محرومیت برای سه کشتی‌گیر آزاد بعد از المپیک مونیخ

در یکی از اردوهای تیم ملی قبل از اعزام به آوردگاه المپیک، تیمسار علی حجت کاشانی، ريیس وقت سازمان تربیت بدنی برای بازدید به اردو آمد. در این اثنا موضوعی باعث درگیری لفظی عبدالله موحد، کاپیتان تیم با او در حمایت از کشتی‌گیران شد و باعث گردید که دارنده شش مدال طلا از اردو برود و در پشتیبانی او سایر کشتی‌گیران همراه او شدند و خللی در تمرینات آماده‌سازی به وجود آمد. 

در رقابت‌های المپیک، موحد در 68 کیلوگرم روی تشک رفت و دور اول مقابل سگوندو اولمه از پاناما قرار گرفت. در‌حالی‌که نتیجه به سود کشتی‌گیر کشورمان بود در یک لحظه کتف او دچار مصدومیت شد و هر لحظه شدت درد افزایش یافت و با همین آسیب‌دیدگی با امتیاز 2-13 به برتری رسید. بعد از مسابقه در جلسه‌ای با حضور پزشکان ایرانی و آلمانی عکس‌های رادیولوژی کتف موحد مورد بررسی قرار گرفت و تصمیم اتخاذ شد، باتوجه به میزان مصدومیت، او باید 21 روز استراحت کند و نمی‌تواند در ادامه مسابقات حاضر شود و با همان یک کشتی از جدول حذف شد.

محمد قربانی که در جهانی 1969 ماردل پلاتا، 1970 ادمونتون، 1971 صوفیه و بازی‌های آسیایی 1970 بانکوک به ترتیب به مدال نقره، برنز، طلا و طلاي 52 کیلوگرم دست یافته بود یکی از شانس‌های تیم ایران برای تصاحب سکوهای سه‌گانه در مونیخ بود. او در پیکار اول با کیومی کاتو ژاپنی صف‌آرایی کرد که تداعی‌کننده جدال این دو در بازی‌های آسیایی بود. کشتی‌گیر ژاپنی که جهانی سال قبل در جایگاه ششم قرار گرفته بود با انگیزه بالا و روحیه مثال‌زدنی گام به روی تشک گذاشت. قربانی همواره در نبردهای نخست کم‌فروغ ظاهر می‌شد که این موضوع توسط خود و سایر اعضای تیم موردتایید بود، بنابراین پس از قرعه دور نخست یک نگرانی در اردو به وجود آمد به همین خاطر موحد به عنوان مربی کنار تشک هدایت او را در این پیکار برعهده داشت. وقت اول با نتیجه 1-2 به سود حریف ژاپنی به پایان رسید و در همان لحظه‌های وقت دوم کاتو زیر گرفت و بلافاصله خاک کرد و فن سگک را پیاده نمود که بعد از دو دقیقه مقاومت کشتی‌گیر کشورمان با ضربه فنی به پیروزی رسید. قربانی با این شکست در مرحله بعد باید به مصاف آرسن‌الله وردیف از شوروی می‌رفت اما در وزن‌کشی حاضر نشد تا از ادامه مسابقات کنار گذاشته شود. هر چند قربانی از ناحیه گردن شکایت داشت در عکس‌های گرفته شده رادیولوژی هیچ‌گونه آسیب‌دیدگی توسط پزشکان مشاهده نشد اما به او توصیه نمودند می‌تواند از شرکت در رقابت‌ها خودداری نماید.

شمس‌الدین سیدعباسی از المپیک 1968 مکزیکو با مدال برنز برگشته بود. او طی سه دوره متوالی در آوردگاه جهانی به یک طلا و دو نقره دست یافته بود و با انگیزه مضاعف برای تصاحب سکوی قهرمانی گام به میدان المپیک گذاشت. ابتدا استانیسلاو توما از چکسلواکی را با اجرای چندین‌بار فن فیتیله‌پیچ که شگرد او محسوب می‌شد و گرفتن 14 امتیاز به برتری رسید. سپس خوزه کاردسو کوبایی را صفر-7 شکست داد، اناگیومتیس کوتسوپاکیس یونانی را صفر-15 درهم کوبید، تئودول تولوت فرانسوی را 2-13 مغلوب کرد. در دور پنجم به مصاف کیوشی آبه ژاپنی رفت تا شکست جهانی 1971 صوفیه را جبران کند اما با نتیجه 2- 4 بازنده شد و با 5.5 امتیاز منفی به دور بعد رسید. چنانچه سیدعباسی مقابل وهبی آکداق از ترکیه تنها با برد ضربه فنی از تشک خارج می‌شد در جدول باقی می‌ماند و در غیر این صورت با هر نتیجه دیگری حذف می‌شد، اما او با ترک دهکده المپیک حاضر به وزن‌کشی نشد تا شانس خود برای کسب مدال از دست بدهد. سیدعباسی بعد از مسابقات اذعان کرد که شکست تیم، نتیجه رهبری غلط و ندانم‌کاری مسوولان بود.
با بازگشت تیم به کشور حجت کاشانی حکم سنگین محرومیت همیشگی از ورزش را برای این سه کشتی‌گیر صادر کرد. تنها سیدعباسی بعد از چهار سال دوری به روی تشک بازگشت اما نتوانست قابلیت‌های گذشته خود را به منصه ظهور برساند و در انتخابی المپیک 1976 مونترال ناکام ماند و با دنیای قهرمانی وداع کرد.