عيد غدير، شادماني همگاني
زين سبب پيغامبر با اجتهاد/ نام خود وانِ علي مولا نهاد/
گفت هر كو را منم مولا و دوست/ ابنِ عمِّ من علي مولاي اوست/ كيست مولا آنك آزادت كند/ بند رِقِيت
ز پايت بر كند/ چون به آزادي نبوت هادي است/ مومنان را ز انبيا آزادي است/ اي گروه مومنان شادي كنيد/ همچو سرو و سوسن آزادي كنيد
در واقع جشن ولايت، جشنواره آزادي و شادي همگاني است. به اين نكته در روايات ما نيز توجه بليغ شده است. روايتي از اميرمومنان امام علي عليه‌السلام كه روز عيد غدير جشن امامت و ولايت اوست، نقل شده است. به نظرم اين روايت به روشني مي‌توان پشتوانه نظري و سند شادي همگاني تلقي شود. روايت در خصال شيخ مفيد نقل شده است، علامه مجلسي هم در بحارالانوار آن را در كتاب الايمان و الكفر در باب فضيلت‌هاي شيعيان روايت كرده است. «شيعتنا بمنزلة النحل... اِخْتار لنا شِيعةً ينْصُرُوننا و يفْرحُون بِفرحِنا و يحْزنُون لِحُزْنِنا و يبْذُلُون أمْوالهُمْ و أنْفُسهُمْ فِينا أُولئِك مِنّا و إِليْنا .» (۱) « شيعيان ما همانند زنبور عسلند... خداوند شيعيان را براي ما برگزيد، ما را ياري مي‌كنند و در شادماني ما شادماني مي‌كنند و در اندوه ما اندوهگسارند، دارايي‌هاي خود و جان‌شان را در راه ما نثار مي‌كنند، آنان از ما هستند و به سوي ما هستند.»
ما در اندوه و احزان اهل بيت در غمگساري سنگ تمام گذاشته‌ايم و به نحو اجمل و اكمل عمل كرده‌ايم. عاشورا تبديل به فرهنگ عمومي غمگساري شده است. بايد غدير نيز تبديل به فرهنگ شادماني عمومي شود! مثل هر دو بال پرنده، بايد هر دو بال غمگساري و شادي متوازن و متعادل باشند تا پرواز در افق‌هاي دوردست ممكن شود و «اي گروه مومنان شادي كنيد!»
شيخ مفيد، الخصال، ج ۲ ص ۱۶۳ و علامه مجلسي، بحارالانوار، ج ۶۵ ص ۱۷