بدرود، هنرمند پرافتخار
گروه هنر و ادبيات
اندي وارهول، خسرو و ميوهفروشي؛ اين سه كلمه در ظاهر بيارتباط با هم زماني براي شما معني پيدا ميكند كه هنرمندي به نام خسرو حسنزاده را بشناسيد و بدانيد حالا كه درباره او مينويسيم پس از دورهاي چند روزه از كما 11تير ماه درگذشت. خسرو حسنزاده هنرمند معاصر در سال ۱۳۴۲ در تهران متولد شد. كودكي و نوجواني را در شرايط دشواري گذراند و در سالهاي جواني نقاشي مشغله ساعتهاي اندك فراغتش از كار بود. بعدا در مجتمع دانشگاهي هنر تهران در رشته نقاشي و در دانشگاه آزاد در رشته ادبيات فارسي تحصيل كرد و در سالهاي دهه ۱۳۶۰ زير نظر آيدين آغداشلو به فراگيري نقاشي پرداخت. پس از آن به انگلستان رفت و سالها در آنجا زندگي و كار كرد و سالها بود كه در تهران زندگي ميكرد. موضوع آثار او اغلب مسائلي است كه در جامعه ايراني با زندگي روزمره و حساسيتهاي اكثريت مردم گره خورده است، جنگ، خانواده، زنان، قهرمانان، ستارهها و چهرههاي محبوب، ورزشها و سنتهاي مردمي، رابطه جامعه ايراني با غرب و اموري از اين دست و از اين روست كه خود، آثارش را «هنر مردم» مينامد: تصاوير آشنايي كه در قالبي نو با رويكردي معاصر ارايه ميشوند. حسنزاده به هنرآفريني در قالبهاي متفاوت و استفاده از مصالح متعدد، متنوع و تركيب مصالح علاقه دارد. بسياري از آثار او بر پايه چاپ سيلكاسكرين كه او خود در آن مهارت تمام دارد خلق ميشوند. كاشي نيز از مصالح مورد علاقه او بود كه در تركيب آن با چاپ سيلك و لعابكاري، به بيان هنري تازهاي دست يافته است. خسرو حسنزاده يكي از پرافتخارترين هنرمندان معاصر ايران است. آثار او در كشورهاي بسياري به نمايش درآمدهاند و به گنجينه برجستهترين موزههاي هنري جهان مانند موزه هنرهاي زيباي لسآنجلس، موزه بريتانيا، موزه هنرهاي زيباي هيوستون، موزه آقاخان تورنتو و موزه هنرهاي معاصر ايران نگهداري ميشوند. گزيدهاي از آثار اين هنرمند از دهه ۱۳۷۰ به بعد، در سال ۱۳۹۷ در گالري ايرانشهر به نمايش درآمد كه مجموعههاي مختلفي چون «يادداشتهاي جنگ»، «تروريست»، «يا علي مدد» و «پهلوانان» و ... را شامل ميشد. اين مرور بر آثار به دنبال نمايش جديدترين مجموعه آثار حسنزاده با عنوان «وارهول نجاتم داد» برگزار شد. در سال ۱۴۰۱ نيز نمايشگاهي با عنوان بازگشت رضا موتوري در گالري ايرانشهر برگزار كرد.