کاشت مین در میدان تولید!
میرمحسن موسویان
در زمانه‌ای که دفاع از تولید آن‌هم در سالی که «جهش تولید با مشارکت مردم» شعار محوری سال 1403 اعلام شده است، برخی مدیران جهاد کشاورزی به عنوان دستگاهی که باید مکلف به اجرای این شعار در بدنه بخش کشاورزی باشند هم علیه تولید تصمیم می‌گیرند و هم علیه مردم! با این وجود دعوت به «مشارکت مردم» در نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری اقتصاد کشور دیگر آب در هاون کوبیدن خواهد بود! و نقطه دردناک‌تر ماجرا اینجاست که برای بار چندم، وزارت متولی بخش کشاورزی هنوز در مدیریت توزیع نهاده‌ها و تصمیم‌گیری برای تنظیم بازار، حقوق بخش کشاورزی را نادیده می‌گیرد! بخش معاونت بازرگانی جهاد کشاورزی درحالی به وضعیت تخصیص شکر واحدهای صنعتی مانند نوشابه‌سازی و صنایع شیرینی و شکلات بیش از زنده ماندن زنبورهای عسل بها می‌دهد که اضطرار حفظ جان زنبورهای عسل در فصل بهار که باید از طریق شربت شکر در موعد تخم‌گذاری ملکه (و نه برای تولید خود محصول عسل) که حتی دوستان جهاد کشاورزی با وجود دفتر تخصصی در تمایز و تشخیص موعد زمان این مهم برای بخش زنبورداری دفتر اشراف یا التزام مشورت‌گیری را پیدا نکرده‌اند در سرلوحه امور قرار نگرفته است!
متولی این بخش، بدون هیچ مشورت با تشکل‌های صنفی که نمایندگان مردم در بخش تولید هستند یک شبه برای افزایش قیمت شکر اقدام می‌کند، بدون اینکه به تاوان این تصمیمش جهت مراعات حقوق پایمال شده مردمی که وجه خود را نزد سامانه «بازارگاه» واریز کرده‌اند ذره‌ای پایبندی اخلاقی، شرعی و قانونی نشان دهد و در روز روشن وجوه زنبورداران برای دریافت نهاده آنها که از اواخر اسفند 1402 نسبت به واریز آن اقدام کرده بودند و مردم و تشکل‌های زنبورداری هیچ تقصیری در این تعلّل و سوءمدیریت نداشته‌اند، به هیچ انگاشته می‌شود و آنها باید تاوان عدم خردورزی و دوراندیشی مدیران مربوطه در جهاد کشاورزی را جهت افزایش یکباره مابهالتفاوت ارزش افزوده شکر معامله شده از یک درصد موعد معامله و خرید به میزان 10درصد ارزش افزوده پس از زمان اتخاذ تصمیم جدید بدهند. این درحالی است که به آنها تکلیف شده است «مابهالتفاوت افزایش نرخ شکر را بعد از تغییرات قیمتی اعمال شده در اواخر اردیبهشت 1403 را بپردازند! سوء تصمیم فاحشی که منجر به رنجش و تنش بسیار زیاد بین زنبورداران در استان‌های مختلف کشور و نارضایتی شدید آنها علیه دولت شده است.
به راستی وقتی مدیران بخش متولی تولید کشاورزی درخصوص شیوه برخورد با زنبورداران از جمله در زمینه تامین نهاده شکر برای پرورش‌دهندگان حشره ارزشمندی که امنیت غذایی کشور در باغ‌ها و مزارع وابسته به گرده‌افشانی آنها است و زنبورعسل تنها مولد بخش کشاورزی است که خداوند متعال در قرآن به آن وحی کرده است این‌گونه برخورد می‌کنند، چه کسی پاسخگوی پیامدهای منفی این تصمیمات فاجعه‌آمیز علیه امنیت سنگر تولید و احترام به زنبوردارانی باید باشد که با خون دل بسیار تولید می‌کنند؟! دولتمردان از سویی صرفا شعار حمایت از جهش تولید می‌دهند و از سوی دیگر چوب لای چرخ تولیدکنندگانی می‌گذارند که به جای کسب و کارهای غیرتولیدی پا به میدان پرخطر و آغشته از مین تصمیم‌گیری یک‌شبه صاحبان امضا گذاشته‌‌‍‌اند تا رزق و روزی خود را از راه سالم در زنجیره درست اقتصادی تامین کنند.
و تاسف‌بارتر اینکه این تصمیم اشتباه درست زمانی داغ بر دل زنبورداران می‌گذارد که مجلس شورای اسلامی در واپسین روز دوره یازدهم و هر چند دیرهنگام، با مصوبه استفساریه لغو مالیات ارزش افزوده از عسل و فرآورده‌های زنبورعسل به عنوان ماده خام کشاورزی لبخند رضایت را بر لبان زنبورداران نشانده بود و در این شرایط مسبّب ایجاد به فرض سهوی بروز این نارضایتی در مردم کیست؟!
امید است در ماجرای نهاده شکر خریداری شده از قبل که موجب مناقشات شدید بین زنبورداران در استان‌های مختلف شده است و در تعلل توزیع رخ داده نیز هیچ قصوری به زنبورداران و تشکل‌های خریدار نهاده شکر وارد نیست، این نکته مورد ملاحظه و مُداقه قرار گیرد که وقتی نهاده شکر زنبورداران پیش از سال جاری با قیمت سال گذشته و با یک درصد ارزش افزوده معامله و خریداری شده بود و تاخیر در تحویل بار نیز به دلیل سوءمدیریت فرآیند سامانه «بازارگاه» بوده است، تعاونی‌ها با چه استدلال عقلانی و انصافی باید زنبورداران را به واریز مجدد پول به حساب خریدار مجاب سازند؟! جز اینکه با این سوءمدیریت، تشکل‌ها و زنبورداران رودرروی هم قرار بگیرند و برای برخی از درون آب گل آلود ماهی صید شود؟!
مدیرعامل اتحادیه سراسری زنبورداران کشور