فوتبال ايران تاوان مي‌دهد
يك ماه مانده به شروع جام ملت‌ها مطلبي در روزنامه اعتماد منتشر شد با عنوان «آيا كارما گريبان فوتبال ايران را گرفته است؟» اين مطلب در رسانه‌هاي غيرمكتوب و فضاي مجازي با عنوان «آيا فوتبال ايران خداگير شده است؟» بازنشر يافت و واكنش‌هاي متفاوتي را برانگيخت.
در آن گزارش هشدار داده شده بود كه شايد فوتبال ايران بابت اتفاقاتي كه در گذشته رخ داده مجبور به پس دادن تاوان بشود. همان‌طور كه در گذشته اين اتفاق رخ داده بود. اينكه چرا به نظر مي‌رسد فوتبال ايران با وجود همه اقدامات بسامان نمي‌شود و به تعداد دفعات زياد در يك قدمي رسيدن باز مي‌ماند. آن پيش‌بيني به حقيقت پيوست.
اين آلارم در آن مقطع جدي گرفته نشد ولي اثرات خودش را گذاشت. تيم ملي ايران در جام ملت‌هاي آسيا با روندي سينوسي جلو رفت و در حالي كه همه‌چيز، مطلقا همه‌چيز براي رسيدن ايران به جام قهرماني مهيا شده بود مقابل تيمي كه كسي فكرش را نمي‌كرد، قطري كه 14 سال ايران را نبرده بود از رسيدن به ديدار نهايي باز ماند. در حالي كه بعد از برد ملي‌پوشان مقابل ژاپن و مخصوصا حذف كره به دست اردن همه سند جام قهرماني قطر 2023 را به نام ايران زده بودند. اما نشد! شوت دقيقه آخر عليرضا جهانبخش به داخل تيرك برخورد كرد و به جاي چرخيدن به داخل به بيرون آمد!
خود كادرفني و بازيكنان تيم ملي مي‌گويند ما بدشانس بوديم. كارشناسان معتقدند چيزي به اسم شانس نداريم. برخي اعتقاد دارند اين وسط يك خط باريك كوچك وجود دارد كه نه دقيقا شانس است و نه كاملا به مسائل فني مربوط مي‌شود. در همان گزارش دي ماه گفتيم قديمي‌ترها به آن مي‌گويند كار خدا و آدم‌هاي امروزي اسمش را مي‌گذارند كارما!
اين اتفاقاتي كه براي فوتبال ايران رقم مي‌خورد بازتاب اقداماتي است كه عده‌اي در گذشته كردند. اين نتيجه ظلمي است كه انجام شد. اينكه عده‌اي از راه رسيدند و با سلاح تهمت و افترا و تخريب خودشان را دوباره وارد بدنه مديريتي فوتبال كردند و حالا دست به هر چه مي‌زنند جز شكست نتيجه‌اي ندارد. توفاني كه امروز فوتبال كشور را در مي‌نوردد بادي است كه آن روزها كاشته شد. تيم ملي‌اي كه در آسيا همه رقيبان را به راحتي شكست مي‌داد و سريع‌ترين صعود تاريخ به جام ملت‌ها را تجربه كرد، مي‌رود از انگليس 6تا مي‌خورد، در آستانه تاريخ‌سازي و صعود به دور دوم جام جهاني در حالي كه با يك تساوي مي‌رود بالا به امريكا مي‌بازد، عده‌اي از مردم از باختش شاد مي‌شوند، طرفدارانش دو دسته كه نه چند دسته مي‌شوند، مي‌رود جام ملت‌ها و مقابل سوريه زمين‌گير مي‌شود و در همان استاديومي كه به امريكا باخته بود به قطر مي‌بازد و تمام روياهايش دود هوا مي‌شود.
فقط همين يك نشانه هم نيست. شجاع خليل‌زاده در انتخابي جام جهاني در يك بازي فوق حساس اخراج مي‌شود و درحالي كه رفته رختكن var برش مي‌گرداند و در بازي با قطر درحالي كه داور ابتدا به او كارت زرد داده با تصميم var اخراج مي‌شود و ايران نمي‌تواند در دقايق آخر بازي با تمام توان روي دروازه رقيب خيمه بزند و نتيجه را برگرداند.
همان‌طور كه در گذشته هر بار فدراسيون بدون روندهاي سالم دست به دست شده بود تيم‌هاي ملي نتيجه نگرفتند و شكست پشت شكست تلنبار شد، اين‌بار هم همين اتفاق افتاده است.
آنهايي كه همراه با رسانه‌هاي‌شان قصه مي‌ساختند از جادوگري و اسامي افرادي را نديده و نشناخته لگدمال مي‌كردند براي اينكه خودشان به صندلي رياست برسند حالا بايد جواب بدهند.
يادتان هست مي‌گفتند امير اسكندري جادو مي‌كند؟ پس چه شد؟ مهدي طارمي مي‌گفت در رختكن كفش‌ها را به يك سمت خاص جفت مي‌كردند؟ پس چه شد؟ چرا قبل از بازي قطر كسي به فكرش نرسيد با جفت كردن كفش مي‌توان به فينال رسيد؟
اين فضاي مسموم همه چيز را از فوتبال ما گرفته است. بدترين نتايج را گرفتيم، توسعه را از دست داديم، 10 قدم به عقب بازگشتيم، هواداران تيم ملي چند دسته شدند و... خيلي‌ها روي‌شان را از اين فوتبال گرفتند.
كريم باقري را ببينيد كه مي‌گويد هيچ كدام از اين ملي‌پوشان فعلي را دوست ندارم. كسي چه مي‌داند؟ شايد خدا هم روگردان شده كه از نوجوانان تا بزرگسالان، از مردان تا زنان فقط مي‌بازيم.