رای ندادن؛ ادامه و تشدید وضع موجود
ادعای ما این است که با آمدن آقای پزشکیان کشور دوباره روی ریل درست و تجربه شده قرار خواهد گرفت، امکان رفع تحریم‌ها علی‌رغم همه کارشکنی‌ها بسیار بیشتر خواهد شد و کارآمدی دستگاه‌ها با آمدن مدیریت‌های توانمند و باتجربه از وضع اسفبار کنونی که بعضا برای برگزاری امتحانات دانش‌آموزی هم دچار مشکل می‌شوند خارج خواهیم شد. مهم‌تر از آن قطعا بدانیم که بیش از 3 میلیارد دلار، آری 3 میلیارد دلار به چای دبش و امثال آن تعلق نخواهد گرفت.
وقتی با برخی قائلان به تحریم انتخابات صحبت می‌کنیم طوری سخن می‌گویند که گویی امثال ما خرابی اوضاع کنونی را نمی‌دانیم یا طرفدار وضع موجودیم. چگونه بگوییم که ما بیشتر از دیگرانی که از یک زاویه خاص و بدون آشنایی با سیاست و کلیات اقتصاد به اظهارنظر می‌پردازند لای چرخ‌دنده‌های روزگار، مصايب سیاسی را لمس کرده‌ایم. حرف ما کاملا روشن است. هر کجا و به هر اندازه که بتوانیم باید در ساخت کشور و حفظ نیروها و سرمایه‌های انسانی و مادی و معنوی آن بکوشیم. با تمام توان کشور خویش را از جنگ دور کنیم و با ایجاد آرامش و رفع تشنج با جهان به رفع مشکلات موجود بپردازیم. هیچ ملتی جز با تلاش مستمر و آگاهانه افتان و خیزان به توسعه نرسیده است. در فرانسه پنج جمهوری رقم خورد تا دموکراسی نهادینه شد و در انگلستان که زیرکی به خرج دادند و بدون خونریزی و با پذیرش مشروط سلطنت پادشاه، دموکراسی نسبی برقرار کردند تا حدود 100 سال پیش زنان حق رای نداشتند و زنان با زحمات و مبارزات طاقت‌فرسا توانستند این حق انسانی را به دست آورند. البته اوضاع کشور ما با دیگران فرق می‌کند ولی این یک اصل ثابت است که راه رسیدن به توسعه قطعا با روش‌های قهرآمیز و خیال حل یک‌شبه مشکلات به نتیجه نخواهد رسید. در تصمیم‌های ملی باید از دخالت کینه‌ها که از حقیقت دورمان می‌کند پرهیز کنیم. می‌خواهیم کشور را بدون هزینه‌های سنگین و بعضا غیرقابل تصور بسازیم لذا چاره‌ای جز حوصله و تن دادن به روند محتوم درمان نداریم. رای دادن به دکتر پزشکیان استفاده آگاهانه از تجربه 120 ساله از مشروطه تاکنون و خصوصا تجربه اصلاحات کم‌هزینه با نتایج قطعی ولی تدریجی است.