مجمع انجمن‌هاي علمي گروه پزشكي ايران با صدور بيانيه‌اي هشدار داد
تحديد هيات‌های علمي
گروه اجتماعي
به دنبال تداوم بازنشستگي اجباري و واداشتن چهره‌هاي شاخص آموزش پزشكي به استعفا در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور، 29 نفر از اعضاي هيات‌مديره مجمع انجمن‌هاي علمي گروه پزشكي ايران با صدور بيانيه‌اي بابت «تحديد گسترده اعضاي هيات علمي» نسبت به تاثير اين اقدام در افت جدي كيفيت آموزش پزشكي هشدار دادند.
امضاكنندگان اين بيانيه، متخصصان جامعه پزشكي و از اعضاي هيات علمي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي ايران، تهران و شهيد بهشتي هستند كه برخي‌شان هم در سال‌هاي گذشته مسووليت‌هاي كليدي در نظام سلامت داشته‌اند. اين بيانيه توسط ايرج فاضل (وزير بهداشت در دولت اول مرحوم آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني و رييس سابق فرهنگستان علوم پزشكي ايران)، علي نوبخت (رييس كميسيون بهداشت و درمان مجلس دهم)، محمدرضا ظفرقندي (رييس سابق سازمان نظام پزشكي كشور)، محمدرضا واعظ مهدوي (معاون وزارت رفاه در دولت اصلاحات)، علي تاجرنيا (رييس جامعه دندانپزشكي ايران)، محمدتقي جغتايي (رييس سابق دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي)، سيداحمد جليلي (رييس انجمن علمي روانپزشكان ايران)، رضا ملك‌زاده (وزير بهداشت در دولت اول مرحوم هاشمي‌رفسنجاني)، سيدجليل حسيني، محمد بيات، شهريار خاقاني، ناهيد خداكرمي، سيد حميد خويي، محمدرازي، بابك زماني، اميد سبزواري، عليرضا سليمي، محمود شيرزاد، عبدالرسول صداقت، مسعود فلاحي، سودابه كاظمي، حسين كشاورز، معصومه گيتي، عليرضا مصداقي‌نيا، جواد ملايي، احمد موذن‌زاده (فيزيوتراپيست) محمد وجگاني، كوروش هلاكويي ناييني و بهروز برومند امضا شده و در متن اين بيانيه آمده است:
«جامعه پزشكي ايران، سخت نگران اخبار باور نكردني حاكي از برنامه‌اي هماهنگ براي كنار گذاشتن اساتيد برجسته از هيات بورد و همزمان، بازنشستگي اجباري يا محدوديت گروهي ديگر است. كنار گذاشتن برنامه‌ريزي شده اعضاي صاحبنام و بعضا منحصربه‌فرد هيات علمي از صحنه‌هاي مختلف آموزشي آثار زيان‌بار در تربيت دانشجويان و فراگيران علوم پزشكي و سقوط كمي و كيفي خدمات بهداشتي و درماني و به مخاطره افتادن جان بيماران و محتاج پزشك بيگانه شدن هم‌ميهنان عزيز را به همراه خواهد داشت. در شرايطي كه مهاجرت، به‌طور فزاينده‌اي از بدنه ناوگان آموزشي كشور مي‌كاهد، در شرايطي كه آشكارا اقبال جامعه جوان پزشكي به ادامه تحصيل در داخل كشور روزبه‌روز تنزل پيدا مي‌كند، معلوم نيست مسوولان كشور و كار به دستان بهداشت و درمان كشور با چه هدفي تيشه بر ريشه سازماني كه مسووليتش را برعهده دارند، كشيده‌اند؟ آنچه بيش از تك‌تك اين اخراج‌ها و محدوديت‌ها، جامعه پزشكي و جامعه دانشگاهي كشور را نگران مي‌كند، عواقب غلبه تفكراتي است كه مصالح و منافع سياسي را بر بنيادهاي علمي كشور ترجيح مي‌دهند و حتي قباحت تاريخي اين رفتارها هم در نظرگاه ايشان نيست.»
در ادامه اين بيانيه به عنوان راهكارهاي اساسي پيشنهاد و تاكيد شده است: «لازم مي‌دانيم جامعه پزشكي را به صبر و ماندگاري و تلاش براي بهبود اوضاع با تمام دشواري‌هايش دعوت كنيم. از مسوولان و هيات‌مديره انجمن‌هاي علمي گروه پزشكي، دبيران هيات بورد و بدنه كارشناسي وزارت بهداشت مي‌خواهيم در برابر روند جاري تنها ناظري بي‌طرف نباشند و در اجراي دستورات، وظايف اخلاقي خود (و در مورد پزشكان سوگند نظام پزشكي خود) را هم لحاظ كنند . از سازمان نظام پزشكي درخواست مي‌كنيم مطابق وظايف قانوني خود جامعه را از عواقب درازمدت چنين تصميم‌گيري‌هايي آگاه كند. بي‌ترديد احضار و محاكمه مسوولاني كه چنين تصميماتي را گرفته يا در اجراي آنها اطاعت كوركورانه كرده‌اند در دادگاه اخلاقي سازمان مهم‌ترين قدم در اين زمينه است. از رسانه‌ها، فرهيختگان و فعالان عرصه عمومي مي‌خواهيم در برابر روندي كه سياست را به جاي دانش مي‌نشانند، بي‌تفاوت نباشند. اين سرمنشا خالي شدن كشور از دانش در تمام شؤون بوده است و در اينجا متوقف نخواهد شد.»
يك منبع آگاه در گفت‌وگو با خبرنگار «اعتماد» در توضيح علت صدور اين بيانيه گفت: «طبق روال معمول، استادان باسابقه مي‌توانند تا 35 سال عضو هيات علمي دانشگاه باشند و به تدريس ادامه دهند. اتفاقي كه از يك‌سال و نيم قبل در دانشگاه علوم پزشكي تهران شاهديم و البته خبر داريم كه به باقي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور و از جمله دانشگاه مشهد هم سرايت كرده، تلاش براي حذف چهره‌هاي مستقل و استادان با سابقه از بدنه آموزش پزشكي كشور و از فهرست هيات علمي دانشگاه‌هاست. باتوجه به اينكه روساي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي، معاونان وزير بهداشت محسوب مي‌شوند، به نظر مي‌رسد رويه بازنشستگي اجباري و واداشتن اعضاي هيات علمي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي به استعفاي پيش از موعد و زودهنگام، واكنش وزارتخانه به رويكرد مخالف برخي استادان پيشكسوت و مستقل درقبال رويه پرحاشيه واردات و ساخت واكسن كروناست اگرچه كه برخي اظهارنظرهاي استادان و همراهي با اعتراضات مردمي ظرف ماه‌هاي اخير هم در اين رويكرد وزارت بهداشت بي‌تاثير نبوده و به نظر مي‌رسد پاي تسويه حساب سياسي هم در كار باشد . اين روند در ابتدا از دانشگاه علوم پزشكي تهران آغاز شد و بعد از انتصاب رييس جديد دانشگاه كه رياست بيمارستان مهدي (واقع در خيابان باقرخان كه ظرف ماه‌هاي اخير افتتاح شد) را هم برعهده دارد، شاهد بازنشستگي اجباري برخي اعضاي هيات علمي اين دانشگاه بوديم و البته شدت اين رويه در دانشكده دندانپزشكي اين دانشگاه كه قطب آموزش پزشكي كشور محسوب مي‌شود، بسيار بيشتر بوده است.»
اين منبع آگاه به «اعتماد» گفت: رويه‌اي كه وزارت بهداشت طي يك‌سال و نيم اخير از طريق روساي دانشگاه‌هاي زيرمجموعه خود در پيش گرفته به اين شكل است كه يا استاد پيشكسوت و عضو هيات علمي را زودتر از 35 سال سابقه خدمت بازنشسته كرده‌اند يا اينكه شرايط كار و حضور علمي براي چهره پيشكسوت آموزش پزشكي را به گونه‌اي محدود و دشوار كرده‌اند كه استاد پيشكسوت داوطلب استعفا دهد و كناره‌گيري شود.
اين منبع آگاه افزود: «طبق اطلاعي كه كسب كرده‌ايم قصد اصلي اين است كه به جاي استادان صاحبنام و پيشكسوت كه تفكرات مخالف يا مستقل از تفكرات وزير بهداشت و روساي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي دارند و چهره‌هاي برتر در آموزش پزشكي كشور محسوب مي‌شوند، فارغ‌التحصيلاني با تفكرات نزديك به بسيج جامعه پزشكي و وزير بهداشت در هيات علمي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي جايگزين شوند كه اين رويكرد حتما در كيفيت آموزش پزشكي و تركيب هيات علمي دانشگاه‌ها تاثيرات منفي جبران‌ناپذير خواهد داشت.»
از سال گذشته، در دستورالعمل جديد جذب داوطلبان عضويت در هيات علمي، تاكيدات قانون جواني جمعيت و تعداد فرزندان و وضعيت تاهل داوطلبان نسبت به مدارج علمي و دانش داوطلبان در اولويت قرار گرفت و اين منبع آگاه در گفت‌وگو با «اعتماد» مي‌گويد: «حتما براي تغيير تركيب هيات علمي دانشگاه‌ها و يكدست كردن تفكرات اعضاي هيات‌هاي علمي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور، برنامه‌ريزي‌هاي جدي در دستور كار دولت سيزدهم قرار داشته كه حالا نتايجش را شاهديم و البته رخدادهاي پاييز پارسال و خودداري برخي استادان از تشكيل و برگزاري كلاس درس و همراهي با اعتراضات مردمي، در جديت وزارت بهداشت براي يكدست كردن فضاي فكري هيات علمي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور كه بايد از آن به عنوان كودتاي خزنده ياد كنيم، بي‌تاثير نبوده است . خطر بسيار جدي اين است كه چنين تغييراتي، حتما به تنزل كيفيت آموزش پزشكي منجر مي‌شود و بايد در آينده نه چندان دور شاهد باشيم كه اين تنزل كيفيت به حذف قطب‌هاي آموزش پزشكي كشور و به خصوص دانشگاه علوم پزشكي تهران از فهرست جهاني دانشگاه‌هاي معتبر منجر شود.»